Bu fictionu okuyup oy vermeyenleri Chan baby girlü olarak görmüyormuş.
" Bir daha sıralamada gerileme! Üniversite sınavın yaklaşıyor. Seni o liseye boşuna mı gönderdim ! Kendine çeki düzen ver ,yoksa hayatını zehir ederim. Duydun mu beni ?! "
" Zehir etmemiş halin bu mu ha ?! Daha ne yapabilirsin ki !
Her gittiğim okulda birinci olmam için zorladın. Senin yüzünden hiçbir arkadaşım yok..."" BANA CEVAP VERME SAKIN! O DİLİN ÇOK UZAMIŞ SENİN !
Bayağıdır baba sopası yemedin değil mi ?!"" YETER ARTIK BIKTIM! NEFRET EDİYORUM SENDEN ! SEN BENİM BABAM FALAN DA DEĞİLSİN!.."
Daha bitirmeden sözümü kendimi yerde buldum. Yanağım çok fena ağrıyordu. Dişlerim sızlama başladı. Gözlerim dolmuştu.
Yine olmuştu işte , elimden bir şey gelmiyor o canavara karşı koyamıyordum.Göz yaşlarım artık sinirden akıyordu. Psikolojim yerle bir olmuştu. Gerçi hep yerlerde olduğu için bu sayılır mıydı bilmiyorum.
Sinirden akan göz yaşlarıma kahkaham karıştı. Oturduğum yerde saçlarımın arasından ona baktım.
Gözü seyreliyor beni öldürmek ister gibi bakıyordu. Zaten bir öldürmediği kalmıştı.
" NEYE GÜLÜYORSUN ! "
Şimdiye kadar olduğu gibi yanında yine cesuru oynayacaktım. Çünkü yanında güçsüz gibi görünmek daha çok ezmesine yol açıyordu.
" SENİN ACİZLİĞİNE. HİÇBİR ŞEY YAPAMIYORSUN. GÜCÜN SADECE BANA YETİYOR DEĞİL Mİ?"
Kafamı kaldırıp tam gözlerinin içine baktım.
"SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRECEĞİM ! SADECE O GÜNÜ BEKLE. MADEM KİMSE YAPAMIYOR BİR ŞEY, BEN KENDİM YAPACAĞIM !"
" BEN SENİN BABANIM KENDİNE GEL RONA! "
Ayağa kalktım. Yanına doğru yürümeye başladım.
"SEN ASLA BİR BABA OLMADIN, NE BANA NE KARDEŞİME !"
Başka bir şey konuşmasına izin vermeden yanından geçip arkasındaki kapıdan dışarı çıktım. Zaten açıktı çünkü yarım saat önce beni dışarıdan sürükleyerek eve getirmişti.
Arkamdan gelmediğine emin olduğumda tekrar polis merkezine doğru yürümeye başladım.
Artık güçlüyü oynamama gerek olmadığı için kendimi serbest bırakmıştım. Bir yandan yürüyor diğer yandan hıçkırarak ağlıyordum.
Ben bir şekilde dayanmaya çalışıyorum. Ama kardeşimin küçük RoNa'nın yaşadıklarını yaşasın istemiyorum.
Binanın önüne geldiğimde durdum. Bir şeyler değişecek miydi ?
Yoksa yine hiçbir şey değişmeyecek üstüne birde dayak mi yiyecektim?Vazgeçtim , ayaklarım geriye döndü. Sonra boş sokakta yürüyerek bir marketten içeri girdim.
Raflardan birkaç yiyecek aldım. Sabahtan beri tek lokma geçmemişti boğazımdan.
Son olarak pansuman için birkaç ilaç aldım.
Oturma yerlerine geçip önce kanayan yerleri temizledim , ardından pansuman yaptım.Atıştırırken bir yandan YouTubeda shortslarda geziniyordun. Birkaç saniye de olsa yaşananları unutuyordum böylece.
Telefonumun çalmasıyla izlemeyi bıraktım. Kardeşimin ilkokul öğretmeni arıyordu. Yeşil tuşu kaydırarak kulağıma dayadım telefonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ Daddy Issues | Bang Chan | SKZ
Fanfiction" Ben burada olduğum sürece kimsenin sana zarar vermesine izin vermeyeceğim." Birbirleriyle zıt olan duygular hep birlikte geliyordu. Tıpkı zıt kutupların birbirlerini çekmesi gibi. Delicesine ölmek isterken yaşama sevinciyle doldum ben. Gerçek baba...