Kaybediyorum Yeniden|HEEJAKE

Haram Ama Gerçek

"Jake konuşabilir miyiz?"

"Ne işin var burda. Siktir git. Zamanında hayatımdan nasıl siktir olup gittiysen yine aynısını yapar mısın?"

Kapıyı kapatıp asamsöre yönelip asansörü çağırdım.

"Jake, lütfen. Sadece beş dakikanı istiyorum."

"Sana ayıracak bir saniyem bile yok Haeyeon."

Asansörün kapısı açıldığında içeri adımlayıp 0'a bastım. Ardımdan Haeyeon da içeri girdiğinde kurtulamayacağımı fark etmiştim.

"Jake, evet zamanında sana çok haksızlık yaptım. Seni çok üzdüm ama sensiz olmuyor. Sensizlik yaramıyor bana. Semsiz geçen her günüm gerçekten cehennemdi benim için."

Bıkkınlıkla Haeyeon'a döndüm.

"Ne istiyorsun benden?"

"Şans."

"Allah'ın hakkı bile üçken sana bininci şansı tanıyacağımı düşünmedin umarım."

Sağ eli omzuma gitti.

"Jake. Lütfen yapma böyle. Benim sevgilim beni kıramaz ki."

Yüzüne samimiyetten çok uzak bir gülümseme kondurdu. İğrenircesine baktım yüzüne.

"Çek elini."

Eliyle beni kendisine çekip sıkıca sarıldı bana. Yine o iğrenç parfümünün kokusu geliyordu burnuma.

Bu sarılma da samimiyetten uzaktı. Heeseung'la sarılırken bu kadar rahatsız ve huzursuz hissetmiyordum. Bu sarılma daha çok midemin bulanmasına neden oluyordu.

Çırpınmaya başladığımda daha çok sardı beni.

"Bırak beni yoksa bağırırım."

"Yine son seçenek olarak avazın çıkana kadar bağırmayı mı planlıyorsun Jake Sim."

Gülüp yanağıma iğrenç sulu bir öpücük bıraktı.

Midemin bulantısı daha da arttı.

Asansör durup kapı açıldığında karın boşluğuna dirseğimi geçirip ordan uzaklaştım.

Koşar adımlarla otobüs durağına varıp gelen ilk otobüse bindim. Neyse ki beni takip etmiyordu.

📍Konum

Cocuklarimin babasi💖😘
?

Beni burdan takip et
Eğer bir süre boyunca hareket etmezsem ara beni

Cocuklarimin babasi💖😘
Jake korkutuyorsun beni
İyi misin
Birşey mi oldu?

Gelince konusalim

Yazıyor...

Telefonu kapatıp cebime attım. Heeseung'ın sorularına şuan cevap vericek havada değildim.

Aslında bunu yapmama gerek yoktu ama yinede geçmişte Haeyeon'un bana şiddet uygulamış olması, obsesif olması ve onu gördüğümü şuan kimsenin bilmemesi içimi hiç rahat ettirmiyordu.

Ben bunları düşünürken otobüs durduğunda inip on dakikalık yolu olabildiğimce hızlıca gittim.

Heeseung'a vardığımda kapıya deli gibi vuruyordum. Endişeli bir şekilde Heeseung kapıyı açtığında beni içeri çekip kapıyı kapattı.