Eski bir gelenekle evlenmek zorunda kalan iki gencin hikayesi.
Gerçek hikayeden alıntıdır.
1968-1972 arasında geçen hikayedir. Yetişkin içerik içerir.
31.03.2022
Evet buruk bir mutluluk var içimde. İlk hikayelerimden biri olan Kayıp Yazma'ya veda zamanı geldi. Özel bölümler olacak ama final olunca tuhaf oldum ya hu.
Neyse sözü Feride ve Ali'ye bırakıyorum yukarıdaki şarkıyı bu ikiliye armağan ediyorum. İkisinin şarkısı olsun bu.
Keyifli okumalar. 🌸
●●●
Karısının çığlık sesiyle sarsılan adam ellerini birbirine sıkı sıkı kenetlemişti. İçeri girmemek için zorlukla tutuyordu kendini. Karısınında evladınında çıkması için ettiği dualar dilinde dönüyordu. Zaman kavramı yok olmuştu da uzadıkça uzamıştı sanki dışarıda beklediği her saniye.
Feride'nin her çığlığında gözlerini sıkı sıkı yumuyor dişlerini sıkıyordu. Bu kadar acı çekeceğini hiç düşünmemişti. Kalbinin atışları Feride içeri girdiği andan beri çok hızlıydı. Daha 3 haftası vardı karısının neden bu kadar erken doğum yapıyordu kafayı yiyecekti. Telaşla ayağı kalkıp hep on dakikada bir yaptığı gibi kapı kulbunu tuttu ama ayakta zar zor tuttuğu mantık kırıntılarını geri bırakıp tekrar Kalktığı koltuğa oturdu. Bu bütün gece devam ederken içerida çığlık çığlığa bağıran kadın canının derdine düşmüştü. Sanki tüm kemikleri kırılıyordu. Hepsinin yerini ayrı ayrı hissediyordu. "Hadi Feride az kaldı." Diyen Hafza halasıyla bir kez daha ıkınan kadın sonunda rahatlığa kavuşurken hızlı hızlı nefeslenmeye başlamıştı.
"Oğlun oldu Feride." Diye bağıran kadının sesi ayrı oğlunun ağlamaları ayrı kulağına dolarken huzurlu bir tebessüm oturdu kadının yüzüne. İçindeki huzurla yorgunlukla uykuya dalan kadın artık kendine engel olamamıştı o an.
●●●
Kucağında bebekle çıkan Hafza halasının kucağındaki çocuğu gören Ali hızla oturduğu yerden kalkmıştı. Telaşla kadının yanına giderken çocuğun yüzüne yutkunarak baktı. "Feride nasıl?"
"İyi yorgunluktan uyudu kızcağız." Elindeki bebeği yavaşça adama uzattı. "Allah analı babalı büyütsün bir oğlun oldu. Güzel bahtı olsun."
Kadının eline verdiği bebeğe bakarken gözünden bir damla yaş düştü adamın. "Çok şükür Allah'ım."
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
●●●
İki saat sonra uyanan Feride başında ağlayan bir bebeğini görünce gözleri doldu. Sonra kendisine aşkla bakan kocasının gözlerine baktı. "Ali." Dedi inlercesine sonra ağlayan oğlunun kocasının kucağında debelendiğini görünce kollarını açtı. Sanki uyanırken hissettiği yorgunluk o an uçup gitmişti.
Ali yavaşça kıza doğru elindeki oğlunu uzatırken hala orada olan Hafza Hanım nasıl emzirmesi gerektiğini nasıl çocuğu tutması gerektiğini öğretmişti. Bir süre onların yanında durup Feride'nin anladığına imin olunca gitmişti.
