𝐌𝐄𝐌𝐎𝐑İ𝐄𝐒/MUİCHİROU TOKİTO X READER

8:MEMORİES

-8:MEMORİES-

Asami:Giyuu,Asemi hepsini hatırlıyorum...

Muichirou:Ne?

Asami:Giyuu'nun beni bulduğu an gözüm kararmıştı Muichirou!Asemi...O BENİM CİDDEN İKİZİM!KANLAR İÇİNDEYDİK VE İBLİS SALDIRISI HATIRLIYORU-!

Muichirou:Sakin ol!
Asami:NASIL OLMAMI BEKLİYOR MUİCHİROU?BU ZAMANA KADAR ZATEN YETERİNCE DAYANMIŞKE-

Muichirou:NEDEN BİZE İÇİNİ AÇMIYORSUN ASAMİ?!HERGÜN,HER SANİYE,HER SAAT BAŞI AĞLADIĞINI BİLMEDİĞİMİMİ SANIYORSUN?!HAFIZANI KAYBETTİĞİN İÇİN KENDİNİ SUÇLAYIP DURUYORSUN YETER!

Asami:HİÇ BİR ŞEY BİLMİYORSUN MUİCHİROU!

Kulaklarına kapatıp yere çökerken çığlık attı.Tanrım,onu fazla kırmıştım lanet ben...(Öyle deme Muichirou'mm)

Asami:İkizimi,ailemi,Sabito'yu,Kazuka'yı,Fuji'yi,Rains'i,Rengoku'yu herkesi kaybettim be-

MUİCHİROU DİKKAT ET!

Ben daha ne olduğunu anlamadan Asami önümde kan içinde kalmıştı ve önündeki bir iblisti...

Asami bana gülümseyerek baktı ve yere yığıldı o anki sinirle hafızam yerine geldi ve iblisi kestim o gün olanlar gibi daha sonra Asami'yi kucağıma alıp koşmaya başladım.

Muichirou:Yalvarırım bırakma beni Asami!Yalvarırım!

Asami:Seni bırakamam Muichirou,seni seviyorum...(Böyle bir anda pat diye söylenirmi sayın Y/N)

Muichirou:Bende seni Asami!Deli gibi aşığım sana benim bir parçam oldun,yalvarırım beni bırakıp o onardığın kırık kalbi tekrar parçalama!

Asami:M-Muichirou söz veriyorum...Eğer iyileşirsem yemeğe çıkalım olur mu?

Muichirou:Çıkarız söz veriyorum,söz...

İkimizden de birer parça göz yaşı dökülürken kelebek konağına vardık.

Muichirou:SENSEİ!ASAMİ!

Herkes şaşkınlıkla Asami'nin yanına koşarken onu iyileştirmeye çalışıyorlardı bense manyak gibi yerde oturmuş ağlıyordum.

Muichirou:Bana söz verdin Asami değil mi?Ha?

Asami'nin kapalı gözleri kapalıyken konuşması imkansızdı,bunu biliyordum.Herkes elinden geldiği kadar çabalıyordu ve bizde oturup manyak gibi ağlıyorduk özellikle Giyuu ve ben...

Giyuu:Lanet...

Mitsuri:Artık kendinizi suçlamayın Giyuu-San ile Muichirou-San.

Giyuu:SENİN YÜZÜNDEN OLDU!EĞER O AN O İBLİSİ FARK EDEBİLSEYDİN-

Muichirou:ASAMİ'NİN HAFIZASI YERİNE GELDİ!

Giyuu yakamı şok içinde bıraktı.

Giyuu:Ciddi misin sen Muichirou?

Muichirou:Ciddi miyim?Soruyor musun!Ona geçmişini hatırlatmayı başardım,ama hatırlattığıma pişmanım!BENİM YÜZÜMDEN OLDU İŞTE!O İBLİSİ FARK ETSEYDİM ONA BİR ŞEY OLMAYACAKTI BUNU ARTIK YÜZÜME VURMAYIN!!

Hıçkırıklarım artarken tek yaptığım yere düşmek oldu.O an efendi fln geldi.

Muichirou:O yaşıyor mu...?

Efendi fln:Evet.Eğer 5 dakika kadar geç kalsaydınız ölebilirmiş.

Tam ayağa kalktım derken rahatlamışçasına yere düştüm.

Efendi fln:Onu görebilirsiniz bilinci açıldı ve ilk söylediği söz "Muichirou'ya söz verdim ölemem" Dedi.

Tüm Hashiralar evi yıkarmışçasına odaya aldık.

Muichirou/Giyuu:ASAMİ!

Asami:Sakin olun.

Asami:Giyuu ile konuşmam gereken meseleler var...

Giyuu:Beni hatırlıyorsun.

Asami:Evet.

Giyuu:Ne kadarını Asami?

Asami:Çocukluğuma,bebekliğime dair her şeyi.

Mitsuri:Peki,artık mutlu musun Asami-Chan?

Asami:Keşke...Keşke hiç birini hatırlamasaydım...

Yüzünü acı bir gülümseme ve göz yaşları kapladı.

Asami:İkizim...Eğer ben o an iblisi direk satırla kesseydim...

Obanai:Senin suçun değil-

Asami:Benim suçum,ne olduysa benim yüzümden oldu Obanai-San.Orada ölmesi gereken bendim.

Giyuu:SAÇMALAMA!

Asami:SAÇMALAMIYORUM.

Dedi ciddi bir ifadeyle.

Asami:Eğer o gün...

Muichirou:Yeter.Kış,kış.

Gyomei:Bari geçmiş olsun deseydi-

Muichirou:Hadi kış kış!

Asami:Rengoku olsaydı...Muichirou'nun bu hareketine gülerdi...

O acı gülümsemesi ve göz yaşları...Tanrım ne kadar çok Rengoku'ya benziyor...

Herkes gitti ve odada tek başımıza kaldık.

Muichirou:Asami...Üzülmeni istemiyorum.O buzları aç bana.

Asami:Ama...

Muichirou:O içinde bizden gizli akıttığın göz yaşlarını göster bana,arkandan yosun saçlı beyaz atlı şoförün olacağım,her daim o şemsiyeyi açarak o yağmurun akmasını engelleyeceğim sana söz veriyorum."Sessiz çığlıklarını ver bana"

O an geriye Asami'nin hıçkırıkları kaldı.

Asami:Ben...Ben özür dilerim Muichirou.

Muichirou:Şşşş,senin bir suçun yok...

Asami:Ama...

Muichirou:Kendini yorma prensesim...

Asami:Onun mezarını görebilir miyim? *Hıck.

Muichirou:Hazır olduğuna emin misin?

Asami:Beni yeterince beklediler zaten...

Muichirou:Haklısın...O zaman üstünü giyin beş dakikaya bekliyorum.

Asami:Tamam.

Üstümü giyindim ve aşşağıya indim Muichirou beni bekliyordu.

Muichirou:Gidelim...

Sanemi:Oi,aptal kız eğer Muichirou sana bir şeyler yapmaya çalışırsa izin verme tamam mı?

Asami:Sanemi-San,ya ben istiyorsam?

Tengen:Çüşş anasını!

Shinobu:Bu seviyeye geleceklerini biliyordum.

Muichirou:Boş yapmayı kesin.Hadi gidelim Asami.

Obanai:Aman yemedik sevgilini zaten benim Mitsuri'm varken.

Mitsuri:Ne?

Obanai:Y-Yok bişey.

Muichirou:Hadi Allah'a emanet gençler.

Tengen:En küçüğümüz sensin!

Muichirou:Çok ta sikimde.