12.Bölüm

165 11 12
                                    

Kapının çalmasıyla Alkan "Bir rahat bırakmadılar a-" küfür edecekken Alkan'ı bakışlarımla susturdum.

Doğru söylüyor adam. Ne bu böyle her yakınlaşmada basmalar.

Söylene söylene kapıyı açtım. Kıskanç Caner gelmişti.

"Oo yengem, Alkan'ımın hayatı, benim biricik kumam nasılsın?"

İçeriden Alkan'ın sesi yükseldi. "Sen gelmeden önce gayet iyiydi Caner. Hatta bende çok iyiydim. Hadi git sen."

Caner içeriye doğru adımladı. "Ama ben hep kovuluyorum."

Alkan "Ama sende hep gelmemen zamanda geliyorsun."

"İyi gidiyim o zaman ben."

Caner geldiği gibi gidecekken "Hiç bir yere gitmiyorsun Caner. Önce söyle bakalım. Neden sevgilimin aklıma saçma şeyler sokuyorsun sen?"

"Ben mi? Ne demişim yine ya?"

"Bence sen gayet iyi biliyorsun ne dediğini."

"He o mu ben onu şakadan söyledim canım. Yoksa hiç komutanımın aklını karıştırır mıyım? Öyle bir herif miyim ben? Aşk olsun."

"Olmasın Caner."

"Kalbimi kırıyorsunuz komutanım."

"Tamam çatışmayın. Alkan yemek yiyip ilaçlarını içmen gerek. Hemen geliyorum." dedim ve mutfağa gidip Alkan'a çorba döktüm.

Salona geri geldiğimde hala iki çocuk gibi didişiyorlardı. Çorbayı Alkan'ın önüne bırakırken kapı çaldı.

Ayaklanıp "Ben bir kapıya bakayım."

Kapıyı açtığımda bir kadın vardı. Düzeltiyorum.

Düğüne gider gibi kalçasının biraz parmak kadar aşağısında kırmızı elbise giymiş, kafam kadar sivri topuklu giymiş ve kırmızı rengi ruj sürmüş adeta "baştan çıkarmak için geldim" tipli bir kadın vardı. Çokta güzel olduğunu söyleyemem. Hele gene yüzündeki o makyajla.

"Kime bakmıştınız?" dedim. Ama bakışlarım "hayırdır bacım kime iş koyuyon gibiydi"

Kadın "Çekil şurdan" deyip beni kenara çekip içeriye adımladı.

O az önce beni mi kenara itmişti. Beni?

Sakin ol Arden sakin ol.

Kadın'ın peşinden salona girdim.

"Alkancığım kusura bakma daha önce gelemedim." deyip Alkan'a sarıldı. Alkan'a. Benim sevgilim olan Alkan. Şimdi bittin kızım sen!

Tam pençelerimi açmış saldıracağım Caner beni tuttu.

Alkan'a baktığımda kadın sarıldığı gibi suratını buruşturup kendinden uzaklaştırdı.

Aferin Asker!

"Sizin ne işiniz var benim evimde Berna Hanım?"

Demek o şıllık, sinsi Berna buydu ha

"Sana bakmaya geldim. Doktorum sonuçta."

"Hiç gerek yok. Gidebilirsiniz. Benim doktorum yanımda." deyip beni göstermişti.

Alkan tebessüm edip "Kalp doktorumdur kendisi." dedi.

Allah'ım bu çocuğu yiyeyim diye mi yarattın. Yapma çocuk sinirlenemiyorum. Bırak döveyim şu kadını!

Sinsi yılanın bakışları anında bana dönerken nefret eder gibi bakıyordu. Tabi bende her an dalacak gibi.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Dec 13, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

KOMUTANIM| Yarı Texting Where stories live. Discover now