Hiraeth

Sevsene Beni

|Leya'dan
Emma:Neden haftalardır okula gelmiyorsun?
Leya:Hastanedeydim. Tedavim anca bitti.
John:Yine prim kasıyo. Hasta olmadığını da evde boş boş yattığını da biliyoruz
Leya:Neden yalan söyliyim size
Emma:Neden söyleme kanıtın var mı ki şimdi kesin sahte rapor falan gösterirsin yeter artık şu acınası kız rollerinden bıktık
Luna:Belki gerçekten hastadır
John:İnanıyor musun buna
Leya:Bu değil Leya
Emma:Biz bu tarz insanlara ismiyle hitap etmeyiz
Leya:Ne tarz insanmışım
John:Yalancı, kendini acındıran, sahtekar insan

Leya'yı ormanın içinde derin bir çukurun içine atarlar
Emma:Burda kal da artık belki prim kasmazsın
LeyaHayır beni burda bırakmayın korkuyorum
John:Umrumuzda mı sence zaten sevmiyodum da seni belki burda ölürsün
Emma:Luna eğer birine bir şey dersen seni de atarız böyle
Luna:Tamam. Özür dilerim Leya
Leya:Git sen de Luna sana da zarar vermesinler

Sinirden ve korkudan ağlıyordum Luna da korkmuştu onlardan güvendiklerimin hepsi beni bırakmıştı ne ellerimle kazarak tırmanabiliyor ne de sesimi duyurabiliyordum. Burası çok ıssız ve soğuktu. Gece olmuştu artık bütün umudumu kaybediyordum stresten dudağımı dişliyordum ve dudağım gittikçe daha çok kanıyordu. İyice üşüyordum çünkü gece olduğu için hava daha da soğuktu. Ayak sesleri duymamla kalan son gücümle bağırmıştım.
Leya:İMDAAAT YARDIM EDİN
Kampçı:Kim var orda
Leya:BURDAYIM ÇUKURUN İÇİNDE
Kampçı:Tamam seni kurtarıcam ip atıcam tut onu
Leya:Tamam

Gözüme gelen ışıkla o adamın olduğunu anlamış ve sevinmiştim. Attığı ipi tutup kendime sıkıca bağlamıştım. Sonunda adam beni çekmişti ama çok yorulmuş olcam ki bayılmışım ve adam beni kendi kulübesine götürmüştü gözümü kulübede açınca korkmuştum.
Leya:NERDEYİM BEN SİZ KİMSİNİZ
Kadın:Eşim dün gece seni kurtarmış ve sen bayılınca korkmuş sonra da buraya getirdi evin nerde senin
Leya:Eyfel Kulesinin yakınlarında x sokakta
Kadın:Tamam biraz dinlen sonra seni eve bırakırız
Leya:Hayır beni oraya götürmeyin burda kalıyım nolur
Kadın:Olmaz ailen merak ederi
Leya:Peki teşekkürler|

Yağız'dan
Leya önce dalmıştı demekki bişi hatırlamış olmalı sonra bi anda dişlerini dudağına daha çok batırıp saçlarını çekmeye başlamıştı. Nefes alışverişi çok düzensizdi. Kriz geçiriyordu galiba ama şuan ne yapacağımı bilmiyordum. Dönme dolap durmuştu ve insanlar etrafımıza doluştular. Kimileri video çekiyor kimileri de sadece bakıyordu
Leya:Beni bırakmayın dedim onlara dinlemediler
Leya:Karanlık, üşüyorum
Yağız:Tamam sakin ol ben burdayım bırakmicam seni
Leya:Gittiler gittiler onlar gibi babam da gitti
Yağız:Hadi gel su iç

Leya'ya zorla bir kaç yudum su içirebilmiştim. Hızlıca arabama bindirip en yakında diye kendi evime götürmüştüm. Yavaş yavaş rahatlamıştı. Bilinci yerine geliyordu.
Yağız:Leya iyi misin
Leya:Sizin ev mi burası
Yağız:Evet
Leya:Hiç değişmemiş
Yağız:Sen bu halini sevmiştin
Leya:Hala baban konuşmuyo mu
Yağız:Hayır o günden sonra hiç
Leya:En azından yanında
Yağız:Neyse bana söylemek istediğin anlatmak istediğin bişi var mı
Leya:He şey var mesela bayılmamla alakalı
Yağız:Anlat dinliyorum
Leya:Hani doktor dedi ya açlık diye değil
Yağız:Niye o zaman
Leya:Kriz anı
Yağız:Az önceki gibi
Leya:Evet sadece cafenin önünde kendimi engelleyebildim
Yağız:Ne zamandan beridir oluyo
Leya:Yurtdışındaki ilk yılımdan beri
Yağız:Kim yaptı bunu sana kim benim bakmaya bile kıyamadığım kıza kıyabildi ya
Leya:Neyse boşverelim eee böyle oturcaz mı boş boş
Yağız:Yo yemek sipariş ettim gelirler şimd-

Kapı çalmıştı ve Leya koltuğun üstünden atlıyıp kapıyı açmaya koştu.
Leya:Geldiler bilee
Yağız:Dur dikkat et bir yerini inciticeksin
Leya:Bak aldım bile yemekleri
Yağız:Hadi geç sen içeri ben hazırlicam her şeyi
Leya:Ama
Yağız:Aması falan yok 1 günde 2 kere bayılıyorsun ve ben sana yemek hazırlatıcam hayatta olmaz
Leya:Öyle olsun