101 Days to fell

Day 2:Day 1: truth :hurt =pain≥3≤

Napakasama ng panagip ko kagabi may cancer daw ako. At sakit sa puso. *creek/* Bumukas ang pinyo at pumasok ang personal nurse ko slash yaya na si maring Ma'am makakalabas na daw kayo ngayon. Na ospital ako kahapon bigla kasi akong nahimatay habang naglalakad sa hallway buti ngalang at nasalo ako ni AH... MMM.

"Are you okay iha?? "tanong ng maarte kong lola. Of course lola I'm fine pa lala basin ba ako ng doctor kong hindi then she slap me. "hey" brother ko. "of course lola I'm don't ever bother your self about that granny " then I kissed her on cheeks. '"hoy, where you think you're going?? " sabat ba naman ni satan. "sa room" "sa bi ko nga eh" sabi nya rin walang hiyang kapatid talaga si Satan sapagkat satan.

Buong araw sa room lang ako nagfafacebook at nag wawatpad. Pero Kailangang kudin lumabas sa lunnga ko para kumain. Ang sarap sarap talaga ng bacon kukuha pa ako sana ng isa kaso lang inilayo ni satan ah hindi pa la si satan si daddy pa la. "mary eating too much bacon is not good to your health ", at kailan pa naging concern sa akin ang tatay ko. "one thing my dear we have something to tell you" Ayoko ayoko.... Siguro ibabalik nila ako sa Singapore or sa turkey hind nga papa aralin sa us or sa London .ayaw ko non. As in. A-Y-A-W ko..... "you're sick " sabi ni lolo. "you have cancer my dear and rheumatic heat disease ma iyak iyak na sabi ni mommy habang niyayakap niya ako. So it's not dream ..it's reality. "give me much money tomorrow " I said then I walk away from them. Katotohanan pala yon I've 101 days left so I'm gonna be change. Lagi kong sinasabi sa sarili ko na ang Katotohanan ay siyang mabuti sa lahat pero ang Katotohanan na 101 days na lang ang natitira sa akin ay napakasakit. Reality was like truth whenever we are there we always hurt and suffer the pain.