1.Bölüm

114 30 27
                                    

Sevgili Günlük...
Sana hayatımı anlatmak yada yazmak güzel, ama ben yazmayı fazla sevmiyorum. Yani en son sana 2 ay önce yazdım , Umarım Anlayışla karşılarsın. Bi ihtimal bidahakine Görüşmek üzere.

Yazı Yazmayı Sevmeyen Mina...

Günlüğüme bu günden sonra yazmayı bırakmaya karar verdim. Okulda yeterince yazdırıyorlar birde ben evde yazamam değil mi ?

🌙

"Yemek hazırrr!" Diyen annemin sesini duyduktan sonra mutfağa doğru uyuşuk uyuşuk adımlarla gittim.
Babam ve Annem oturmuşlar benle Abimi bekliyorlardı, masada annemin yanına yerimi aldıktan kısa bir süre sonra Abim de gelmişti .

Aslında dikkatli bakınca ben ve abim birbirimize benziyoruz. Yani ikimizin de kahverengi gözleri , siyaha yakın saçlarımız ve beyaz tenimiz. Ne kadar kavga etsemde ona küfür etsemde o benim Abim belki birbirimize daha iyi davranmalıyız.
Derken Abime garip garip baktığımı fark etmemiştim.

Abim,
"Ne bakıyon?"

"Ha?"

Abim,
"Ne bakıyon diyorum kızım iyimisin ? İlk kez mi insan gördün"

"Off abi ne diyorsun ya! "

Abim,
"Asıl sen ne diyorsun kızım! Tip tip bana bakıyorsun ."

"Bende tam ins-"

Babam,
"Yeter bu kadar gevezelik oturun hadi yemek yiyeceğiz."

Dediğinde ikimizde susmuştuk. Evin reisine karşı gelemezdik değilmi ya ?

🌙

Saat 10.02

Yatakta doğurduktan sonra masamın üzerindeki saate baktım. Saat 10.02 işte hafta sonu uykusu diye içimden geçirirken yatakta oturduğum yerde esnedim. Ayağımı yerde sürüyerek banyoya gittim . Aynadan kendime baktığımda , kamyon çarpmışa döndüğümü düşündüm. Saçım karışık yüzüm şiş halde kendimle bakıştım çünkü hayla uykum geliyordu.

...

Anneme kahvaltı hazırlamasına yardım ederken, annem elindeki çatalı masaya kattı ve bana bakarak.
"Kızım git abini uyandır."

Annem sözünü bittirir bitirmez şeytanlar kafama yerleşmişti.
İntikam Vaktii
Bana karışmadan önce düşünseydi . Annem anlamasın diye melek gibi gülümsemeye çalıştım.
"Tabikide Annecimm."
Elimi kolumu salıyarak abimin odasının kapısını hızla açtım. Savaşta gibi kafası başka köşede kolu başka ayağı başka köşede . İçimden rüyasında ne gördü acaba diye düşünürken kolunu dürttüm.

"ABİİİİ UYANNN !"

Abim üstüne yorganı çekti. Şimdi bekle sen , yorganı hızla tutum üzerinden çektim ama o ise sıkı sıkı yorgana sarılmıştı. Ben çektikçe o daha sıkı tutuyordu.
Bende sinirlendim ne yapsam diye düşünürken masanın üzerindeki bir bardak suyu gördüm.

Hızlı hareketlerle yorganı yüzünden çektim ve bir bardak suyu yüzüne fırlatıp mutfağa doğru kaçtım.
Mutfakta babam da annemle konuşurken biraz rahat olmuştum ikisinde beni abi deninen varlıkdan korurlardı. Hızla babamın arkasına geçtim.
Annem ve babam anlamaz gözlerle birbirlerine bakarlarken abim ıslak yüzü ile mutfağa daldı.

"Minaaa Allah Senin..."

Babam bir bana birde abime baktı.
"Ne oldu Enes ?"

"Ne mi oldu ? Senin bu Mal kızın yüzüme su attı."

Ben babamın arkasından;
"Yüzünü yıkama derdinden kurtardım be ! İyilik yaramıyor."

"Minaa! Gelirsem varya."

Ay'a Aşık KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin