OYUN BAŞLIYOR // TOMARRY ÇEVİRİ

-11-

Harry'nin adlandırdığı şekliyle Taş ve Asa Operasyonu'na hazırlık amacıyla İhtiyaç Odası bir savaş odası haline geldi. Her sabah planlarının en son versiyonunu gözden geçiriyorlardı. Başka bir deyişle, Harry onların hareketlerini, Little  Hangleton ve Malfoy Malikanesi'nin kabaca çizilmiş haritaları üzerinde iki tükürük taşını hareket ettirerek gösteriyordu.

Tom, taşlar her titreştiğinde seğirmekten kendini alamadı ama şu ana kadar hiçbir olay olmamıştı.  Bu arada, Harry'nin büyük tasarımlarındaki kusurları tespit etme rolünü üstlenmişti ve bunu büyük bir özgüvenle yapıyordu.

"Anladım," dedi Harry,
iki taşı öne doğru iterek. “Knight Bus  için Hogsmeade'e gitmemize gerek yok sonuçta. Pelerinimi veya Hayal Kırıklığını kullanabiliriz, Hogwarts'ın Cisimlenme noktasına gidebilir ve doğrudan Little Hangleton'a Cisimlenebiliriz."

"Birinin yanına alacak kadar iyi misin?" Cisimlenme, Tom'un henüz ustalaşmadığı bir beceriydi ve okulda uygulama yapma fırsatları sınırlıydı.

"Uh, yeterince iyiyim" dedi Harry ama bu pek de güven uyandırmamıştı. "Morfin Gaunt burada yaşıyor, bu yüzden buraya inip yolun geri kalanını yürüyebiliriz. Böylece kapının eşiğinde belirerek onu alarma geçirmeyeceğiz. Tahminimce taşı almamız en fazla bir saatimizi alır ve akşam yemeğinden önce birkaç saatimiz kalarak Hogwarts'a dönebiliriz"

Tom, “ En fazla bir saat mi? Değerli bir aile eserini çalıyoruz. Dayım onu ​​öyle gelişigüzel vermeyecektir”

Harry'nin burnu kırıştı. "Bizi uzun süre alıkoyabileceğinden gerçekten şüpheliyim ama iki hatta üç saate ihtiyacımız olsa bile baloya hazırlanmak için hâlâ fazlasıyla zamanımız var. Şimdiye kadar, çok iyi gitmiyor muyuz?"

Tom dudağını ısırdı. İdeal durumda amcasıyla konuşmak için daha fazla zaman isterdi ama ondan bir şeyler çalmayı planlıyorsa aile bağlarının zor olacağını düşünüyordu. "Çok iyi" diye onayladı.

"Pekala, o zaman Malfoy Malikanesi'ne geçiyoruz." Harry, taşları kötü işlenmiş bir malikanenin tepesine bıraktı. “Anahtarının akşam saat yedide etkinleştiğini ve onu kullanmak için bir saatlik zaman aralığı olduğunu ve açılış dansının sekiz buçukta başladığını söyledin. Bu da bize Grindelwald'ı köşeye sıkıştırmak ve asasını çalmak için bir buçuk saat veriyor." Durdu.

Tom bekledi ama daha fazlası gelmedi. "Bu kadar mı?"

Harry, "Bu kadar. Eğer bu sırayı anlattığım şekilde uygulayabilirsek, Ölümün Efendisi olacağım."

Tom, “Önemli bir noktayı gözden kaçırıyorsun.”

Harry eliyle alnına vurdu ve içini çekti. “Biliyorum, biliyorum ama aslında bir çözüm düşündüm. Bir Potter'ı kaçırıp onu bir yere saklayacağız.”

Tom, "Affedersin?"

Harry, "Belki büyük amcam Charlus'un bir daveti vardır. Ben asayı alana kadar onu bayıltmalıyız, sonra da uyandırmalıyız. Hmm, bu durum zamanlama açısından işleri çok daha karmaşık hale getiriyor…”

"HAYIR." Harry onu en kötü suçlu olarak görüyordu. Tom'un Voldemort'a olan saygısı birkaç kademe daha düştü. Aslında şu anda Harry'nin planlamayı yönetmesine izin vererek kendi hayatındaki seçimlerinden pişmanlık duyuyordu. “Demek istediğim bu değildi. Gerçekten çok saçma fikirlere sahipsin.”

Harry, "Merak etme, bunu daha önce de yaptım ve kimliğine büründüğüm büyücü bu zorlu sınavdan gayet iyi kurtuldu. Ve bu sefer Çok Özlü İksir'e bile ihtiyacımız olmayacak çünkü ben zaten Potter'lere benziyorum -"