AKLİMDA ( YARI TEXTİNG) Bitti

19. bölüm

"efendim"

"İsminiz diyorum ,biz bir yerde karşılaştık mi?"

"Adınız ne dediniz?"

"Dicle"

"Sanmam"

Asım karısının yanına geldi onu belinden sarıp,yanağından öptü;

"Ben işe gidiyorum,eşim sana emanet "dedi Kemal e bakarak. Kemal başını salladı.

İki saat sonra;

Kemal den;

Bahçede oturuyordum. Yemyeşil çimlere ,havuzu izliyordum.

Etrafa göz attığımda Dicle hanımı gördüm.

Allah'ım beni siniyor musun diye düşündüm,bir insan bir insana bu kadar nasıl benzer? Saçmalama Kemal sadece peri nin acısı yeni sen öyle sanıyorsun dedim.

Yerimden kalkıp içeri girecektim. Dicle hanım çiçeklere doğru egilmis şarkı mirildaniyordu;

Gün doğar mecbur gibi yola düşer kalbin
Her bir yol bir ihtimal ama gitme kal
Son sözü söyler gibi, derin bir nefes derinden bir ses
Elveda diyecek elbet, ama gitme kal

Yorgundu adımların sanki giderken
Sonbahardı bu gidiş, yazın ardından gelen
İçimden koparmaya çalıştım seni
Olmadı yapamadım, kökün çok derinden

Belki sadece sen ve ben
Belki sadece bu gece kaldı
İstemem inan başka bir teni
Her şeyimi sen yaptım

Belki sadece sen ve ben
Belki sadece bu gece kaldı
İstemem inan başka bir teni
Her şeyimi sen yaptım

Bu ses. Hayır bu sadece benzerlik diye geçirdim içimden. Bana doğru döndü;

"Burda mıydınız?"

"Bu şarkı?"

Bana doğru geliyordu. O gelirken siyah beyaz film gibi peri nin hayali ve Dicle hanımın görüntüsü gelip gidiyordu.

"Birşey mi dediniz?"

"Bu şarkı?"

"Duydunuz mu? Benimkisi sadece mirildanis"

"Benim eşimde Pera severdi"

"Bir eşiniz mi var? Bir gün tanışalım"diye gülümsedi.

"Eşim öldü "dediğimde gözlerinde keder gördüm. Bir an koluma dokunup;

"Üzüldüm "dedi .

İçeriden yardımcı kadın bizi çağırdı;

"Yemek hazır Dicle hanım"

"Hadi Kemal bey buyrun"

"Peki!"

Akşam yemeğinde Asım bey vardı. Dicle hanımla başbaşa yemek yiyordu. Ben mutfakta yemek yiyordum.
Bir an salondan sesler yükseldi. Koşarak salona gittim;

"Bir sorun mu var?"

"Senlik bir durum Yok Kemal bey odaniza gidebilirsin" diye eliyle gitmem gerektiğini gösterdi ama Dicle hanım sessiz sessiz ağlıyordu.