თავი 2

202 20 2
                                    

2დღის შემდეგ:
Maria's pov:
ძალიან მტკივა ყველაფერი,აქ ყველაფერი შავია,შავი და ბნელი,არც კი ვიცი გარეთ დღეა თუ ღამე,ან თუნდაც დღის რომელი მონაკვეთია,უკვე ისეთ დღეში ვარ რომც ვერც კი ვტირი,რადგან ვხდები აზრი არც კი აქვს ტირილს,ახლა უნდა ვიბრძოლო იმისათვის რომ ამ ჯოჯოხეთს თავი დავაღწიო,მინდა რომ....

*კარების გაღების ხმა მესმის,უბრალოდ ფეხზე წამოვდექი და მზის სინათლემ თვალები ისე მწარედ მატკინა რომ ტკივილისგან წამოვიკვნესე და თვალები მჭიდროდ დავხუჭე...

-გამოდი შვილო,უნდა მოემზადო...
*მესმის დედაჩემის დანაღვლიანებული ხმა რა დროსაც თვალები სწრაფად გავახილე,გავიქეცი და ჩავეხუტე....

-დედა აქედან თავი დამაღწევინე გთხოვ,არ მინდა...
-მე ვერაფერს გავხდები შვილო,მირჩევნია ცოლად გაყვე ვიდრე შვილი ვნახო მოკლული ჩემს თვალწინ,მე რომ აქედან გაგიყვანო მამაშენი ცოცხალს არ დაგტოვებს...

-დედა....
*უეცარი ტირილი დავიწყე რადროსაც დედამ ჩამეხუტა და მითხრა...

-ჩუუუ!!!....ყველაფერი კარგად იქნება...წამოდი უნდა მოვემზადოთ,2საათში შენი საქმრო აქ იქნება...დღეს უნდა დაოჯახდეთ...

-დედა მე არ მინდა...
-ვიცი მაგრამ სხვა გზა არაა...
-.....
-მაპატიე შვილო...

ერთ ადგილზე გავქვავდი და ვერც კი ვექანებოდი...უბრალოდ ვგრძნობდი რომ დედაჩემი მიმქთრევდა ჩემი ოთქხისკენ,მე კი სახე გასწორებული უბრალოდ ვიყურებოდი მაგრამ ამ სამყაროში იმ წამს არც კი ვარსებობდი,უბრალოდ ვერც კი ვაანალიზებდი ჩემს ბედს...ნუთუ ეს იყო ჩემი მომავალი ან ჩემი ბედი??ნუთუ ამაზე ვოცნებობდი ჩემი ბავშვობა?მე ხომ მინდოდა უბრალოდ წარმატებული და ბედნიერი ვყოფილიყავი,თან ვიღაც მაფიის ბოსზე მათხოვებენ...მამაჩემი მაკლდა და ახლა უარეს დღეში უნდა ჩავვარდე...მაგრამ არა....

,,მე არ ვიყო მარია ამათ თუ ეს შევარჩინო,ქორწილზე უარს ვიტყვი და აქედან გავიქცევი,აუცილებლად გავიქცევი....

-ჰეი გოგო შენ...რაიყო ჭკუა არ ისწავლე??თუ გათხოვებას კიდევ არ აპირებ???
*მესმის მამაჩემის ხმა უეცრად გონზე მოვდივარ,თავი ჩავღუნე მაგრამ ვცდილობ თავი შევიკავო რადგან ჩემს გეგმას ვერ განვახორციელებ...

-დღეს თხოვდები,იცოდე თუ სისულელეს ჩაიდენ ვფიცავ ჩემი ხელით მოგკლავ გაიგე?!

მწარედ ღრიალებდა რა დროსაც უბრალოდ თავი დავუქნიე,და დედაჩემს გავყევი ჩემს ოთახამდე...

მაპატიე მამა მაგრამ შენს გეგმას არ ექნება არც შუა და არც ბოლო სტრატეგია...დღეს იწყება რაც იწყება,თუ აქამდე მოვითმინე მაშინ ჩემს მოთმინებას დღეს გავუსვავ ხაზს,მირჩევნია მოვკდე ვიდრე ამ ხეპრეზე გავთხოვდე....
დღეს მომეცა ამის ძალა და დღესვე გამოვიყენებ ამ შანს...

მე არ გავთხოვდები!!

არა!
--------------------‐----------------------------
ვიცი დაგავიწყდით მაგრამ სამწუხაროდ ჩემი პირადი პრობლემების,ავადმყოფობისა და სწავლის გამო დროებით წერას თავი დავანებე ამიტომ აწე შევეცდები ხშირად დავწერო,თვეში 2ჯერ მაინც ან 1ხელ❤️

ჩემთან ღმერთი არ არსებობს🔞❗Onde histórias criam vida. Descubra agora