Bölüm 3

34 18 11
                                    

En son hatırladığım sadece yerde olduğumdu.Fakat gözlerimi açtığımda her şey açıklığına kavuştu.Arda beni kurtarmıştı HEMDE GİZAYLA,Gizay bana bu iyiliği nasıl yaptı bilmiyorum ama ona teşekkür ettim yinede.Bence aramızda büyük düşmanlık yok,bende sevmediği bir özellik yada kıskandığı bir şeyler vardı.Ortamda oluşan büyük sessizliği Melis kırdı,evet o da burdaydı."Polisler kapıyı kırmadan seni arka kapıdan kurtardık."Sormamıştım ama merak edeceğimi bildiği için söylediğini biliyordum."Neden polisler kapımı kırmaya çalışıyorlardı?"Diye bir soru yönelttim, ardından Arda hemen "Sana bilinmeyen numaradan biri mesaj attı mı?" diye sordu.Soruma yanıt bile vermemişti ne alakaydı ki şimdi,tabiki ona söylemicektim tamam güveniyoruz ama her şeyinde bir sınırı var canım.Birazda olsa üzerimdeki korkuyu atamadığım için kekeleyerek "Yoo ne alaka"dedim,bunu söylerken bile yalan söylediğim anlaşılıyordu ve Arda bunu kesinlikle anlardı.Arda'yı bildim bileli hep kurnaz bir insandır, insanın gözüne baktığı an gerçeği anlar."Bana yalan atma güzelim, söyle"dedi şaşırmadım.Gülerek "Her şeyide bil zaten yakışıklı motorcum"dedim,Gizay hariç herkes baya bi güldü.İlk defa Gizay haklı sanırım gülünecek ne vardı anlamadım.Arda da süper bir motorcuydu, yarışlara bile katılırdı ek iş olarak.Gizay "Yakışıklım derken? Sevgili misiniz?" diye soru yöneltti, ağzım yine beş karış açık kaldı bir gün çenem kopmazsa bu kız yüzünden azizim.Arda ben ağzımı açmadan soruyu cevapladı "Kızım sen başımıza bela mısın?"dedi ve ardından bir küfür savurdu.Gizay baya üzüldü cümlesinin ardından,bu kızda bir şeyler var aklıma geliyor da günahını almıyım.
___________________________________________

Kızlar evlerine gitmişti sadece Arda ile ben kalmıştım.Saatte 12 sularındaydı,Arda sanki bana bir seyler demek istiyordu ama diyemiyordu.İlla ağzından cımbızla mı alalım aslanım yani.Habire ağzını açıp kapıyordu, meraklı melahat olduğum için dayanamadım "Ulan sen ağzında ne geveliyorsun sabahtan beri ağzını burnunu kırarım yemin ederim."Küfür savurarak güldü.Neden bu kadar sinirli olduğum barizdi, çok meraklı bir insandım bildiğim şeyleri bile merak ederdim.Arda balkona çıkıp korkuluklara ellerini koyunca bende yanına gittim ve aynı pozisyonu aldım.Bu sefer kesin anlatıcak...
"Yankı kaybolan kardeşin var ya..."
Anlamamıştım birden söyleyince sonra yavaş yavaş kavrayınca "Evet nolmuş?"
Tam söyliceği anda telefonuma tekrar bir mesaj geldi, umarım yine bu bilinmeyen kişi saçmalığı değildir diye içimden dua ederken,ekrana baktığım gibi geri kaçtım."ALLAH BELANI VERSİN PİSLİK"Arda hemen yanıma koşturdu "Noldu güzelim bir sorun mu var?"
"Şu bilinmeyen kişi mesaj atmış-"Yarın sizin mekanda saat sabah 10'da orda ol :)."Arda küfürler savurarak ellerini saçlarına gecirdi,bu kadar sinirli olmasını anlayamadım."Noluyo Arda bir şey söyle bana"Korku dolu çıkan sesimi farketmiş olmalı ki yanıma gelip alnımı öpüp bana sıkıca sarıldı.Bu bana küçüklükten beri iyi geliyordu ve genelde beni rahatlatmak için yapıyordu.Beni sürükleyerek dışarı çıkardı."Atla arkama gidiyoruz."Nereye diye sormadan kafama kaskı takıp tekrar sarıldı sanki bir şey oldu ya.Soramadığım soruyu sordum "Noluyo Arda bir şey söyle, söylemezsen atlarım yemin billah"Yapacağımı bildiği için "Hala anlamadın mı Allah'ın sapığı yerimizi öğrenmiş kim bu it lan" diyerek dahada hızlı sürdü.Yüksek hızdan korkmadığım için rahattım ama refkles olarak ona sıkaca sarıldım sanki biri beni ondan alıcakmış gibi...
___________________________________________
Geldiğimiz yer Arda'nın eviydi.Arda kaskımı çıkardı, hızlı adımlarla eve girdik.Evet bu evin şifreside (Helele) idi.
Gerçekten bu kadar manyak olmak zorunda mıydı,kendi kendime güldüm.Eve girdiğimizde Melis ve Gizay oturmuş konuşuyorlardı, büyük ihtimal Arda onları aramış evine gelmelerini söylemişti,belkide olayları bile anlatmıştı.L şeklinde siyah koltuğa yayılarak oturdum,tekrar sessizliği bozan Arda olmuştu "Güzelim yarın asla o buluşmaya gitmeyeceksin,ben başka yer bulana kadarda buradasınız gençlik"dedi.Bu gitmeme mevzusunu düşünecektim ama beni odaya kitlememesi için başımla onay verdim.Deliliğimi bildiği için gözlerime derince baktı, gözlerimi kaçırmaya çalışsamda anlamıştır diye düşündüm.Kesin beni kitliyecek ya diyerek yüzüme üzgünlük koydum.Altıma işersem görürdü o.Gizay yatağına gidince bende onla gittim,orada sadece Arda ile Melis kalmıştı.Ne konuştuklarını dinlemek istedim çünkü gitmemizi bekliyorlardı.Gizay'a "Sen git Arda'ya bir şey sorucam"diyip salonun yolunu tuttum.Ev dubleks olduğu için merdivenlerden yeterince sessiz inmeye çalıştım.Salon kapısında görünmeyecek şekilde durdum ve can kulağı ile onları dinledim.Melis kimsenin olmadığını kontrol etmek için etrafa bakındı ve konuşmaya başladı."Arda..." dedi ve gözlerini kaçırdı Arda onu çok dikkatlice dinliyordu,bu durum onu belliki rahatsız etmişti.Melis saçlarını arkaya atarak kendini yükseltti ve Arda'nın dudağına çok ufak bir öpücük kondurdu.Donup kaldığım için hiç bir şey yapamadım,donmasaydım girip aralarına bozardım ama buz kesildim.Hala ne olduğunu anlamakta güçlük çeken beynim sonunda anlamıştı ve hareketlenebilmiştim.Gördüklerimin şokuyla sendeleyerek lavaboya attım kendimi.Neden bu kadar şaşırdım anlamadım ama ilk defa kardeşimi öpen biri oldu, aslında birazda sevindim çünkü Melis'i severdim ve ona güvenirdim Arda'yı üzmezdi.Kendime gelmek için yüzümü yıkadım ve sessizce merdivenlerden çıktım.Gizay'a olanları anlatırsam Melis'i öldürürdü büyük ihtimal ağzımı açmıyacaktım.Gizay'ın nerede kaldın sorularına aldırmadan yatağa girdim ve kafamı koyduğum gibi gördüklerimi sindirip uykuya daldım

Yankılı Sesim|TextingWhere stories live. Discover now