K A R A İ S A L I

BÖLÜM 10

Herkese selam ballarım 💘

Nasılsınızzz?

Hasretinize dayanamadımm aşklarım 🥲

Göz bebeğimin 10. Bölümü ile karşınızdayım.

Hemencecik okuyun ve yorumlarda buluşalım ♡

Oy vermeyi unutmayın olur mu lütfenn 📌

Keyifli okumalar ♥️

🔐

22 Haziran

Sabahın erken saatleriydi. Kardelen, horozların sesiyle elini çenesinden çekerek daldığı yerden gözlerini ağırca çevirdi. Bir o yana bir bu yana dönmekten bir gram uyku uyuyamamış, gözleri kıpkırmızı kesilmişti. Sabahın hafif esintisiyle tüyleri diken diken olduğundan penceresini kapatarak ince ceketini uzun entarisinin üzerine geçiriverdi. Mutfağa adımlamaya başladığında aklını toplayacak en iyi şeyin bu olduğunu biliyordu. Dakikalar sonra, elindeki yoğurt koymak için tuttuğu bakır tabağı gürültüyle yere düşürdü.

Aklı başında değildi, Cesur ağanın dün çıkıp gittiği saatlerden beri. Yüreği hop oturup hop kalkıyor, içini soğutacak bir haber bekliyordu tedirginlikle. Lakin ses seda çıkmıyordu kimseden. Dönüp baktığında mutfak kapısında annesinin meraklı bakışlarla kendine baktığını gördü.

"Anasının sarı kuzusu iyi misin yavrum?" Meryem ana kızının saatlerdir dalgın oluşunun farkındaydı amma velakin ses etmiyor, gelip kendisiyle konuşmasını bekliyordu. Biliyordu Kardelen biriyle konuşmazsa, içini dökmezse feraha eremezdi.

"Bırak yavrum elindekini, gel biraz hava alalım seninle." Meryem kadın Kardelen'in elindeki kaşığı alıp tezgaha koyduktan sonra kolundan tutarak bahçeye çıkardı. Bahçede eskimiş masa ve iki sandalyenin olduğu köşeye geldikten sonra kızını tahta sandalyelerden birine oturttu. Uzanıp elini tuttuktan sonra güven veren bakışlarla kızını seyre daldı.

"Ben nasıl bir anayım ki kızım benden artık bir şeyler saklamaya başlamış. Derdini bana anlatamaz olmuş. Bilirim, görürüm bir şey var sende yavrum. Anlat benim kuzum, anlat yavrum. Seni yiyip bitiren bu derdi anlat bana." Kardelen derin bir nefes alarak gülümsemeye çaba gösterdi lakin sonucu hüsran bir çabaydı. Yüreğini talan eden korku, buna izin vermiyordu.

"Kardelen. Cesur ağa ile evleneceğini söyledikten sonra sen eski sen değilsin kızım. Yıllarca senden görmediğimiz hareketler tavırlar görmeye başladık. Bak onlarla ilgili bir sıkıntın varsa bana söyle. Senin ardında dağ gibi anan var. Halledemeyeceğimiz bir husus olmaz evelallah." Kardelen annesinin ettiği kelamlarla gülümsedi, gerçek bir gülümsemeydi. Annesinin arkasında olduğunu bilmek sırtında ki yükleri azda olsa hafifletiyor, güvende olduğunu hissediyordu.