CAN'T STOP LOVING MY PROFESSOR

Chapter 10

                       SCARLETT

Tumakbo ako papunta sasakyan ni miss Cruz "tara sa hospital ma'am, bilis please paandarin mo na yung kotse mo" mangiyak ngiyak na sabi ko, nagulat naman sya sa mga sinabi ko pinaharurut ang lanyang kotse, "Lord please wag nyo pang kunin si mom ko please" pag dadasal ko, kada salita ko kada patak din ng luha ko "it's going to be okay" she said worried "ma'am ayoko pang makita si mom na ganun please bilisan nyo please" nagmamakaawang sambit ko "okay just wait a little longer were almost there" sabi nya

Nang makarating kane sa hospital agad na sumalubong si Nick saken "Letty Bilisan mo" tawag nya saken at umiiyak, alam kong may mali na dahil sa mga salitang binitawan nya agad kaming pumunta kung saan nandon si mom nandun na din si dad umiiyak "Ang mom mo nag aagaw buhay" sabi ni Nick na ikina gulat ko "Malubha ang kanyak kalagayan, ang kotseng naka sinakyan nya ay talagabg nadurog sa poste at yung nakabanggahan nya naman ay nakainom" wika ng doctor "Sir, gawin nyo po ang lahat please, gawin nyo ang lahat, nag mamakaawa ako" umiiyak na sabi ko "gawin nyo lahat ng makakaya nyo, please I don't want my wife to be like this" si dad naman na humahagulgul na at yakap yakap ako, si miss Cruz naman ay hinahawakan ang kamay ko pinipisilpisil pampatahan saken.

Ilang minuto pa ay lumabas na ang doctor, hindi masaya kaya alam ko na "Doc, is she okay?" tanong ni dad "we did all we can sir, pero wala po talaga" napa iyak nalang ako ng sabihin iyon ng doctor hindi, hindi, bawal, ayoko, ayoko pa syang mawala, Humagulgul na ako sa iyak at mamulamula na ang aking mata "Sorry po talaga" wika ng doctor "no, no it can't be no" si dad "mom, please wag moko iwan please wag mo kame iwan m-mom" When my voice crack, Umiyak ako ng umiyak hanggang wala ng luha ang lumabas sa maya ko. Akala ko ito yung pinaka masayang araw kase napasaken na na ang minamahal ko kaso nabawasan naman ako ng mahal sa buhay, baket? baket pagkatapos kong sumawa may papalit na saket? baket ganito pa may kapalit naba ang lahat?

"you need to rest, eat first before you cry again, I'm here for you" pag papatahan ni miss Cruz "ayoko na po" wika ko dito "please just one bite of this burger, please it's your favorite right?, cheese burger" sambit nya "di po ako gutom" tumutulo parin ang luha ko kada salita ko "come on, you need this" sabot nya saken sa burger "diko po kailangan yan kailangan ko po yung mom ko" mahinang sabi ko, Nanghihina na ako kanina pa dahil sa pag hagulgul si dad bumalik na sa bahay dahil may kailangan syang gawin, Ako naman mandito sa labas ng hospital humahagulgul si Nick naman ay kumakain na ng fast food "It's okay, my mom died too, so I can relate, but please at least eat" sabi nya saken, "ahh, open your mouth" sabi nya at sinubuan ako ng burger "I hate seeing you like this" bulong nya "Uwi na po kame!" sabi Nick at pinatayo ako "Okay, I'll take you two home, for your safety" wika nya.

Ng makauwi na kame ay nag kulong ako sa kwarto ko, Nagbihis ako ng comfort clothes at nahiga sa kama habang umiiyak, May nag text naman saken

                BADING NG BAYAN

Mamayana: Scarlett ok ka lang ba?

Bibian: Scarlett asan ka?

Abibi: Scarlett condolence

Bibian: beh, condolence sorry

Mamayana: Scarlett please sumagot ka

Abibi: Scarlett sorry for your lost, sana okay ka lang
(seen)

Madami pa silang chat at habang binabasa yun patak naman ng patak ang aking luha sa phone.

                   BADING NG BAYAN

LabScars: d aq ok

Bibian: Luhh, bat naging cold ka please wag ka magbago lab yu!

Mamayana: Scar please wag ganyan