Schuyler's POV:
“Baby Sean ”umiiyak na wika ko at hinawakan Ang Mukha niya.
“..Didi!”tawag nito sa akin.
“ why did you left? I told you to stick to Didi. je suis très inquiet pour toi. ( I'm very worried about you)” Saad ko sa kanya habang yakap² ito.
Je suis désolé Didi, je veux acheter des glaces c'est pour ça que je suis parti. ( I'm sorry Didi, I want to buy ice cream that's why I left).”paliwanag niya sa akin.
“ it's okay. Mais ne refais pas ça, d'accord? Je ne sais pas quoi faire si quelque chose t'arrive. Didi va être très triste, bébé Sean. (But don't do this again, okay? I don't know what to do if somethings happen to you. Didi will be very sad, Baby Sean)”
“Ok Didi, je suis désolé que tu n'aies plus à t'inquiéter, je vais bien Didi.(Okay Didi, I'm sorry you don't have to worry anymore, I'm fine Didi). Hinawakan ko Ang pisngi niya Saka hinalikan sa noo. Hindi ko kakayanin kapag mawala sa akin Ang anghel na nagpapasaya sa Buhay ko. Binuhat ko Siya dahil pakiramdam ko magkaroon ako nang trauma. Tinext kona si Kuya na nahanap ko na si Sean.
“..But someone helped me earlier, Didi. bili niya me ice cream”masayang saad niya sa akin.
“..help you? How? Who?.”sunod-sunod na tanong ko sa kanya.
“..It's daddy..daddy..look”sabay turo niya sa may di kalayuan sa amin. Nagulat ako nang Makita kung sino Ang tinuturo nitong anak ko Kaya Dali Dali akong lumingon. Nang Makita ko kung sino Ang lalaking ito ay dali Dali Kong binuhat si Baby Sean at naglakad papalayo.
“Didi, why do we seem to be in a hurry?”tanong nang anak ko.
“ Wala lang baby it's just that something came up”sagot ko
“ you didn't say thank you to daddy”sabi niyo na ikinataka ko.
“ Tinawag niyang daddy si Xzavier?”tanong ko sa aking isipan
“ I forgot baby nagmamadali Kasi ako e maybe next time.”
“..okay po.”sagot niya sa akin.
Nagpatuluy lang Naman kami sa paglakad Hanggang sa makarating kami sa parking lot. Kaagad ko Namang binuksan Ang backseat nang kotse Bago pinasok si Sean.
“ why you're in hurry bunso? Hay! pinawisan ako kakahabol sa Inyo”humihingal na Sabi ni kuya.
“ Sorry kuya nagmamadali Kasi ako eh! Kaya nagmamadali akong pumunta Dito.”pagsisinungaling ko Dito. Kaya agad akong pumasok sa loob nang kotse tinignan ko muna si Sean Bago ko buhayin Ang makina nito. Pero nakatingin lang ito sa akin at nakanguso.
“ why? is there anything wrong?”tanong ko sa kanya.
“ Didi, where is Pikachu? Where is my stuff toy?”tanong niya sa akin na nakanguso. Ngayon ko lang naalala na wala sa akin Ang binili kung human sized Pikachu. Napayuko ako at kinagat Ang ibang labi ko dahil nakalimutan ko ito.
“ But we can buy another one somewhere, baby ”pag-assure ko sa kanya.
“.. But I want it now Didi”sabi niya at nagsimula na itong umiyak. Kapag ka ganito na Kasi ugali niya at nag ka tantrums, alam kung inaantok na ito at pagod.
“..My Pikachu” masayang sigaw niya at bigla Namang bumaba nang sasakyan. Kaya walang pag-alinlangan ko itong sinundan. Nakita Kong bitbit ni Xzavier Ang human sized Pikachu nang anak ko.
“.. hey careful baby Sean! Is this yours?”tanong ni Xzavier pagka lapit sa anak ko.
“Oui, c'est mon papa Leigh. ( Yes, this is mine daddy Leigh)”nakangiting wika ni Sean Kay Xzavier.
YOU ARE READING
HIDING HIS SON (Bxb) (Mpreg)
FanfictionDisclaimer: this story is just from my imagination. this is not reflected in anything or anyone. this is just a work of imagination. all characters, Organization, cases, incidents, and places in the story are fictitious. Any resemblance to actual p...
