Angelina Stark - Loki Laufeyson

33

Tony kalkıp yerde yatan adamın yanına gitti. Yakasından tutup yüzüne baktı.

Tony-Kimsin sen!? Deacon Cox'un ikizi falan mı?

X-Ah... Hahaha... O şerefsizi ne kadar önemsiyorsunuz...

Angelina-Ona bir şey mi yaptın!?

Deacon-HAHAHA...

Natasha-Bu herifin aklının başında olduğunu sanmıyorum...

Steve-Tony, onu burada tutmayalım. Yetkililere haber verelim diyorum.

Tony-Evet... Ruh hastası bir manyak... Peki ya gerçek Deacon a ne oldu?

Steve-Bilmiyorum ama bu iş ciddi bir hal almaya başladı. Bir dahaki sefere soruşturma için tek başına gitme. Baksana bu manyak ile neredeyse 6 saatlik yol geldin! Neyse ki yolda bir şey olmadı... Ve neyseki Loki Angelina'nın zor durumda olduğunu fark etti.

Tony-Evet... Bunu söylediğime inanamıyorum ama. Teşekkürler Loki.

Angelina-Ben de... Teşekkür ederim.

Loki-Sorun değil Stark. Onu her koşulda koruyacağım. Ve Angelina, tekrardan söylüyorum. Konuşabilir miyiz?

Aslında onu biraz daha süründürmek istiyordum. Bu kadar kolay affetmektense. Ama onu dinledikten sonra da ne yapacağıma karar verebilirdim. Üstelik ona bir can borçluydum. Eğer o orada olmasaydı şu an nefes alıyor olamazdım... En azından buna karşılık ona bir konuşma şansı vermeye karar verdim.

Angelina-Pekala konuşabiliriz.

Loki-Süper. O zaman izninizle. Biz yalnız konuşalım biraz.

Birlikte ayrılıp boş bir koridora geçtik.

Angelina-Evet seni dinliyorum.

Loki-Öncelikle şunu söylemek istiyorum. Kesinlikle hatalı olduğumun farkındayım ancak bunun olmasının sebepleri vardı... Şimdi anlatacağım şeyleri belki saçma bulacaksın ya da inanmayacaksın ama sana tam olarak ne olduğunu anlatacağım.

____________________________________________

Ve Loki Angelina'ya onu bırakmak zorunda kaldığı günden itibaren neler yaşandığını anlattı. Eksiksiz ve net bir şekilde.

Loki-Senden ne kadar özür dilesem azdır, seni orada tek başıma bıraktığım için kendimi çok suçlu hissettim ama dediğim gibi... Bana ihtiyacın olmadığını düşündüm, kendine yeni bir hayat kurduğunu düşündüm ve o hayatı bozup mutluluğuna engel olmak istemedim. Diyeceklerim bu kadardı. Özrümü kabul edip beni affedebilecek misin?

Ona biraz acımıştım. Anlaşılan o ki ben acı çekerken o da çok mutlu değilmiş. Ancak biraz daha düşünmek istiyordum. Bir daha böyle bir şey olursa buna dayanabilir miydim..? Bunları iyice ölçüp tarttıktan sonra cevap vermeye karar verdim.

Angelina-Pekala. Anlıyorum seni. Özrünü kabul edip etmeme konusunda düşüneceğim. Cevabım hazır olduğunda tekrar konuşuruz.

Loki-Pekala. Senden yanıt bekliyor olacağım...

Merhabalar♡Umarım beğenmişsinizdir, yeni bölümde görüşmek üzere şimdilik hoşçakalın:)