Episode(12)(Zawgyi)

33 2 0
                                    

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရွင့္....ဒီမွာတစ္ေက်ာင္းလုံးရဲ႕ေက်ာင္းသားအားလုံး စားရင္းပါ.ဒါကရွစ္တန္းရဲ႕ဒီႏွစ္စထဲကေန အခုထိပညာေရးအခ်က္အလက္ေတြပါရွင့္....

ေကာင္းပါၿပီးဆရာမ.... မလဲ့လဲ့ခ်ိဳး

ရွစ္တန္းရဲ႕....သခ်ာ္နဲ႕အဂ္လိပ္ဘာသာရပ္ေတြ ဒီေန႕ကစသင္ေပးမွာဆိုေတာ့ အဆင္ေျပေစပါတယ္...ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို ကြၽန္မတို႔ဘက္ကအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ရွင့္....''

ေက်းဇူးတင္မို႔မလိုပါဘူး....ဆရာမ
ကြၽန္ေတာ္ဘက္က ဝါသနာပါတဲ့အလုပ္ျဖစ္လို႔ပါ....

ကြၽန္ေတာ္က...ဒီေန႕မွ.စၿပီးတာဝန္ယူတာမို႔..လိုအပ္တဲ့အရာေတြကိုဆရာမတို႔ကိုဘဲအကူအညီေတာင္းရပါအုန္းမယ္...

ဟုတ္ကဲ့..ေက်ာင္းအုပ္လိုအပ္တာကိုေျပာပါရွင့္

အခုေတာ့...ဒီေလာက္ပါဘဲ...ဆရာမလဲအတန္းဝင္ခ်ိန္ရွိေသတယ္ဆိုေတာ့...သြားနိုင္ပါၿပီး

ဟုတ္ကဲ့ပါ...ကြၽန္မကိုခြင့္ျပဳပါအုန္းရွင့္..

စကားကိုအပိုအလိုမေျပာဘဲ ျပတ္သားၿပီးအရယ္အၿပဳံးမရွိ တည္ၿငိမ္စြာေျပာေနတဲ့ေက်ာင္းအုပ္ဦးမိုးေကာင္းမာန္ရဲ႕စကားလုံးအထြက္တိုင္မွာ ထိတ္လန့္မႈျဖစ္ၿပီး လက္ဖဝါးမွာေခြၽးေစးေတြေတာင္ထြက္ေနတယ္ဆိုတာကိုယ္တိုင္သာအသိဆုံးျဖစ္ေလသည္။ဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီးအခုလိုေၾကာက္တက္လာလို႔ လူေတြေမးခဲ့ရင္ေတာ့'ေၾကာက္တက္'တာေပါ့လို႔ဘဲေျဖးရမွာပါ။ဘာေၾကာင့္လဲဆို လူတိုင္မွာမရွိနိုင္ဘဲေျပာလို႔မရနိုင္တဲ့အရွိန္အဝါ အဲ့ဒီလူမွာရွိေနခဲ့တာကို ခံစားမိတဲ့အခါ လူငယ္ ခေလးေတြသာမကဘူး လူႀကီးျဖစ္ျဖစ္ ဆရာမ မကလို႔ ဘယ္လိုအေျခရွိလူျဖစ္ပါေစ ဆက္ဆံရမဲ့တစ္ဘက္လူမွာရွိတဲ့ လႊမ္းမိုးနိုင္ျခင္းၾသဇာေညာင္းျခင္းဆိုတဲ့အရွိန္အဝါတစ္ခုရွိရင္း
စိုရိမ္ထိတ္လန့္မႈဆိုတာ ခံစားမိၾကစၿမဲဘဲျဖစ္သည္။ဦးမိုးေကာင္းမာန္ဟာအင္မတန္ ခန့္ျငာေခ်ာေမာတဲ့အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ဆိုတာ သူမျမင္ခဲ့ရ သလို ထူးခြၽန္ထက္ျမတ္တဲ့အမ်ိဳးသားျဖစ္တယ္ဆိုတာသိေလး၏။ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ဥပဒိ႐ုပ္ေရး တည္ၾကည္မႈအျပည့္ရွိေလသည္။ နိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္လိုအေတာ္ေလ
ျမင့္မားတဲ့အရပ္ရွိၿပီး
ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္ဆုံးအျဖဴအစိမ္းနဲ႕အေတာ္လိုက္ဖက္ၿပီး ျမင္တာနဲ႕ေၾကာက္႐ြံမႈကိုျဖစ္ေပၚေစေလ၏ ။ဒီႏွစ္ခေလးေတြ အစားသူမႀကိဳးလန့္ မိပါသည္။

ကွာဟမှု(The gap)Where stories live. Discover now