Under control?

Π13

Τελευταίο βράδυ στην Θεσσαλονίκη. Σε λιγότερο από 4 ώρες πρέπει να μαζευτούμε όλοι στην ρεσεψιόν ώστε να φύγουμε. Οι μέρες πέρασαν εξαιρετικά γρήγορα .

Έχουμε μαζέψει τα πράγματά μας , εκτός από τα απαραίτητα που θα χρησιμοποιήσουμε το πρωί και πλέον όλες κοιμούνται. Όλες εκτός από εμένα.

Τόσες μέρες μου ήταν απίστευτα δύσκολο να κρατήσω μυστικό από όλους τι συνέβη εκείνο το βράδυ με εμένα και τον Φίλιππο. Δεν έχω συνηθίσει να κρύβω απο την ίδια μου την κολλητή τόσο σημαντικά πράγματα. Παρόλαυτα πρέπει να το κάνω για να προφυλάξω τον Φίλιππο. Δεν φοβάμαι ότι θα διαρρεύσει τίποτα από εκείνη αλλά καλύτερα να μην ξέρει κανείς.

Όλες αυτές τις μερες δεν έχουμε καταφέρει να μιλήσουμε. Μόνο βλέμματα ανταλλάσσουμε. Δεν ξέρω τι βλέμματα. Μετανοίας; Πάθους; Αδιαφορίας; Δεν ξέρω. Για μένα σίγουρα το δεύτερο..

Με πνίγει αυτή η κατάσταση . Σηκώθηκα αθόρυβα και έτρεξα στην βεράντα. Έκλεισα την μπαλκονόπορτα σιγά και τράβηξα την καρέκλα από το τραπέζι ευχόμενη να μην ξύπνησα καμία.

Εκατσα στο τραπέζι και κοίταξα γύρω μου. Το ξενοδοχείο μας είχε πανέμορφη θέα της πόλης.

Ξαφνικά ένας θόρυβος ακούστηκε λίγο πιο μακριά και έσπασε την ανατριχιαστική ησυχία που επικρατούσε. Το μάτι μου έπεσε στο μπαλκόνι από το δωμάτιο του Φιλίππου και αμέσως καταλαβα ότι η φασαρία που ακούστηκε ήταν από την δική του μπαλκονόπορτα που μόλις άνοιξε.

Δεν μπορούσα να δω και πολλά μιας και ήταν μερικά δωμάτια μακριά και υπήρχαν διαχωριστικά.

Δίχως δεύτερη σκέψη έβγαλα το κινητό μου και έψαξα το νούμερο του.

Εγω
Είσαι ξύπνιος;

Φίλιππος
Ναι δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Εγώ
Ούτε εγώ μπορώ.

Φίλιππος
Προσπάθησε αύριο έχουμε ταξίδι.

Εγώ
Δεν γίνεται. Όλο αυτό μου έχει πάρει το μυαλό .

Φίλιππος
Μην το σκέφτεσαι και πέσε κοιμήσου.

Εγώ
Εσύ δεν το σκέφτεσαι καθόλου;

Φίλιππος
Άσε τι κάνω εγώ. Πεσε να κοιμηθείς τώρα.

Εγώ
Δεν γίνεται.