Bölüm 11

203 16 10
                                    

Carter'ın benle neden buluşmak istediğini düşünmeye başladım. Büyük ihtimalle dalga geçmek içindi. Bu yüzden de teklifini reddetmiştim. Yarın okulum olduğundan erken yatmam gerekti. Yatağıma gidip uzandım. Sabah olduğunda her zamanki gibi yüzümü yıkayıp, makyajımı yaptım.

Bu kıyafetlerimi giydim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bu kıyafetlerimi giydim. Dişlerimi fırçalayıp evden çıktım. Yürümeye başladığımda kafamda çok soru vardı.

"Olivia, Tom'un evinde ne yapıyordu?"
"Neden Carter benle konuşuyordu?"
"Abim neden acilen gitmişti?"
Kafamda bu tüm sorular dönerken okula gelmiştim. Hiç birine cevap bulamamıştım. Okulun içine girdiğim anda Tom'u gördüm. Yanıma doğru geldi.

"Kayla, ben özür dilerim. Çok özür dilerim." dedi. Sesinde bir pişmanlık vardı tabii. Ama yeterli değildi.

"Tom bir siktir git ya! Evinde Olivia vardı ve senin kıyafetindeydi. Mal mısın amk senin sevgilin var!" dedim.

"Bak Kayla, gerçekten düşündüğün gibi değil! Yemin ederim değil!"

"Biliyor musun Tom, bence tam düşündüğüm gibi." diyerek yanından uzaklaştım. Tom'la konuşmak şu an yapmayı isteyeceğim son şeydi. Hızlıca sınıfıma gittim. Georg yanıma oturdu.

"Kayla, neden mesajlarıma cevap vermedin veya aramalarımı açmadın?"

"Nedem bana yalan söyledin? Hani Tom aldatmazdı!" dedim hiç düşünmeden.

"Aldattı mı ki?"

"Galiba."

Artık Georg'la da konuşmak istemiyordum. Onun sayesinde Tom'a güvenmiştim, onun sayesinde de daha çok üzülmüştüm. Aslında suç Tom'daydı ama... Bilmiyorum. Ders bitimine kadar Georg'la konuşmadık. Yerimden kalkıp kantine gidecekken arkamdan gelen sesle durup arkama baktım. Olivia duruyordu.

"Ne var Olivia?"

"Yani Tom'la aramızda küçük bir beraberlik olsa da sevgili değiliz. Bil istedim ama tabi bu aramızda hiç bir zaman hiç bir şey olmayacağı anlamına gelmez."

O an o kadar sinirlendim ki Olivia'ya tokat atıp saçlarına yapıştım. Kavga etmeye başladık. Olivia'nın ağzı ve burnu kanarken bende hiç bir şey yoktu. Hocalar ve Tom gelip bizi ayırdı.

"NE YAPIYORSUNUZ SIZ YA?" dedi Bayan Amber. Olivia'yı bıraktığımda ağladığını gördüm. Yemin ederim içimin yağları eridi. Kendimi müdürün odasında buldum.

"Neden yaptınız bunu?"

"Gelip bana salaka salak şeyler diyor! Ben de sinirlenip anlık bir şekilde saldırdım." Çok sinirliydim. Müdürün odasından çıkınca hiç bir ceza almamıştım. Cezam şimdi başlıyordu. Tom yanıma gelmişti.

"Neden yaptın bunu?"

"Bana salak salak şeyler söylüyordu. Nasıl geçti gecen Olivia'yla?"

"Olivia'yla gecem mi? Ne diyorsun Kayla ya?"

"Bana dediği şey mükemmel bir beraberlik yaşamışsınız. Hata bende."

"Ne hatası ne mükemmel şeyi ne diyorsun amk?"

"Tom bir siktir git başımdan. Hala anlamamazlıktan geliyorsun. Daha çok sinir oluyorum."

"Kayla ben seni aldatmadım. Açıklamama izin vermiyorsun."

"Ne açıklaması ya? Açıklama yapacak yüzün mü var hâlâ?"

"Kayla ben seni aldatmadım. Olivia evimin kapısını çalınca içeri aldım. Rica etti ben de bir tişörtümü verdim. Sen gel diye seni aradım açmadın telefonu. Sen, benim telefonumu niye açmıyorsun?"

"Tom bunu sana açıklayamam şu an."

"Seni aldatmakla suçladın beni ve şimdi açıklayamam diyorsun!"

"Tom görüşürüz ya." diyip uzaklaştım. Sinir oluyordum böyle hiç bir şeyi bilmeden beni suçlamasına. Ben de aynısını yapmış olabilirim ama o yapamaz. Ben yapabilirim.

Sıradaki dersime gir, tekrarla tekrarla... Çok sıkılmıştım okuldan. Yemekte yan yana oturacak kimsem olmadığı için tuvalette yemek yemiştim. Bir de kendime şanslı diyordum işte. Güvendiğim dağlara keşke karlar yağsaydı. Resmen güvendiğim dağları Ferhat, şirin için delmişti.

NOT:
SIZCE TOM'U AFFEDEK Mİ DAHA FAZLA MI SÜRÜNDÜRELİM? BU ARADA YENİ BİR HİKAYE YAZIYORUM YİNE TOM'LA ALAKALII

NERDESIN? - TOM KAULITZWhere stories live. Discover now