sessizliğin sesi [Hyunlix]

°10°

Kalbim sızladı bir anlığına hoşlandığım birinden 'ibne' denmesi koydu en çokta ne oldu? Ne yaptım ben neden bana böyle davrandı? Neden canımı yaktı?

"SANA BİR ANLIĞINA GÜVENDİM, AŞAĞILIK ORUSBU ÇOCUĞU SANA ZORBALIK YAPMAYI BIRAKTIM. ACIDIM SANA YA ACIDIM. AYNI KADERİ PAYLAŞIYORUZ BENİM GİBİ ACI ÇEKME DİYE ANNENE YARDIM ETTİM SENDEN PARAMI ODEMENİ FLN İSTEMİYORUM İŞTEN AYRIL VE YÜZÜME DAHİ GÖZÜKME SEN YÜZÜME BAKA BAKA YALAN SÖYLÜYORSAN KORK BENDEN OKULU SANA CEHENNEM EDECEM."

Bu cümleleri ard arda duyunca o an zaman durdu işte o an ölmeyi istedim uzun zaman sonra ilk kez ölmeyi istedim hiç bir şeyin sesi gelmiyordu hemşirelerin bağırışı boğuk boğuk geliyordu kalbimden bıçaklanmış gibi hissettim.

"Ne yaptım ki?"

O çaresiz sorum göz yaslarımı akmasına sebep olmuştu

"Hala mı? Hala mı yalan söylüyorsun? Hala yüzüme baka baka masum rolü oynuyorsun... Şuan acımı bilemezsin yıllar önce açılan ve bir türlü durmak bilmeyen bu son günler kapanmaya başlayan yaramı kanattın. Ben, ben nasıl senle konuştum sırf seni korumak için kafede sevgilim diyebildim? Bir katile nasıl yardım ettim?..."

İşte o an nefesim kesildi cidden nefesim kesildi boğuluyor gibi agzımı actım ve kalbimi tutarak yere çömeldim. İlaçlarım, ilaçlarımı kullanmadım bugün ve büyük ihtimal aşırı stresten ve üzüntüden kriz geçiriyordum

"Mükkemmel oyuncusun Lee Felix"

"Jis-jisung"

Nefesim kesiliyordu gözlerim kararıyordu kalbim acıyordu titriyordum ama hyunjin beni ölümle baş başa bıraktı beni tuvalette bırakıp gitti son sözüde "iğrençsin olmuştu" yardım istiyordum ama sesim çıkmıyordu çok çaresizdim hastanenin tuvaletinde sevdiğim çocuk tarafından ölüme terk edildim üstelik benden nefret ediyordu son nefeslerimi verirken biri girdi tuvalete görmesemde hissettim bağırdı aniden hemşirelere boğuk gelen sesini duydum. Yanıma geldi ve titreyen vücuduma dokundu ardından elimi tuttu hiç süre geçmeden doktorlar gelmişti ve gözlerim kapandı.

_______________

Gözlerimi açtığımda hastane odasındaydım soluk almam için burnum ve agzımı kavrayacak aleti takmışlardı gözlerim aşırı ısıktan kamaşmıştı içeri doktor girdi

"Merhaba Felix bey"

Cevap vermeden doktora döndüm

"Hastalığınızı öğrenmek asırı uzun sürdü bir yakınınızı bulamadık anne veya babanıza ulaşabilir misiniz?"

"Babam yok annem ise hasta ve hastanede yani bir yakınım yok..."

"Anlıyorum peki ilaçların olmadığı için iğneyle enjekte ettik 3.30 saat sonra etkisini kaybetcek korkarım ki ölüme kadar yolu var bu yüzden kendinize geldiğinizde evinize gidip ilaçlarınızı alsanız iyi olacak"

Acınası bir şekilde kafa salladım başka ne yapabilirim ki?

"Bu arada sizin kriz gecirme anınızda bizi çağıran kişi sizinle konuşmak istiyor müsadeniz varsa odaya alacam"

"Peki gelsin"

"Tamam serumunuz bittiğinde bizi çağırın vücudunuzdaki aletleri çıkaracaz ve taburcu olacaksınız"

"Tamam"

Doktor odadan çıktı ve dediği kişi girdi içeri

"Merhaba"

"Merhaba"

"Daha iyi misiniz?"

"Evet ve teşekkür ederim hayatımı kurtardın"