Enchantment | Taekook

"O lanetli bebekten kurtulucaz."

Jungkook odasına girdiğinde yastığına sarılmış uyuyan omegayı görmüş bu haline istemsizce dudakları kıvrılmıştı.

Kapıyı sesizce kapatıp yavaş adımlarla yanına vardığında baş ucunda dikilmiş bir süre öylece onu izlemişti.

Kıvır kıvır siyah saçları esmer teni büyük dudakları vardı. Uzun ve sık kirpiklerinin gölgesi yanaklarına düşmüş yastığa yanağını bastırdığı için ağzı hafifçe açılmıştı. İnkar edilmez bir şekilde çok güzel gözüküyordu omega.

Kafasını çevirip karnına gözleri iliştiğinde gözleri bir süre orada takılı kaldı.

Minik belki bir nokta kadarlık canından bir parçanın orada yavaş yavaş büyüdüğünü bilmek kafasını uçurucak gibi hissettiriyordu.

Kendine engel olamayarak yatağın ucuna oturduğunda zaten tetikte uyuyan omega anında gözleri açılmış ellerine karnına koyarak bebeğini korumaya çalısırken kocaman açtığı gözleriyle Jungkook'a bakmıştı.

Jungkook ise onun bu halini görür görmez panikle oturur pozisyona geçmis ve karnını koruyan omeganın elleri üstüne bir elini koyarken yumuşakça gülümsemişti.

"Sakin ol benim."

Derin nefesleri eşliğinde sakinleşince kafasını aşağı yukarı sallamış kendisini sakinleştirdiğinde elleri üstündeki ele gitmişti gözleri. Güzel duruyordu. Yani tabi bebekleri güzel duruyordu elleri falan değil.

"Uykun hafifmiş"

"Aslında ağırdır sanırım sadece güvende hissetmediğim için tetikte uyumuşum."

Sakince halla ellerine bakarken konuşan prensin sözleriyle vampir olanın kaşları çatılmıştı.

"Sana bana güvenebiliceğini söylemiştim."

"Konu sana güvenmemem değil. Vampirlerle dolu bir bölgede kalbi atan bir canlı olmamda. Eminim bir çok vampir şu an kanımı hüpletmek istiyordur."

Taehyung dediğine kıkırdarken o ise kaşlarını çatmış düşünür bir haldeydi. Elbette her an yanında olmazdı bu imkansızdı ve bir süre sonra rahatsız edici bile olabilirdi çünkü birbirlerini tanımıyorlardı. O yüzden onu nasıl her an güvende hissettirebilirim diye düşüncelerle dalmıştı bile.

Taehyung ise vampirin bu düşünceli halini görünce onun konuşmıyıcağını anlayarak bir soru yöneltmişti.

"Kral ve Kraliçe ne dedi?"

"Bir şey demeye hakları yok."

"Ama dediler değil mi?"

Jungkook her ne kadar herhangi bir strese bebeklerinin sağlığı için girmesini istemesede doğruları söyleyip onunda ona göre davranmasını istiyordu.

"İstemediler ama dediğim gibi söz hakkına sahip değiller onların tek şansı benim. Kraliyeti soyumuzdan devam ettirebilmek için tek şansları benim."

Kafası salladı Taehyung anladığı kadarıyla Kral ve Kraliçe yaşlıydı ve Jungkook'ta daha önce duyduğuna göre de doğurganlıkları azdı yani Jungkook'un dediği gibi tek seçenekleri Jungkookken bunu riske atmak istemezlerdi.

"Taehyung yinede senden dikkat etmeni istiyorum bunu çok stres yapma ama yinede tedbirli ol yani yediğine içtiğine ama çok kafana takmana gerek yok bunu yapmaya cesaret edemezler sadece önlem."

Taehyung yutkunup yüzünü buruştururken midesinin yine bulandığını hissetmeye başlamış gibiydi. Bunu kesinlikle çok fazla kafasına takıcaktı. Yinede kafasını sallayarak onu onayladı ve yüzünü serbest bıraktıktan sonra iç çekip yanında oturan Jungkook'a baktı.