9.Bölüm

166 8 2
                                    

Gözlerimi açtığımda bir yatakta yatıyordum. Yanıma baktığımda babamı gördüm. 

"Baba"

"Kızım"

"Alkan, o iyi mi? Yaşıyor dimi baba bana yaşıyor de lütfen." korkuyla babamın ne diyeceğini bekliyordum.

"Alkan iyi kızım."

"Alkan'ı göreceğim ben" deyip kalkmaya çalıştım. Ama kalbimdeki ağırı beni durdurdu.

"Arden kalkma iyi değilsin"

"Bir şeyim yok baba. Zaten sadece bayılmışım önemli değil. Alkan'ı görmek istiyorum."

"Arden sen bayılmadın kızım."

"Nasıl yani?"

Babamın gözleri dolmuştu. "Anlık kalp durukluğu yaşamışsın. Sana bir şey olacak diye çok korktum Arden. Seni kaybediyorum sandım." deyip bana sarıldı. 

Bilgilendirme
Tıpta gerçekten böyle bir şey varmış. Belirtileri de baş dönmesi, göğüs sıkışması, nefes darlığı falan tabi çokta bi bilgim yok. Sonuçta doktor değiliz. O yüzden Arden'i hiç yaşamamış gibi ayağı dikicem slkfgjldh

"Ben iyiyim baba. Ama Alkan'ı görürsem daha iyi olacağım."

Babam geri çekilip tebessüm etti. 

"İnat edeceksin değil mi?"

Başımı salladım.

"Doktora sormamız lazım o zaman."

"Çok teşekkür ederim baba, iyi ki varsın."

Babam son kez tebessüm edip odadan çıkmıştı.

Bizim burada kalbimiz durmuş sen hiç bir şey olmamış gibi anlatıyorsun Arden.

Zekiye seni özleyeceğim hiç aklıma gelmezdi. Sende iyi ki varsın ulan.

Ha canım biliyorum iyi ki varım canım kendim benim muah

Egolu Pezevenk

Babam ve doktor içeriye girmişti.

"Gece Hanım Alkan Bey'in yanına gitmek istiyormuşsunuz."

"Evet, çıkabilirim değil mi?"

"Biraz dinlenseniz sizin için daha iyi olur."

"Doktor Bey ya siz şuan kolumdaki serumu çıkarırsınız ya da ben söküp Alkan'ın yanına giderim."

Yürü be usta be helal!

"Oow pekala o zaman tekerlekli sandalye ile götürelim sizi. Bayılma riskiniz var."

"Yeter ki Alkan'ı göreyim."

Doktor odadan çıktı. Bir kaç dakika sonra tekerlekli sandalye ile gelmişti.  

Doktor gülerek "Gel bakalım Alkan'ına götürelim seni." deyip beni sandalyeye oturtmuştu.

"Teşekkür ederim."

"Ne demek"

Alkan'ın odasına doğru gidiyorduk. Odanın önüne geldiğimizde odanın kapısına uzanıp açtım. Ve karşımda yatakta yatan ve kablolara bağlı sevdiğimi gördüm.

Gözlerim istemsizce dolarken doktorla içeri girdik. 

"Evet, ben sizi yalnız bırakayım."

Başımı onaylar anlamda salladım. Doktor odadan çıktıktan sonra dikkatle kalkıp Alkan'ın yanındaki koltuğa oturdum. 

"Alkan uyan hadi bebeğim. Bana bakan gözlerini özledim." 

Alkan'ın saçlarını okşamaya başladım.

"Pekala ben beklerim seni. Seni öyle görünce çok korktum Alkan.  Seni bir günlük değil ömürlük seviyorum. Daha aramızdaki bu ilişki çok yeni. Ama uzun zamandır seviyorum ben seni."

Aklıma gelen şarkı sözleriyle gülerek mırıldanmaya başladım.

"Gördüğüm günden beri olmuşum inan deli.

 O gün ki gördüm seni. Yaktın, ha, yaktın beni..." 

"Daha 1,5 sene önce gördüm seni. Daha 18 bile değildim. O yüzden senden hep uzak durmaya çalıştım ya zaten. Düşünsene ben daha 18 bile değilken sen 24 yaşlarının sonlarındaydın. İstemezsin diye düşündüm ki zaten babamı ziyarete geldiğimde yüzüme dahi bakmıyordun. Sahi neden bakmıyordun? Hele bir uyan sorarım hesabını ben sana! Sana kan verdim. İğne bana çocukluğumu hatırlatıp üzse de senin için kan verdim. Benimde kalbim seninle durmuş biliyor musun? Şaka değil ciddi ciddi durmuş. Kalp durukluğu yaşamışım."

"Ne! Nasıl kalp durukluğu yaşamışsın. Arden senin burada ne işin var? Dinlenseydin. İyi misin? Nasıl olmuş? Ağrın var mı? Gel yanıma uzan. Ya da ben kalkayım sen yat." Ben daha ne olduğunu anlayamazken Alkan kalkmaya yeltendiğinde yarası acıdığı için inlemişti. "Alkan sakin ol iyiyim ben. Asıl sen iyi misin? Sana bir şey olucak diye çok korktum aptal herif. Kalbin durunca nasıl hissettim biliyor musun sen!" hem bağrıyor hem ağlıyor hem Alkan'a sarılıyor hem de laflar ediyordum.

Kızım sen neymişsin be öyle

"Oy oy oy benim kızım benim için endişelenmiş mi? Kurban olurum ben sana bebeğim." Deyip saçlarımı öpmüştü. "Sen bi anlat bana ne kalp durması."

"Endişelenecek bir şey yok anlık bir şeymiş. Önemli değil."

Kalbin durmuş ve önemli değil ha sen ölmeyi bayılmak mı sanıyorsun kardeşim.

Asıl Alkan'a bir şey olsaydı ölürdüm. 

"Nasıl önemli değil. Senin kalbin, benim yaşama sebebim."

"Senin kalbin durduğunda benimde durdu Alkan.  Bizim kalplerimiz çoktan birleşmişte haberimiz daha yeni oluyor."

"Bebeğim"

"Hı"

"Sen şimdi bana kan verdiğine göre biz kan kardeşi mi olmuş oluyoruz. Desene evlenemeyeceğiz diye"

"Ne diyosun Alkan Allah aşkına yok öyle bir şey. Yok dimi."

Alkan gülmeye başladı. "Ne gülüyorsun. Ya gülme! Hem senin kalbin durdu. Daha yeni ameliyattan çıktın."

"Ee ne olmuş yani, mutluluğum yanımda ve gülüyorum. Hem sen söylesene neden 1.5 sene bekledin ki?"

Şaşırarak Alkan'a baktım. "Sen beni ne zamandan beridir dinliyorsun koca adam."

"Imm bir düşüneyim. En başından beridir. Hatta gelecegini bilip Doktorla bilmemezlikten gelmiş olabiliriz aşkım."

"Pislik" deyip vurdum.

"Ahh kızım acıdı napıyorsun."

"Ay özür dilerim acıdı mı bakım neren"

"Aşağıda bir ye-"

"Ihh sen iyice azgın olmuşsun."

Sanki o hiç vurulmamış gibi kalbimiz durmamış gibi burda oturmuş kahka atarak konuşuyorduk.

Bilmem ki ne biçim bir manyağız

Alkan alnını alnıma yaslarken "İyi ki yanımdasın bebeğim."

"İyi ki benimlesin koca adam" deyip Alkan'ı öptüm tam bana karşılık vermiş gidiyoruz canim kapı açıldı.

_______________________________________

Eveet dedim ki neden gece gece bölüm yazıp atmiyim sonra da kendimi burda buldum. Gözlerim ağrıyana kadarda Wattpad serüveni var. İyice gece kuşu olduk hdlsjdls

Peki ya hiç bir şey olmamış gibi ki halleri la sizin kalbiniz durmuş biraz ciddiyet biraz naz yapar insan bre gafiller tez kelleniz vurula

Acaba kim geldi odaya ??



























KOMUTANIM| Yarı Texting Where stories live. Discover now