[Soukoku-Shinsoukoku]Hem sen varsan bana yeter bu hayat

[Part 8]

Chuuya anlık şok olmuştu.Geçmişte bir kişiye benzetiyordu ama bu kişi olarak Dazai'yi beklemiyordu.Şuan sanki sonsuz bir çukura atılmış gibi hissediyordu.Mutlu mu olsaydı kızsa mıydı üzülse mıydı şaşırsa mıydı bilemiyordu.

"N-Ne..?"

"Üzgünüm,her şeyi açıklayabilirim lütfen beni dinle."

"Tch!Daha neler bu kadar olaydan sonra bir de seni dinleyemem tamam mı!?Ben o defterleri çoktan kapattım!"

Chuuya sinirli şekilde masadan kalktı.Tam bir adım atmıştı ki Dazai Chuuya'nın kolunu tutup durdurmuştu.Ona yalvaran gözlerle bakıyordu.Dazai'nin gözlerinin derinliklerinden o korku,o endişeyi,o kaybetme hissi görülebilirdi.

"Beni arayıp sormayan,beni hayatınd!n silen birini dinleyemem!Yani özellikle seni dinleyemem Dazai!"

"Bak cidden beni sakince dinlemelisin.İnan ki beni dinlemen içi bir sebep var Chuuya!"

"Hayır artık yok."

Chuuya geri yürümeye devam etti.Dazai de onun peşinden yürüdü.Cafeden çıktıktan sonra Chuuya'yı bir ara sokakta sıkıştırdı.

"Dazai ne yaptığını sanıyorsun!?Sana cevabımı verdim!"

"Chuuya lütfen dinle.Bak ben seni mecburi okullar ayırdıktan sonra aramaya çalıştım ama-"

"Ama ne?Ne ama?"

"Ama bazı olaylardan dolayı olmadı."

"O bazı olaylar ne Dazai?Ne kadar kırıldığını,üzüldüğümü biliyor musun?Şimdi sana tekrar nasıl güvenebilirim ki?"

"Bak inan bana lütfen her şeyi zamanla sende göreceksin.Ben seni hala seviyorum.Snei kaybetmekten çok korkuyorum.Beni hayatta tutan tek sensin Chuuya.."

Chuuya iç çekti ve hafif kendini sakinleştirdi.

"Peki o zaman.Dinliyorum seni bana her şeyi anlatıcaksın."

Dazai o anda derin bir nefes aldı.Içten o kadar mutlu olmuştu ki sanki büyük bir yükten kalkmış gibi hissediyordu.

"Burda pek iyi anlatılacak yer değil istersne daha uygun bir yere gidelim?"

"Nasıl diyorsan sadece bana anlatman önemli şuan."

Dazai Chuuya'yı kendi apartmanına götürdü.Ikiside daireye girdi ve salondaki koltuklara karşılıklı oturdu.Dazai sakinleştikten sonra konuşmaya başladı.

"..Bak ben o okula gittikten sonra telefonum da numaran vardı ama genellikle okul zamanı telefonlar alınıyordu ve bizim sınıfta çok zorba vardı.Gebellikle bizi zorbalardı.Bir gün beni tuvalette kıstırdılar.Elimden telefonumu aldılar ve kırdılar.SIM kardını da çıkarıp kırıp çöpe attılar.Sonra ben telefon alamadım o zamanlar.Biliyorsun Aku'nun da telefonu yoktu ve o da Atsu'yla benim telefondan konuşuyordu.Benim telefonun başına böyle olay gelince o da konuşamadı.Yeni telefon aldığım zamanda ise ilk işim senin eski numaranı denemek oldu ama artık o hattı kullanmadığından olmadı.Atsu'nun da eskiyi denedim Aku için ama o da hattını değiştirdiğinden olmadı.Sonra ben instagram da seni görünce tanımıştım.O zaman aklıma koydum senle konuşup tekrar senle olmayı.Hala sana çok aşığım Chuuya.Lütfen bana bir şans daha ver.."

Chuuya bir süre düşündü.Sonra Dazai'ye döndü.

"Peki,sana bir şans daha veriyorum.Bu şansını iyi değerlendirsek iyi olur."

Dazai o an o kadar mutlu oldu ki sanki şuan bu olaylar rüyaymış gibi hissetti.Kalkıp Chuuya'ya sıkıca sarıldı.Kulağına fısdadı.

"Seni çok özledim Chuu..~"

"Bende seni Dazai..~"

_______________________________________
Sizle bana konuşmak o kadar iyi geldi ki hem ilham geldi hem de yaralarımı sardınız meleklerim bu yüzden hemen 8.bölümü yazdım.Sayenizde kitap bin okuma olmuş.Hepinizi çok seviyorum ve hepiniz muhteşemsiniz.Böyle devam edelim.Soukokulu iyi günler meleklerimm♡☆