« Υπάρχει λόγος ; »

«Στο δρόμο της δικαιοσύνης»

Οι μέρες σιγά σιγά πέρασαν και αφού ενημέρωσαν την Αγγελική πως η Άννα εγκλιματίστηκε καλά μπορούσε να πάει στην μικρούλα της.
Μετά από σχεδόν μία εβδομάδα.
Έβγαζε κανονικά γάλα το οποίο πήγαινε στο νοσοκομείο για το μωράκι της ενώ η Αγγελική πήγαινε και τις έβλεπε κάθε μέρα μιλώντας στην μία για την άλλη.
Προσπαθούσε να ετοιμαστεί για να πάει να δει την μικρούλα της όμως εκείνο το πρωινό η Μαρία δεν θα την άφηνε έτσι.

Μ-έλα να σου φτιάξω τα νύχια.
Α-δεν χρειάζεται.
Είπε και πήγε να φύγει αλλά εκείνη επέμενε.

Μ-μα γιατί να μην σε δει η κόρη σου περιποιημένη;
Α-Μαρία..άστα αυτά.
Μ-έλα ρε Άννα..τόσες μέρες έχετε να δείτε η μία την άλλη..αφού όλα πάνε καλά.
Και η υπόθεση σου προχωράει καλά..και η μικρή μεγαλώνει και είναι καλά..γιατί όχι;
Α-καλά..εντάξει..σε ακούω.
Μ-τι χρώμα θέλεις;
Α-αυτό.
Είχε δυο χρώματα δεν ήθελε τόσο σκούρο και έτσι πήγε στην επόμενη επιλογή και διάλεξε ένα καφέ χρώμα κάπως σοκολατί συγκεκριμένα και με αυτό της έβαψε τα νύχια.
Πραγματικά της πήγαινε τόσο πολύ.
Πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία φορά που το έκανε αυτό.
Παρατηρούσε αρκετή ώρα τα νύχια της και χαμογελούσε ελαφρώς.

Α-ούτε που θυμάμαι πότε τα έβαψα τελευταία φορά.
Μ-σου πάει πολύ.
Α-σε ευχαριστώ που με στηρίζεις..αν δεν είχα και εσένα..θα είχα τρελαθεί εδώ μέσα.

Το κατάλαβε πως πήγαινε προς το συναισθηματικό κομμάτι η κουβέντα τους και αποφάσισε να αλλάξει θέμα ρωτώντας την για κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Το κύριο ζήτημα της ημέρας.

Μ-σήμερα θα δεις το κοριτσάκι σου;
Α-ναι..εύχομαι να με αφήσουν να την πάρω αγκαλιά.
Μ-θα σε αφήσουν.
Α-μακάρι.
Της αποκρίθηκε και από τα μάτια της έτρεξαν δάκρυα. Η Μαρία προσπάθησε να αλλάξει ξανά θέμα για να μην της μαυρίσει την διάθεση.

Μ-με την υπόθεση, τι γίνεται;
Α-προσπαθούμε να βρούμε μία άκρη..
Μ-θα βρεθεί..μην σε πιάνει πανικός.

Η Άννα ξεφύσησε και από τα μάτια της δεν σταμάτησαν να τρέχουν δάκρυα όμως το προσπαθούσε ενώ στο πρόσωπο της υπήρχε ένα μικρό μειδίαμα.

Α-ξέρεις τι με πονάει περισσότερο;
Που δεν είναι μαζί μου..υπάρχουν στιγμές που χρειάζομαι τόσο πολύ μία αγκαλιά του..να ακούσω λίγο την φωνή του..να μπορέσω να τον νιώσω..να αισθανθώ ξανά την μυρωδιά του..να κοιμηθώ στο στήθος του..ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς του..πόσο με ηρεμούσε αυτό..και τώρα δεν το έχω..και δεν θα το έχω ποτέ ξανά..
Μ-είμαι σίγουρη πως με κάποιο τρόπο είναι κοντά σου..είναι δίπλα σας Άννα..
Έγνεψε καταφατικά στα λόγια της Μαρίας ενώ ήρθε η φύλακας να την φωνάξει.