23. Bölüm

1.7K 137 60
                                    

"Sevenler, en sonunda bir yerlerde buluşmazlar

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

"Sevenler, en sonunda bir yerlerde buluşmazlar. Onlar en başından beri birbirlerinin içindedirler..."

___Mevlana___

Sabah uyanır uyanmaz yatakta mışıl mışıl uyuyan Ferit'in yanından usulca ayrılıp mutfağa indim. İkimiz için çok güzel bir kahvaltı hazırladım. Son olarak ekmek kesiyordum ki, belime arkadan sarılan bir çift el ürkmeme sebep oldu. Ferit olduğunu idrak etmem çok uzun sürmedi. Başımı arkaya doğru bıraktım, bu sayede Ferit başını boynuma gömdü. Onun kollarının arasında sıcacık ve güven dolu hissediyordum. Kokusunu içime çekmediğim hiçbir saniye yoktu.

"Sabah şekerim kahvaltı mı hazırlamış? Bak sen ya"

"Baktım sen uyuyorsun, dedim iş başa düştü Seyran"

Gülüştük.

"Belki de bu evdeki en huzurlu kahvaltım olacak?"

"Sadece bugün mü? Ben sana hep hazırlarım"

"Bir tanecik sevgilim benim"

Birlikte mutfaktaki kahvaltı masasına oturduk. Üst kata yemek taşımak hem zor olurdu hem de sadece iki kişiydik ve gerek yoktu. Afiyetle hazırladığım yemekleri yedik. Sonrasında birlikte odamıza geçtik.

"Seyran bugün giyeceğim kıyafetlerimi sen seçer misin?" diyerek kıyafet bölümüne doğru geçti.

"Sen seçemiyor musun?" dedim.

"Seçerim ama sen yapınca sanki evli çiftler gibi olurduk, öyle içimden geldi"

"Peki ben seçeceğim o zaman" diyerek ben de kıyafet bölümüne geçtim. Zaten tüm kıyafetleri çok karizmaydı. Seçmeye bile gerek yoktu. Beyaz bir sweatshirt ve altına da siyah bir pantolon seçtim. Bugün okulumuz vardı. İkimizde tamamen hazır olunca okula gitmek için yol aldık. Yalının bahçesinden geçerken duyduğumuz tek sesler kuş cıvıltılarıydı. Kimse yoktu ve bu yalıyı hiç bu kadar sessiz görmemiştim.

Okulda her okul günü gibi yorucu ve güzel geçen zamanlarımız olmuştu. Zaten ben ve Ferit yan yanayken sıkıcı geçen bir gün olmuyordu. Okul çıkışında yeniden yalıya geçtik. Bu defa bahçede biriyle karşılaşmıştık. O kişi de bahçıvandı. Kıkırdayarak salona girdik. Ferit ellerini belime dolayarak yüzüme yaklaştı. Bir elini saçlarımda gezdirip sevdi.

"Seyran, diyorum ki bu akşam deniz tarafındaki bahçede mangal mı yapsak?"

"Sen olur diyorsan süper olur Ferit"

"Tavuk mu yoksa.. neyse ikisinden de yapalım" diyerek hızlıca merdivenlerden aşağı inmeye başladı.
Ben de peşinden koşturdum. Ellerimizi yıkayıp etleri hazırlamaya başladık. Ferit etleri şişe dizdi, ben de tavuklara sos hazırladım.

"Ateşi hazırlamamız lazım Ferit"

"Doğru gel önce yakalım. Onun har'ı sönene kadar etleri hazırlarız."

Yalı Çapkını _Together_Donde viven las historias. Descúbrelo ahora