Deccal yazarınız döndü
İyi okumalar
----
"Chanyeol soyun."
Bir yıl önceki bana, az önce kuracağım cümleyi kuracaksın deseler muhtemelen onlara inanmaz ve küfür ederdim. Ama şu an söylüyordum işte. "Baekhyun iner misin üstümden?"
"Hayır inemem, sen soyun." Soyunmamı söyleyen Baekhyun'u reddediyordum şu an biliyorum ancak elimden gelen bir şey yoktu.
"Baekhyun lütfen." Kucağımda oturan Baekhyun'a mızmızlandım. İtmek için en ufak bir güç bile uygulayamıyor oluşuma içten içe güldüğünü biliyordum.
"Ders çalışmam lazım, soyun Chanyeol." Karşı koyamayacağımı bilmenin güvencesiyle sırıttı ve üzerimdeki tshirtün eteklerini sıyırdı.
"Tek başına çalışsan olmaz mı? Çünkü benim şu an tam olarak tek başıma çalışmam lazım."
"Kaslara çalışmam lazım. Yalnız çalışamam. Başkasının kaslarıyla mı çalışayım?" Baekhyun üzerimde çalışmasıyla ilgili sorunum yoktu. Fakat acil bitirmem gereken bir rapor vardı ve üzerimden kalkmayan sevgilimle bunu yarına kadar nasıl bitirebileceğimi düşünüyordum. Ve tüm bunlar yetmezmiş gibi başkasıyla çalışacağı düşüncesi ile beni kahrediyordu.
"Aşkım tıp okuyan herkesin kaslı sevgilisi olmak zorunda değil. Kitaptan da çalışabilirsin." Huysuzluk etmek istemiyordum ama gerçekten stresli bir günümdeydim. Birkaç gün sonra sunumum vardı ve daha hiçbir şeyim hazır değildi.
"Elimde imkan varken niye kullanmayayım ki?" İkna yeteneğim etkisiz kaldığı için üzgün şekilde başımdan sıyrılıp yere düşen tshirtüme baktım. Anlaşılan o ki bu gece de sabahlayacaktım. "Artık beni sevmiyorsun sanırım."
Vücuduma iğneler batırılmış gibi bir rahatsızlıkla doğruldum. "Sakın Baek, böyle bir şeyi aklından bile geçirme."
"Eskiden seninle çalışmama izin veriyordun. Şimdi sürekli söyleniyorsun." Büzdüğü dudaklarından öptüm. Onu eskiden bile daha çok seviyordum. Onu her geçen gün daha çok seviyordum.
"Son senem olduğu için yapmam gereken çok şey var sadece." Yeni döneme başlamıştık. Raporlarım, sınavlarım, bitirme tezim ve yüksek lisans için yaptığım çalışmalar... Hepsini yetiştirecek vaktim vardı elbette. Daha dönemin başındaydık ama biliyordum ki şimdiden kendimi sıkıştırmazsam son anlara doğru sıkışacak ve Baekhyun'a hiç vakit ayıramayacaktım.
"Tamam öyleyse." Bir anda geri adım atması beni şaşırttı. "Kendim çalışacağım ama biraz böyle kalalım." Kollarını boynuma dolayıp sıkıca sarılması ile şaşırdım. Baekhyun elbette diğer zamanlarda da temas kuran biriydi ancak bir anda böyle bir isteğinin olması şaşırttı.
"Bir şey mi oldu?"
"Hayır, sıcacıksın ve çok güzel kokuyorsun. O yüzden sarılmak istiyorum." İçime yayılan sıcaklıkla saçlarını okşayıp boynunu kokladım.
"Seni seviyorum." Diye fısıldadım kulağına. Hafif ürperdi ve kıkırdayarak karşılık verdi.
"Ben de seni seviyorum."
"Ama gerçekten, çok üzgünüm." Omzumda ve göğsümde dolaşarak beni tahrik etmekle uğraşan elini kapıp dudaklarıma götürdüm. "Bu ve önümüzdeki birkaç akşam Byun Baekhyun dozumu azaltmam lazım. Yoksa dersten kalacağım."
Kollarını benden ayırarak kin duyarcasına gözlerini dikti üzerime. "Ben d kalacağım. Çünkü çalışmama yardımcı olmuyorsun." Her sevgili, sevdiği kişiye ders çalışırken yardımcı olmayı isterdi. Ben de istiyordum elbette ama bu dersleri birlikte geçmemiz gerekiyorsa kucak kucağa çalışmamamız gerekirdi.
