Aşk

342 18 14
                                    

Deniz'den
Özgür gittikten sonra tek kelime etmemize kalmadan Yağız da yanımızdan bir hışımla koşarak gitmişti.
Tuana:HEY NEREYE
Deniz:Bırak Tuana gitsin kafasını dinlesin biraz
Tuana:Peki ama umarım yanlış bişi yapmaz
Deniz:*Kısık bir sesle*Umarım
Tuana:Hadi gidelim biz de
Deniz:Tamamm Çağanınki

Tuanaya göz kırpmıştım ben gülerken Tuana kıpkırmızı olmuştu. Eve gelmiştik Tuana hızlıca odasına çıkmış ben ise mutfakta anneme yardım ediyordum.
Tuana:DENİİİZ YAĞIZ MESAJLARIMA BAKMIYO MESAJLAR İLETİLMİYO BİLE
Deniz:Ya kızım salsana şu çocuğu
Tuana:Ama çok oldu saatlerdir yazmıyo
Deniz:Tamam gel çıkalım bakalım etrafa
Tuana:Hadi

Dışarı çıkıp sokak sokak geziniyorduk ama Yağız hiç bir yerde yoktu

Yağız'dan
Duyduğum ses ile arkama döndüm
Yağız:Geri mi döndün ben de seni arıyordum Le-
Alara:Yağız kendine zarar verceksin dur

Alara koşarak bana sarılmıştı. Alara'yı görmemle donup kalmıştım. Aslında uzun zaman sonra onu görmemle mutlu olmamış değilim ama yine de beklemiyordum ve onu görmem bana bi şok olmuştu. Yavaşça ben de sarıldım sonra Alara geri çekilip konuşmaya başladı.
Alara:Napıyosun burda
Yağız:Hiç sadece kendime sinirlenmiştim biraz
Alara:Konu Leya mı?
Yağız:Boşver ya hem o ne alaka
Alara:Sen sadece Leya için kendine bu kadar sinirlenirsin ve kendine böyle zarar verirsin yıllardır hiç değişmemişsin

Alara'ya sadece somurtuyodum
Yağız:Ben de çok değiştim herkes gibi
Alara:Yoksa başka biri mi var
Yağız:Y-yok o nerden çıktı
Alara:Ne biliyim değiştim diyince korktum
Yağız:Valla bi an öyle söyleyince ben de kendimden şüphelenmedim değil
Alara:Bence senin dikkatini Leya dışında biri çekemez ve sen hiç kimseye o kadar güvenemezsin

Gözlerimin dolduğunu rahatlıkla hissedebiliyordum ama bunun olmasını engelleyemiyordum
Alara:Yoksa bişi mi oldu özür dilerim üzdüm seni
Yağız:Yok yok boşver

Leya'dan
Kulaklıklarımdan birinin Yağız'da kaldığını fark edince geri dönmüştüm ve gördüğüm görüntü ve duyduklarım karşısında kalbimin iyice ezildiğini fark ettim
Alara:Cidden özür dilerim senin üzülmeni istemiyorum hadi banka oturalım da sen bana onu anlat hala güzel mi ona ne kadar aşıksın eskisi gibi mi yoksa değişti mi
Yağız:Valla çok güzel su gibi duru galiba ben ona gitgide daha çok aşık oluyorum

Banka oturmalarıyla sesleri duymam zorlaşmıştı belki de şuan beynimin içinde Yağız'ın sözleri döndüğünden duymuyordum bilmiyorum. Şuan tek bildiğim kalbimin ağrısı ve boğazıma oturan o yumruydu. Donup kalmış onları izliyordum ki bir anda omzumda bir el hissetmemle arkasına saklandığım duvara yaslandırılmam bir oldu. Kim olduğuna bakmadan direk sarılmış ve sessizce ağlamaya başlamıştım. Kimsenin gözyaşlarımı görmesini istemiyordum sadece yalnız kalmak, bağırmak, bağıra bağıra ağlamak istiyordum. İçimdeki acıdan, pişmanlıklardan, sabretmelerden ve en önemlisi hayal kırıklıklarından oluşan o birikintiyi anca böyle bırakabilirdim. Sarıldığım kişinin yüzüne baktığımda ne kadar eski biri olduğunu fark ettim.
Demir:Senin de canın yanıyo dimi
Leya:Sen nerden biliyorsun
Demir:Yıllar önce hiç fark etmedin mi
Leya:Neyi
Demir:Anlatırım ama aramızda kalcak Özgür bile bilmicek ama önce burdan gidelim bizi görmesinler
Leya:Tamam bak şurda bi cafe var çok güzel tatlıları var
Demir:Seninkileri de özlemedim değil

Cafeye oturmuştuk bir anda ağlamamı durdurup bağırdım
Leya:BULDUM
Demir:Neyi
Leya:Sen okçulukla hala ilgileniyor musun
Demir:Evet
Leya:Tamam artık bizim takımdasın
Demir:Maviay mı
Leya:Hayır Karayel
Demir:Yağızla mı birleştiniz
Leya:Hayır yeni takım kurdum adı da Karayel oldu o Maviay'da
Demir:Güzel o zaman takımlar kim kim
Leya:Kasırga var ama onları tanımazsın iki tanesi okulun sahibinin torunları diğer ikisi de onların arkadaşları yani kısaca torpilliler
Demir:Maviay?
Leya:Orda Deniz, Yağız ve Tuana var
Demir:Bizde kim var
Leya:Bizde Özgür, ben, abim ve artık sen varsın
Demir:Abin mi senin abin mi var
Leya:Evet yurt dışında okuyordu
Demir:Adı ne
Leya:Çağan Efe Kırşan
Demir:Oha şuan şok geçirdim
Leya:Ben de bim

Demir yavaşça koluma vurmuştu
Demir:İğrençti
Leya:Biliyorum neyse hadi sen beni nerden buldun ve senin canını kim yaktı
Demir:Benim okul yine yıkıldı Alara da gelmiş gördüğüme göre ben de artık burdayım
Leya:Sendeki şans da yani gittiğin her okul yıkılıyo bizimki de yıkılmasın
Demir:Hahahaha
Leya:Neyse diğer soruya gel
Demir:Diğer soru neydi
Leya:Can yakma olayı seni üzen kim
Demir:Ha doğru o konu...Sendin Leya
Leya:Ne ben mi olm ne alaka ben
Demir:Ya bu kadar saf olduğunu söyleme bana. Hiç mi fark etmedin
Leya:Neyi
Demir:Sana aşık olduğumu
Leya:Sen bana oha cidden mi
Demir:Niye tüm icatlarımı ilk sana denetip anlattım sanıyon
Leya:Ben arkadaşız diye sanıyodum

Demir'inkine karşılık olarak ben de onun koluna vurmuştum ve ikimiz de kahkaha atmıştık. O sırada siparişlerimiz gelmişti ben ice latte ile frambuazlı cheesecake almıştım Demir her zamanki gibi çay ve kurabiye almıştı.

Yağız'dan
Alara ile yakındaki bi cafeye gitmiştik içeri girerken Leya'yı Demir'in koluna vurup gülerlerken gördüm. Ben Leya'yı ararken, kendimi yiyip bitirirken o burda Demirle eğleniyordu. Benim yanımda o kadar çok mu sıkılmıştı da hemen Demir'e koşmuştu. Masalarının önüne gidip kulaklığını masaya koyup geri dönmüştüm kendi masamıza ne o ne de ben tek bir kelime bile etmemiştik. Hatta yüzüne bile bakmamıştım.
Alara:Anladııım sen Leya ve Demir yüzünden kızdın bu kadar
Yağız:Hayır
Alara:Niye o zaman
Yağız:Ben orda kendime Leya'yı bulamadığım için kızgınım şuan ise...
Alara:Şuan ise neden
Yağız:Benim yanımdan kaçıp direk Demir'in kollarına koşması yüzünden

Bunu sinirle söylemiştim. Ama canımı bu kadar yakmasına engel olamıyordum sanki ağzımdan çıkan her kelime kalbime birer hançer olarak geri dönüp saplanıyordu
Alara:Hala çok aşıksın ona eskisinden bile çok
Yağız:Değilim
Alara:Öylesin çünkü eskiden de Demir'in ona bakışlarını gördükçe çıldırırdın ama şuan kalp kırıklığından çıldıramıyorsun bile
Yağız:Neyse kapatalım konuyu hem sen niye geldin geri okulun yok mu
Alara:Aslında yok yine yıkılıyor demek ki Demir de buraya gelmiş sizin okula kaydolmayı düşünüyorum
Yağız:O zaman bizim takımdasın artık ne dersin
Alara:Harbi hiç değişmemişsin inandım ben
Yağız:Ya ne alaka ne alaka

Gülmüştük. Cidden değişmemiş miydim acaba. Oysaki ben çok değiştiğimi sanıyordum.

Leya'dan
Yağız cidden kimi seviyordu anlamıyordum sadece gizlice onlara bakıp bakıp duruyordum kırılmamak elimde değildi.
Demir:Oraya bakıyım derken boynun kopacak
Leya:Sence Yağız kimi seviyo
Demir:Canını yakıyo dimi
Leya:Galiba
Demir:Eskiden sana aşıktı onu biliyorum
Leya:Allah'ım 2. bi şok geliyo
Demir:Kızım bunu fark etmedim deme bari ya çocuk bizim takıma düşmanken bile hep senle görüşüyodu ormanda gizlice buluştuğunuzda nası da değişiyordu sana karşı
Leya:Sen nerden biliyosun
Demir:Sence
Leya:Takip ettin sen

Elimle ağzımı kapamıştım cidden bunu beklemiyordum
Demir:Sevdiğim kız ormana tek gitcek ben de öyle bırakcam tabi orda sizi öyle görünce baya kırılmıştım sana ama sen bize söylemeyince daha çok kırılmıştım fakat Yağız'ın sana aşık olduğunu daha sonra fark etmiştim
Leya:Ne zaman
Demir:Hani hepimizin çadırında korkunç şeyler vardı ama tek sende yoktu ve bunu Yağız'ın yaptığını düşünmüştük ya seni sevdiği için seninkine koymamıştı çünkü senin korkmanı istemiyordu ama en önemlisi ben senin de Yağız'a aşık olduğunu görmüştüm o zaman senden vazgeçmenin en doğru karar olduğunu anladım
Leya:Ben ona aşık değildi-
Demir:Sus belliydi sen kabullenmesen bile aşıktın gözler yalan söylemiyo Leya

Tuana'dan
Deniz:Çık çıkabilirsen işin içinden
Tuana:Birazdan kıyamet kopcak

~Merhabaaa nasılsınıızz
~Başlığı görünce bi umutlandınız dimi güzel romantik bi bölüm olucak diye valla başta ben de umutlanmıştım
~Bizimkilere mutlukuk haram
~Baktım az romantikleşti ortam az mutlu oldular dedim ki bu mutlukuğu bozmak bana farz ben varken leyyağ mutlu olamaz
~İlk olarak kimin hikayesinden başlayalım kimi öğrenmek istersiniz (Leya dışında) bu arada Deniz ve Tuana kardeş değil ama aynı evde kalıyolar o da Tuana'nın hayat hikayesiyle ilgili
~İstediğiniz bir sahne falan var mı
~Bölümü yazarken dinlediğim şarkıları koycam galiba her bölüme 1 şarkı olarak sözlerin bölümle alakalı olmasını istiyorum

HiraethWhere stories live. Discover now