deel 1

563 26 17
                                    

Pov Raoul
Ik klop op de deur. "Ja?" Hoor ik zachtjes. Ik open de deur en Matthy draait zijn bureaustoel zodat hij mij kan zien. "Mat, ik heb het toch vaak over Lieke?" Vraag ik en hij knikt. "Ik wil haar en haar zoon morgen aan jou voorstellen" zeg ik. Hij knikt. "En mama dan? Ga je haar vervangen voor een ander?" Vraagt hij. "Mam is weg en komt niet meer terug en papa wilt ook verder met zijn leven en een nieuwe relatie" zeg ik. Zijn gezicht vertrekt een beetje. Hij heeft het er nog moeilijk mee. Hij slikt het weg. Ik ga op zijn bed zitten wat aan zijn bureau grenst. Hij is bezig met leren. Hoe de normale tieners lekker buiten spelen, dingen gaan doen, sociale contacten creëren. Zit mijn zoon bijna elke dag thuis te leren of lezen. En anders gamen. Dat is zijn leven.

"Heb je zin om zo langs de mac te gaan voor een lekkere mac flurry?" Vraag ik. Hij knikt uitbundig. Hij staat op uit zijn bureaustoel en geeft me een knuffel. "Je bent echt de beste papa" zegt hij. Ik geef hem een kus. "En jij de beste zoon" zeg ik. Maria (Matthy's moeder) vond altijd dat Matthy te kinderachtig was voor zijn leeftijd. Ik vind het absoluut niet. Hij is gewoon close met de mensen die dichtbij staan.

We zitten in de auto. We rijden een klein rondje. "Papa?" "Ja Mat?" "Zouden ze me aardig vinden?" Vraagt hij. "Tuurlijk Mat" zeg ik. Hij knikt. Zodra we bij de Mac aankomen vraag ik wat Mat wilt. Een Mac flurry maltesers. Ik had niet anders verwacht. Ik bestel het en rij dan naar het eerste raam. Ik reken af en rij dan door naar het volgende raam. We krijgen de bestelling. Ik geef hem aan Matthy en rij naar de parkeerplaats. Ik pak onze bestelling aan van Matthy en haal de mac flurry van hem er uit en geef hem en pak dan die van mij.

We hebben het op en rijden naar huis. We gaan aan de tafel zitten. Matthy pakt de kaarten en we doen een spelletje. Matthy begint af en toe te gapen. Het is al best laat. En morgen moeten we 10:00 op, want Lieke is hier 11:00 met Koen. We zijn van plan om morgen naar het strand te gaan, want het word 30 graden.

Zodra Matthy zijn tweede potje pesten verliest, zucht hij. Ik schiet in de lach. Ik sta op en loop zijn kant op. "Ben jij gewoon heel moe of is papa gewoon veelste goed" Vraag ik. "Ik ben niet echt in vorm nu, maar morgen heb je geen schijn van kans tegen mij" zegt hij lachend. Ik begin ook te lachen. Ik spreid mijn armen en Matthy geeft me een knuffel. Ik geef hem een kus in zijn haar. "Papa?" Vraagt Matthy. "Ja Mat?" Zeg ik. "Ga je ooit hetzelfde bij me flikken als mama?" Vraagt hij. Halverwege brak zijn stem en begon hij te snikken. "Hey shh, rustig maar" zeg ik en wrijf over zijn rug. "Tuurlijk zal ik je niet verlaten, ik ben veelste blij met jou" zeg ik. "E- echt?" Vraagt hij. "Tuurlijk Mat" zeg ik. Matthy is altijd al enorm emotioneel geweest, hij heeft ook maar een kleine cirkel mensen om hem heen wie hij volledig vertrouwt. Zijn moeder stond daar ook in, maar die komt er nu nooit weer in.

Hij kijkt omhoog. Ik veeg met mijn duim een paar tranen weg. "Gaat het weer?" Vraag ik. Hij knikt en glimlacht klein. Ik pak hem bij zijn middel vast. Mat schiet een beetje in de stress. "Pap, wat doe je?" Vraagt hij. Hij slaat zijn benen rond mijn middel en zijn hoofd legt hij op mijn schouder. Ik loop naar de keuken en zet hem op het aanrecht, waarna ik uit de kast een glas pak en vul met water uit de kraan. Ik loop terug naar Matthy en overhandig hem het glas. "Dankje" zegt hij zachtjes. Ik glimlach. 

Zodra hij het leeg heeft zet hij het naast hem en zucht uit. "U okay?" Vraag ik en hij knikt. Ik til hem van het aanrecht af. "Gaan we zo lekker slapen?" Zeg ik en hij knikt. Ik geef hem een knuffel. "Slaaplekker papa" zegt hij. "Slaaplekker Mat" zeg ik en hij loopt richting zijn Slaapkamer.

731 woorden
Was ik van plan dit deel nu al online te gooien, nee. Maar faylinevm2 heeft me overtuigd en ik ben te ongeduldig hiervoor.

Stiefbroertje//bankzitters Where stories live. Discover now