-gidiyorum Felix
-nereye sevgilim ?
-felix lütfen sorgulama sadece şunu bil seni hep seveceğim
-bende seni hep seveceğim hwang
....
İki farklı dünya vardı ve eyer başka dünyadan gelen birisi diğer dünyada uzun süre kalırsa sıkışıp kalıyordu ve en sonunda ölüyordu aynı ablasi hwang yeji gibi..
Yeji ve hyunjinin ailesi onları hep diğer dünyada sıkıştırmak istemişlerdi ama bunu yeji ıle hyunjin hiçbir zaman anlam verememişti eyer farklı bir dünyada sıkışmışsan 17 yıl içinde öüyordu bu kainatın kuralıydı değişemezdi değiştirilemezdi
hyunjin babasının emri üzerine koreden gigicekti çok sevdiği sevgilisini arkasında bırakacaktı şu yaşadığı dunya ya veda etmesine 2 yıl kalmıştı ama onların sonu diğer sıkışan insanlar gibi olmayacaktı
hyunjinin anne babası iki dünyada asla sıkışıp kalmıyorlardı çünkü onların anne babaları farklı dünyalarda birbirini sevmiş iki insandı peki neden hyunjin ve yeji onlar gibi değillerdi ?
2 yıl hyunjin ve felix için cehennemden farkı yoktu telefondan konuşamıyorlardı... 2 yıl sonunda hyunjin öleceği gunun 1 gun öncesi koreye dönmüştü babasının ofisine gittiğinde babası onu görünce şok olmuştu çünkü bitkin görunuyordu anlaşılan 2 yıl boyunca her gün kriz geirmişti
- oğlum? senin ne işin var burda?
-tch oğlummu ? sence senin bir oğlun kaldımı! hadi mutlu olsana ! hadi ! beni bu dünyaya sıkıştırıp 17 yıl yaşamamı sağladın ölüm günüm gelmiş! sen bana burda oğlum ne işin var burda diyorsun! kurtuluyorsun benden bay hwang!
-sesini yükseltme!
-asıl sen yüksel!-
hyunjin yüzüne inen tokat ile dolu gözleri ve şişmiş yuzu yana düşmüştü
- bana sesini yükseltme dedim!
hyunjin kafasını kaldırıp babası olan adama bakmıştı
-sana bir yerden tanıdık geldimi bu an ? aynı seyleri ablamda söylemişti ölmemek için ayaklarına kapanmıştı sen ne yapmıştın ayağına sarılan o melek bedeni iteklemiştin . Ben hep yaşamak istedim baba ben hep mutlu bir hayat yasayıp kurmak istedim ama sen hiçbir zaman izin vermedin teşekkürler bu mukemmel hayatı bana kurduğun için
diyip çıkmıştı odadan arabsına bini felixsin evine gitti hyunjin 2 yılın özlemini 2 gunde çıkaracaktı
evin önüne geldiğinde kendine çeki düzen verip indi hyunjin kapının zilini caldı 1-2 calıştan sonra kapı açılmıştı hyunjin karsısındaki bedeni görünce kalbi sızlamıştı felix ise kafasını kaldırıp kimin geldiğini bakmıştı karşısındaki bedeni görünce bacakalrı onu tutamayıp bırakmıştı
hyunjin hemen felixsi kuçaklayıp içeri girmişti... hyunjinin oraya gelmesnin üstünden 5 saat geçmişti felix ona ilaç gibi gelmişti aynı sey felix içinde geçerli
ama artık hyunjin söylemeliydi
-felix sana söylemem gereken bişi var
-soyle hyun
-ben yarın gidiyorum
-nasıl yani ölüm gününmü yarın
hyunjin istemesede kafasını sallamıştı felix ise ağlamak istiyordu aam sevgilisi üzülür diye ağlıyamıyordu
-tamam sıkıntı değil en azından babandan kurtuluyorsun
-ama ben ablam gibi olmak istemiyorum lixie
felix hyunjinin boynuna sarılmış ve uyuya kalmışlardı
.....
hyunjinin ölüm günüydü bu gün hyunjin sevgilisinide almış bir binanın çatsısında oturuyotlardı
-felix bana sarılırmısın?
felix ise hemen kalkıp hyunjine sarılmıştı
-felix ben gitmek istemiyorum seni bırakıp gidemem yapamam
-shhhh sadece sarılalım
-yapamam seni bırakamam
hyunjin felixse sarılmış ağlıyordu felixde tuttuğu gözyaşlarını sessizce salıyordu hyunjin her zaman kafasından okşanmayı sevmişti bundan dolayı felix sarılırken aynı zamanda kafasını okşuyordu
dakikalar geçti sonunda o zamn gelmişti hyunjin nin bu dünyadan yok olup gidiyordu hyunjin ölüm zamanına kadar sürekli felixse 'seni seviyorum lixie' diyordu
hyunjin sanki bir kağıt gibi vicudu parcalara ayrılıyordu
-seni seviyorum felix hep seveceğim bunu bil
-hayır hayır hayır hayır olamaz şimdi olmaz hayır !
-seni seviyorum felix
felix sanki imkanı varmış gübü daha sıkı sarılmıştı hyunjine (
-bende seni seviyorum hyun
işte o son konuşmaydı hyunjin gülümseyerek gözlerini kapatıp parçalara ayrılmıştı ve hafada toz olmuştu peki arkasında ne kamıştı
hayatı boyunca ilk defa birisini sevmiş hep masum şekilde bakan yuzu gülümseten çilleriyle hayran bırakan bir felix bırakmıştı
felix hyunjin havada toz olduğunu görüğünde dayanamamış bağırarak ağlamaya başlamıştı sürekli hıçkırıyor bağırıyor ve ağlıyordu artık yapamazdı felix yaşayamazdı...
( olm bunu fic yapacaktım yapamadım bare dedim uzun pov yazayım nasıl olmuş ama ben şimdi ağlıyom ya of neyse bir sonraki zamanda bb)
