Chapter (19)

1.2K 150 22
                                    

ဆယ်မင်းဆက်သည် နံနက်၆နာရီတွင် ကိုကို့ကွန်ဒိုကိုရောက်လာခဲ့သည်။ သည်အချိန်ကိုကို အိပ်နေလောက်ဦးမှာမို့ ဖုန်းမဆက်တော့ဘဲ လျှို့ဝှက်နံပါတ်ရိုက်ဖွင့်ကာဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ နံနက်၆နာရီသည် စောလွန်းသည့်အချိန်မဟုတ်တာကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကလုံးဝတိတ်ဆိတ်နေတာတော့ မဟုတ်ပေ။

ဆယ်မင်းဆက်သည် မနက်အစောထတတ်တဲ့သူမဟုတ်ပေ။ အရင်တည်းကအလုပ်ကြောင့် ညနက်သည်ထိနေတတ်ကာ မနက်ဆို၈နာရီကျောင်းချိန်မီအောင်ပင်မထနိုင်ခဲ့။ အခုတော့ ကိုကိုနှင့်အတူမနက်စာစားနိုင်ဖို့ သူအစောကြီးထနိုင်နေပြီ။

ကိုကိုကအခန်းထဲကထွက်မလာသေး။ မနိုးသေးတာဖြစ်နိုင်သည်။ အေးချမ်းသာယာစွာ အိပ်နေသူကို မနှောင့်ယှက်ချင်တာနှင့် သည်တိုင်းထိုင်စောင့်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကိုကို့ကွန်ဒိုက ခဲရောင်၊ အဖြူရောင်၊ အနက်ရောင်များကို မျှတအောင်သုံးထားပြီး လင်းနေအောင်ဒီဇိုင်းဖန်တီးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ပရိဘောဂနှင့်အခင်းတချို့ကို အညိုရောင်၊ အသားရောင် အနုများကိုပြေလည်အောင်ညှိနှိုင်းသုံးထားသည်။ modern ဒီဇိုင်းကိုမှ minimalist ဖြစ်အောင်ပစ္စည်းများကို သပ်ရပ်စွာနေရာချထားသည်။ တစ်ကိုယ်တည်းနေသည့်ကိုကိုက သူ့နေရာကိုတော့သေချာလေး ဂရုစိုက်သူဖြစ်သည်။ သို့ပေမဲ့ ဝမ်းနည်းကြေကွဲနေသည့် အချိန်တွေတော့မပါ။ တကယ်တော့ ကိုကို့စိတ်အခြေအနေကို ခန့်မှန်းရခြင်းက လွယ်ကူပါသည်။ စားပွဲခုံပေါ်က ဆေးလိပ်ပြာခွက်မှာ ဆေးလိပ်တိုများပြည့်နေလျှင် မလျှော်ရသေးသော
အဝတ်ပေတွေပုံနေလျှင် ဆိုဖာပေါ်မှာဝတ်ပြီးသားအဝတ်တွေ ဖရိုဖရဲပြန့်ကျဲနေလျှင်ကိုကိုက တစ်ခုခုကြောင့်စိတ်ညစ်နေပြန်ပြီ ဆိုတာပါပဲ။ အများဆုံးက ကိုကို့နှလုံးသားဒဏ်ရာကြောင့်ပင်။ ကိုကိုကအတိတ်တွေကို တစ်ခါတလေသတိရတတ်သည်...ထို့အပြင်သူစွန့်ပစ်ခံရသည့်အချိန်ကာလကို အလိုအလျောက်တွေးမိမည်။

ဆယ်မင်းဆက်သည် ကိုကို့ကွန်ဒိုကိုလုံးဝမရောက်ဖြစ်သည့် တစ်ပတ်ရှိသည်။ ဆယ်မင်းဆက်ကတော့ အရမ်းလွမ်းတာပဲဆိုသည့် ခံစားချက်နှင့်နေမထိထိုင်မသာဖြစ်ခဲ့သည်ဆိုသော်ငြား စာမေးပွဲကာလမို့ အချိန်ဇယားအတိုင်း စာလုပ်လိုက်ကျောင်းတက်လိုက်ဖြင့် နေခဲ့သည်။ ထိုအပတ်မှာပဲ ကိုကိုကသူ့ဆီဖုန်းခေါ်လာသည်။ ဖုန်းဝင်လာသောအချိန်က ည၂နာရီ။ ကိုကိုကအများကြီးမူးနေပုံရသည်။ သူ့ကိုလည်း စကားတွေအများကြီးပြောသည်။

နွေဦးသည် နောက်တစ်ဖန်Where stories live. Discover now