ASKER YARENİ

"Benciliyin ilk yüzü"

Nil sanırım yurda girdiğimi görmüştü aniden odaya daldı"Evlatlıkmı vereceksin kardeşimi?"sesi kulaklarımda çınlamıştı hırs,öfke,heyecan,korku,tedirginlik bu hisslerin hepsi Nil'in sesinde toplanmıştı.Bi hışımla ayağa kalkıp Nil'e sarıldım daha doğrusu kollarının altına sokulmuştum.Saçımı sıvalayarak kulağma fısıldamıştı;"Korkma seni benden hiç kimse ayıramaz"Gözlerim dolmuştu aile sevgim yüzünden kardeşimi bırakacağım die kendimden tiksiniyordum.Bencildim ilk kez bencillik yapmıştım ilk defa kendimi düşünmüştüm benciliymin ilk yüzüydü bu yüzmle kendimde ilk defa karşılaşıyordum. "Nil" dedim titreyen çenemle,sesimle sonra devam ettim süzülen göz yaşlarım eşliğinde "Ben istiyorum,gitmeyi ben istiyorum benimde ailem olsun,benim de babam olsun istiyorum" dedim karşında parmaklarımı oynatarak o kadar korkuyodum o kadar üzgün,tedirgindim ki parmaklarımı farkında olmadan fazlasıyla eğip büküyordum aniden Nil'in ellerinin sıçaklını buz gibi olmuş parmaklarımın arasında hiss ettim."Yaren peki ben?Ben istemiyormuyum kardeşim olsun?Bu kadarmı sıkıldın benden?Yaren ya benim kardeşim kim olacak"Gözleri dolmuştu ama son cümlesini öyle bağırarak öyle ağlayarak çılık çılığa söylemiştiki sanki beni alıp yerden yere vurdu son cümlesi."B-ben"sesim titriyodu ve ağladım için kendimi kontrol edemedim.Tekrardan konuşmak için ağzımı açtığımda Nil'in eli gözlerime çarptı sus işareti vermişti.Ellerimi bırakıp odadan çıktı hemde kapıyı bile çarpmamıştı ama kırgındı hemde hiç olmadı kadar arkasınca koşmak için adım attığımda adımlarımı albay'ın ve müdür babanın beni kollarımdan tutup kendilerine çekmesi ile durdu.Beni oturtup soğuk su içirtmişlerdi ama göz yaşlarım durmuyodu durduramıyodum.Ama yinede evraklar tamamlandı..Koştum odaya koştum hemen ama Nil yoktu tüm katlardaki odalara teker-teker baktım ama yoktu "Allah kahr etsin"diyerek dizime yumruk atmıştım.Çaresizce müdür babanın ve albay'ın yanına gittim.Sırt çantasına yerleşecek kadar kıyafetim bide Nil'in yurda ilk geldiğimde bana verdiği oyuncağı vardı çantamı sırtıma alıp oyuncağıda kollarımın arasına alıp bahçeye indik, arkada gidiyorumdum düşüncelerim adımlarımı yavaşlatıyordu.Bileğimden bir an olsun bile çıkarmadığım bilekliğim vardı yurdun bahçesinde oturan kızlardan birine verdim"Bunu Nil'e verirmisiniz,ve onu ne olursa olsun çok sevdiğimi söyleyin"Demiştim ve sonra hızla albayın yanına yürüdüm arabaya bindik,tüm yol boyunca bulutları seyr ediyordum araba durdu ve camdan baktığmda bölmeye gelmiştik.Arabadan indim ve albayın yanında yürümeye devam ettim herkes şaşkınlıkla bakıyordu görüyordum hiss ediyordum odasına girdimde yine 7tane maskeli adam ve sat komutanı vardı ama onların gözünde şaşkınlık göremiyordum.Ya hisslerini çok güzel kamufulaj ediyorlardı yada şaşırmamışlardı.Sat komutanın durmadan burda olması çok garipti tamam hem denizde hem karada operasyon yapıyosunda be adam burda niye dikliyosun 24saat."İçinden konuşman bittiyse önümüzde dikilmeyib oturmayı deneye bilirsin küçük hanım"Sat komutanımıydı o evet evet ta kendisiydi peki ya nasıl anlamıştı şaşırdığımı belli etmeye çalışmasamda yüzündeki alaycı gülmeseme sinirimi bozuyordu.Gözlerimi devrip "Ayağa kalkarsan otururum büyük bey"dedim çünki oturmaya yer kalmamıştı.Bu lafım gülümsemesine neden oldu"Yerde boş otura bilirsin küçük hanım"tam ağzımı açıp cevap verecekken maskeli devr almıştı konuşmayı "Albayın kızının yerde oturması yakışık kalmaz aslan parçası kardeşin'e yer vermeliydin bence kardeşine"
Kardeşin lafının altını çiziyordu.
"Otura bilirsin şöyle geç ben çıkacağım zaten" bende hemen oturmuştum."Kardeşim derken?"babamın kızı yalnız bu kız benim kardeşim falan değil yani"Nee sen albayın oğlumusun?"ahh içimden konuşmam gerekirdi. kaşlarımı çattıp sustum."Sen ne kadar kızıysan oda o kadar oğlu" dedi maskeli adam.Onun yüzünü çok çok merak ediyordum acaba sorsam gösterirmiydiiki."Gevezeliği bi kenara koyduysanız artık,Çakır sen Yareni otele bırak kendinde bir kaç gün orda kal sonra gerçekten güvenlimi iyice bak bakıştır"demişdi albay."Hadi bakalım küçük kız kalk 2-3 mecbur takılacağ senle"sırıtarak söylüyordu
"Pişkin"dedim yüzümü buruşturarak "upss sanırım içinden konuşacktın yavrum"tamda odadan çıktımız an söyledi yavrum kelimseine."Haa bu arada benim kardeşim olduğuna göre bölmeye bidaha böyle kıyafetlerle gelirsen o çalı çırpısına benzeyen bacaklarını kırarım"kahkaha attı.Şok içeeisinde ona bakıyordum"Şaka yavrum şaka korkma"demişti yine alaycı bi şekilde "Ama yinede giyme yani her şekil şukul adam var burdada,dışardada şahsen biri ben"aptal gibi suratınamı bakıyodum hala?kendime gelip ağzımı açtımda fazla konuştun sen diyip konuşmama bile izin vermeden hızlı adımlarla yanımdan uzaklaştı.Arabaya geldik ön koltuğa oturmuştum"Kemerinimi bağlasan?"demişti"Sıkıyor ama bağlamasam olmazmı"dedim yavaşca.Yukardan aşağaya doğru süzdü sonrada"bu güzelliğe yazık olur"diyip ayağını gaza doğru uzattı bi hışımla kemeri taktım. Arabadan indiğimizde sanki arabanın gelmesini bekliyormuşcasına yılan gibi Çakır'a dolandı bi kız.Çakır'a o kadar odaklanmıştıki kız beni bile görmedi.Ama çakır bana bakıp hafif gülümsedikten sonra yolun ortasında kızı dudağında öpmüştü"Öf iğrençsiniz"diyip içeri geçtimde kolumu sertçe birisi kavradı döndüğmde bunun Çakır olduğunu görmüştüm "resopsiyon ile konuşmana gerek yok kat üç,oda 1.202''diyip kolumu bıraktı ben yukarı odama çıkıp camdan baktığımda Çakır'la sevgilisi bahçede oturmuş bişeyler atıştırıyordu sanırım benimde karnım açıkmıştı buz dolabındaysa sadece noodle ve kolalar vardı noodle bişirib yedim ve yatağa uzandım bacaklarımı karnıma çektiğim ve C pozisyonunda uykuya daldım.

Ayayayay bölüm sonuu biliyorum çoğu kişi için ciringe geliyor ve biliyorumki asla okunçayacak ama men yazmayı seviyorumm🧚‍♂️💗