«Σημασία έχει το ταξίδι.»

227 14 4
                                    

Μετά από ώρες που τραγουδούσαν, πείραζαν ο ένας τον άλλον εναγωνίως και γελούσαν δεν γινόταν να μην δεν προσπαθήσει να τον ψαρέψει για τα σχέδια τους στη συμπρωτεύουσα.

Α-δηλαδή δεν θα μου δώσεις ούτε ένα μικρό στοιχείο;
Δ-εγώ λέω κυρία εισαγγελέα να κλείσετε αν θέλετε τα μάτια σας γιατί ακόμα έχουμε δυο ώρες μέχρι να φτάσουμε., είπε και της φίλησε τρυφερά το αριστερό της χέρι κοιτάζοντας την με στοργή.
Α-δεν με ρίχνεις με τέτοια αγάπη μου.., του αποκρίθηκε με ύφος.
Α-θα μείνω ξύπνια μέχρι να φτάσουμε., του είπε αποφασιστικά, όμως δεν το τήρησε.
Η Άννα κοιμήθηκε λίγο μετά αφότου είχαν περάσει την Λαμία.
Πλήρωσε και διόδια στον προορισμό τους για εκεί. Είχε στην τσέπη του παντελονιού του όσα χρήματα χρειαζόταν όπως τοποθετούσε εκεί και τα ρέστα για να μην την ξυπνήσει.
Όμως η διαφορά θερμοκρασίας ήταν αισθητή όταν έφτασαν στα προτελευταία διόδια για να συνεχίσουν την διαδρομή τους προς την Θεσσαλονίκη.
Με αποτέλεσμα κλείνοντας το παράθυρο, εκείνη να παραπονεθεί στον υπνο της λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας που πιθανόν να αισθάνθηκε.
Μόλις πέρασαν τα διόδια ανέβασε περισσότερο το καλοριφέρ και την χάιδεψε όσο πιο απαλά μπορούσε στα μαλλιά της.

Δ-συγνώμη πανέμορφη μου..δεν θα ξαναγίνει..
Την κοιτούσε με τόση στοργή και αγάπη, χαμογελούσε φανερά γιατί δεν τον έβλεπε.
Την καμάρωνε πολύ, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια δεν είχε συνηθίσει πως αυτή η γυναίκα, κατάφερε να γίνει η γυναίκα του.
Αφού βρήκαν την τελευταία πινακίδα στην εθνική οδό που αναγραφόταν το όνομα της πόλης, ξύπνησε.

Α-Δημήτρη;
Δ-καλώς την υπναρού μου..
Έτριβε τα μάτια της στην προσπάθεια της να τον κοιτάξει αλλά και γενικότερα να τα ανοίξει από την κούραση.

Α-πόσες ώρες κοιμάμαι; που είμαστε;, τον ρώτησε αφότου χασμουρήθηκε αντανακλαστικά.

Γύρισε προς το μέρος της και το δεξί του χέρι χάιδευε απαλά το πόδι της.

Δ-σε λίγο θα φτάσουμε Θεσσαλονίκη και θα ξεκουραστείς.
Α-πόσες ώρες κοιμόμουν;
Δ-δεν κοιμήθηκες πολύ..δεν σε άφησε το μικρό μας κοριτσάκι να κοιμηθείς;, είπε κάπως το χέρι του μεταφερθηκε απαλά στην κοιλιά της και το δικό της βρέθηκε επάνω στο δικό του.
Α-όχι εντάξει με άφησε..ήσυχη είναι..
Δ-δεν ήθελες να κοιμηθείς άλλο;
Α-μην λες αηδίες..το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι..απλά δεν βολεύομαι τόσο στο αυτοκίνητο..

« Υπάρχει λόγος ; »Donde viven las historias. Descúbrelo ahora