9

225 23 8
                                    

Sakince ellerini ellerimden çekip yüzündeki maskeyi açtı

"Sakin ol Jungkook güzelim benim Taehyung"

Duyduğum tanıdık sesle biraz duraksadım ardından hiç düşünmeden ileri atılıp kollarımı Bay Kim'in boynuna dolayıp kafamı sığınmak istercesine köprücük kemiğinin biraz üstüne gömdüm, gözyaşlarım istemsizce yine düşmeye başladı

Bay Kim hiç sesini çıkarmadı fakat kasılan boynundan bunu beklemediğini anlayabiliyordum biraz öylece kaldıktan sonra kollarını belime doladı ve korurcasına bana sarıldı

Hiçbir kelime dökülmüyordu ikimizden de ben boynundaki güzel parfüm kokusuna odaklandım

O çok güzel kokuyordu ben ise muhtemelen leş gibi alkol kokuyordum

Bu düşünce beni rahatsız edince yavaşça çekildim "Özür dilerim kötü kokuyor olmalıyım rahatsız ettim çok üzgün-" beni durduran şey dudaklarıma konan parmak oldu "Şşh rahatsız etmiyorsun hiçbir zaman beni Jungkook hiçbir zaman da etmedin etmeyeceksin de" yavaşça yanaklarımı kavrayıp gözlerimin içine baktı "Daha iyi misin yürüyebilecek misin?"

Yürümek hiç bu kadar gözümü korkutmamıştı "O oros-" ağzımı sıkıca kapattım "Adam içkime birşey atmış olmalı çok güçsüz ve halsiz hissediyorum yoksa kendimi koruyabilirdim zaten" yavaşça elimi zemine koyup kalkmaya yeltendim

Yavaşça güçlükle kalkarken omzumun ve dizlerimin altından giren kollarla havaya kalkmam bir olmuştu neyse ki bağırmadım "Buna gerek yok Bay Kim iyiyim hem beliniz ağrır"

"Birşey olmaz hem düşündüğümden daha hafifsin o kadar güzel yemek yapmana rağmen hiç yemiyor musun Jungkook?" kaşlarını yalandan çatarak söylediği şeyle gülümsedim

Beni güldürmeye çalışıyordu

"Yiyorum yemez olur muyum zaten ben yedikten sonra 5 dakikaya kalmaz evdeki orangutanlar sömürüyor hepsini" dediğimle bir kahkaha attı, dans edilen alana girdiğimizde yavaşça beni indirip kolumu omzuna elini ise belime attı

Eli belimi tam olarak sarıyordu sanki belim onun için yaratılmış gibi

"Arkadaşlarınla geldin diye düşünüyorum" kafamı salladım "Evet de kim bilir neredeler" biraz düşündü

"Şöyle yapalım ben seni eve bırakayım Namjoon'da arkadaşlarını bulsun Hoseok'la bırakırlar" kaşlarımı çattın "Onlar diğer peze-" ağzımı kapattım bunun üzerine Bay Kim gülümsedi "Evet o adamı halledenler merak etme bulurlar arkadaşlarını güvenilir insanlardır" kafamı
salladım bir yandan kalabalığın arasına ilerliyorduk

"Sizin arkadaşlarınızsa güvenilir olduklarından şüphem yok zaten" Bay Kim gülümsedi ve sessizliğini korudu

Bardan çıktık ve biraz yürüyüp arabaya vardık daha iyi hissediyordum muhtemelen ilacın etkisi geçiyordu

Bay Kim kapımı açtı ben arabaya oturduğumda ise kapıyı kapatıp şoför koltuğuna adımladı ve oturdu

"Nasıl oldun bu arada" ona döndüm anahtarları takıyordu "Daha iyiyim ilaçların etkisi geçiyor
olmalı" kafasını sallayıp arabayı çalıştırdı

Yoldayken yavaş yavaş aklım yerine geliyor yerine utanç duygusu basıyordu

Öğretmenin tarafından barda taciz edilmekten kurtarılmıştım bu düşünce beni utandırmıştı

"Bay Kim" yavaşça bana döndü ışıkta durmuştuk "Evet Jungkook?" gözlerimi kaçırdım "Şey bar konusu hakkında ben nor-" gülümsedi "Açıklama yapmana gerek yok Jungkook anlayabiliyorum gençsin eğlenme yaşın bu şimdi eğlenmeyeceksin de ne zaman eğleneceksin" yüzümü yavaşça yüzüne çıkardım anlayışla bakıyordu "Sadece bir dahakine yabancılar konusunda dikkatli ol herkes güvenilir değil ne yazık ki" gülümsedi o sırada yeşil ışık yandı ve tekrar sürmeye başladı

who ate my homework ? - taekookWhere stories live. Discover now