Ilgaz Kaya’m. Dertler omuzunda küf tutmuş, seni bırakmam diyor. Sen de bizi bırakma. Her ne kadar bedenen ölmemiş olsan bile ruhunu dinç tut. Seni tüm kalbimle çok seviyorum 🤍
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Bir eylül akşamı sev beni. Yıldızlar gökyüzüne yakışsın, sen yanıma.
XVIII.
⚖️
T.C. Sağlık Bakanlığı Acıbadem Maslak Hastanesi
Hasta Adı: Ceylin Erguvan Kaya
Belge Tarihi: 02/09/2022
Bugün 1 Mayıs 2023. Aylar öncesine ait. Doğum gününden bir gün sonrasına.
Alin’in beyaz tütülü elbisesini giydirirken aynı zamanda da onu dinliyordum. Bana anaokulunda olanları bir bir anlatıyordu. Onu büyük bir ciddiyet ve sabırla dinlerken bebeklik zamanları geliyor aklıma. Daha iki harfi bir araya getiremezken şimdi yeni yeni kelimeler yerleştiriyor minik hafızasına.
“Baba şimdi annem kaç yaşında oldu?” dedi.
Gülümseyerek ona baktım. “Otuz babacığım.”
Alin’in hafif kaşları çatıldı. “Otuz büyük mü? Yoksa küçük mü?”
Güldüm. “Küçük. Yani genç.” dedim, ona anlatırcasına.
“Hmm.” dedi, Alin. Anlayıp anlamadığından emin değildim ama yine de üstelemedim. “Peki sen de mi otuz yaşındasın baba?”
“Yok. Ben otuz beş yaşındayım miniğim.” dedim, gülümseyerek. Yüz ifadesinden bunu sorguladığını anlıyordum. “Yani annenden beş yaş büyüğüm.”
Alin şaşırarak elini ağzına götürdü. “Annem niye seninle evlendi ki o zaman?”
“Çünkü annenle birbirimizi çok seviyoruz.”
“Bu yanlış baba!” dedi, kaşlarını çatarak. “Sen annemin abisi oluyorsun. Annem sana abi demeli.”
Zannımca Eren’in klonlanmış halini yapmıştık Ceylin’le. Açıkçası beş yaşın çokta kusuru olmazdı. Bi’ düşündüm de, iyi ki Ceylin’le adliyede tanıştık. Başka yollarla tanışsaydık ve bana ‘abi’ deseydi, sanırım şu an bu hâlde ikimizde olmazdık.
“Miniğim bazen böyle olabiliyor.” dedi Ceylin, odadan çıkarken. Üzerindeki salaş, yazlık, beyaz elbise onu olduğundan da fazla tatlı ve güzel göstermişti. Ceylin zaten çok güzeldi ve üstündeki elbisenin bu duruşu da beni fazla zora sokuyordu.
