"Yine ilaçlarını içmemişsin" hemşirenin dediği şey ile ona döndüm
"Ben artık iyileştim" diye mırıldandım tekrar konuştu
"Evet tatlım iyileştin ama bu ilaçlarını bırakman gerektigi anlamına gelmiyor."
Biliyorum iyileşmediğimi ama kendimi kandırmaya, kendimi avutmaya çalışıyorum. İstemim dışı yumruk olan ellerime baktım işte yine başlıyoruz.
"İçmek istemiyorum ! " O kadar sert bağırmıştım ki boğazım sanki bıçak sokulmuş gibi ağrımıştı. Hemşirenin elindeki iğneye baktım birazdan onu koluma saplayacaktı ve yine bir hastahane odasına uyanacaktım.
🤍
Gözümü açtığımda yine dört yanı beyaz duvarla kaplı hastahane odasındaydım. Kollarıma baktım çizik ve jilet izleriyle dolulardı ayrıca sol kolumda serum takılıydı.
Odada annem ve babam vardı bana arkaları dönüktü uyandığımı görmemişlerdi doktor olduğunu düşündüğüm bi adamla konuşuyorlardı, biraz dinlemekten zarar gelmez gözlerimi kapattım ve dinlemeye başladım .
" Emin misiniz? " dedi annem, ne diyordu kim neyden emin miydi . Doktor konuştu
"Evet bu klinik hastanemizin en yeni projelerinden, daha 1 yıldır devam ediyor ama bir sürü gence ev sahipliği yaptı, hem hastahane kayıtlarına göre Deren daha öncede kliniğe yatmış yani kolay uyum sağlayacaktır, yinede detaylara bakmak istersiniz diye broşürleri bırakıyorum, iyi günler" kapı açılıp kapanınca odadan çıktığını anladım
Bu sefer babam konuştu "Daha fazla, kalamam toplantım var geç kalamam gidiyorum " kapı tekrar açılıp kapandı ve babamda odadan çıktı yine işi kızından ağır basmıştı . Toplantısını ertelese, kızının yanında kalsa şirketi batmazdı.
Gözümü açtım "Uyandın mı? " dedi annem . Hayır uyuyorum bak gözlerim açık "Evet" dedim ve ekledim "Su varmı?" etrafa bakındı ve su olmadığını görünce sıkıla sıkıla sordu "Gidip alayım mı? " ilgisine şaşırsamda belli etmeden kafamı evet anlamında salladım.
Beni sevmediklerini biliyordum ama eğer o kliniğe tekrar gidersem bidaha çıkamayacağımı da biliyordum.
🤍
Evden devam
Eve gelir gelmez kendimi banyoya kapatıp güzel ve sıcak bir duş aldım. İlaçlarımı içip yatağıma uzandım, saat akşam 10a geliyordu . Telefonumun çalması ile irkildim, Arda arıyordu . Arda benim en yakın arkadaşım , can dostum hatta kardeşim, ilkokuldan beri arkadaştık. Birinci sınıfın ilk günü tanışmış ve hemen anlaşmıştık . Daha fazla bekletmeden telefonu açtım
"Alo, Ardam"
"Alo, Tarla faresi, nasılsın"
"Arda iyiyim ama önemli birşey var ve telefonda söyliyemem lütfen gel"
"Deren, noldu iyi misin"
"Ardam gel, gelince anlatırım"
"Tamam geliyorum kapat"
Ailemin beni kliniğe yatıracağını Ardaya söylemem lazımdı. Daha öncede klinikte yatmıştım ama orası hiç göründüğü gibi bir yer değil iyileşmedim aksine daha da kötü oldum ve sonrada ailemle bir anlaşma yaptık bir daha oraya gitmeyeceğime dair ama onlar arkamdan iş çevirmeyi seçmişlerdi
🤍
10 dakika sonra
Camıma atılan taşla birlikte Ardanın geldiğini anladım . Camı açtım ve içeri girmesini bekledim. Bahçeye sakladığımız merdiven yardımı ile yukarı çıktı, bedenimde sarılan sımsıkı kollar ile sabahtan beri tuttuğum gözyaşlarımı serbest bıraktım
"Deren bitanem ağlama lütfen anlat noldu"
"A-arda" dedim kekeliyerek ama devamını getiremedim. Bugün hemşire gözetiminde olduğum için ilaçlarımı içmiştim bu yüzden sakindim yoksa ağlarken kriz geçirip istemediğim şeyler yapabiliyordum bazen gözüm ardayı bile tanımıyordu. Odanın ortasında öyle sarılarak ne kadar durduk bilmiyorum ama yatağa oturduğumuzda daha sakindim.
"Deren korkmaya başladım lütfen konuş ne oldu" derin bi nefes aldım ve konuştum
"Beni tekrar kliniğe yatıracaklarmış" birkaçkez hıçkırdım ve devam ettim
"Arda ben oraya tekrar dönmem dönemem"
"Birdakika, birdakika ne kliniği nerden çıktı bu" sinirlenmişti
"Bugün doktorla konuşurlarken duydum. Annem, emin misiniz diyordu
Doktorda, evet bu klinik bir sürü gence ev sahipliği yaptı diyordu. Arda ben seni özlerim ki" Beni kendinden uzaklaştırdı ve gözlerimin içine baktı
"Oraya tekrar gitmene izin vermem kardeşim" dedi ve beni kendine çekerek daha sıkı sarıldı, sarılmanın verdiği hisle gözyaşlarımı serbest bıraktım
"Ben oraya ölürümde birdaha gitmem " dedim fısıldayarak ve kollarımı daha sıkı sardım ta ki kapı bir anda açılıncaya kadar...
Helüüüüü nabersinizzzz
Kısa oldu biliyorum ama daha ilk bölümmmmm
Yazım hataları varsa özür dilerim
Bir sonraki bölüm için sınır
4 okunma
1 yıldız
3 yorum
Yeni bölümde görüşmek üzereeee 💗
572 kelime
