Bir şehir şiirime layık
Acının doğumuna dayanan
En iştahlı aşkı yaşayıp
Sabaha kadar zil çalan
Aklın gezindiği suları
Kumun sürüldüğü teni
Şehveti ve kederi kaynatan
Nicedir hali dumanlı
Gördüm geçirdim olanı
Ah bilseniz kalanı
Her gelen döner izler yaşananı
Bu hale getiren o yalanı
Söyler durur herkes
Sevgi şefkat aradı
Bir kapı aralandı
Uzanan el değil yarası
Dökül dökül ettiğini sökül
İlk keşif özgürlük sonra bütün
Şehir oldu sana acı ve külün
İhtişamlı fotoğrafı zihinde
Bunu bu hale koydun
Ben her gün borçluyum her kimse
Dökülen yaranın kabuğu ile
Bir kış geçirir böceğin sürüsü bile Vur dök yüreği yüreğe
İşte aşkım, acım, kaybım, yaşamım
Bunların içinde rollerde
Bu yüzden halim içlice
Yazarım layığıyla çıkınca acının seferine
![](https://img.wattpad.com/cover/345845067-288-k466776.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tenlere değmek
PoetryBurada olan duygusal sevişme Her zaman yaşanmaz ulu orta yerde Bir gün kap katı kesileceğim korkuyorum O yüzden sevmelere hiç doymuyorum