ကျွန်တော်ချစ်သောhyung(complete )

part _13

ထမင်းစားဝိုင်းတွင်

"Yoongi ကောင်းလားဟင်"

"ကောင်းတာပေါ့ seokjin ချက်တာတွေက အကုန်စားကောင်းတယ်"

"ပိုပြီနော် "

"မပိုပါဘူး တကယ်စားကောင်းတာ‌ကို"

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပြုံးပြီး စကားတွေပြောနေလိုက်တာ jungkook အမြင်မှ အမြင်ကပ်ချင်စရာ၊တကယ်ဘဲ ပျော်နေလိုက်တာ သူရှေ့မှ ရှိနေတဲ့သူကိုပင် သတိမရတော့သလို၊ jungkook တစ်ယောက် ဒေါသထွက်မီတယ် ‌သူရှေ့မှ ရှိနေတာတောင် အ‌ေရးမပါသလို စကားလဲမပြော လှည့်တောငိမကြည်တဲ့ hyung ကနေ့ခင်းက သူစိတ်ဆိုးနေလို့ လာချော့တာ ဘာကြောင့်လဲ ၊ကျနော်မကြိုက်တာသိရဲ့နဲ့ အက်လူနဲ့ ပြုံးပျော်နေလိုက်တာ ၊ hyung ကို တစ်ခြားသူနဲ့မြင်ရတော့ ကျနော်ရင်ထဲ မွန်းကြပ်နေပြီ ၊ hyung ကတော ပြုံးလိုပျော်လိုက်၊ ကျနော်ရူးတော့မယ် hyung ရယ် ၊ကျနော်ကို ကစားနေတာလား၊

"အဟမ်း အဟမ်း"

"ဘာဖြစ်တာလဲ Jimin ထမင်းသီးလို့လား"

Jimin ကိုစိုးရိမ်တကြီးမေးလာတဲ့ seokjin ကိုကြည်ပြီး ပြောင်စပ်စပ်ရီပြနေတဲ့ Jimin

"မဟုတ်ပါဘူး အရမ်းတွေ ချိုနေတော့ ချောင်းဆိုးသွားတာ"

"ဟင် ဟုတ်လား ဘယ်ဟာက ချိုနေတာလဲ hyung စားတော့ အတော်ပါဘဲ Jimin ရဲ့"

နားမလည်သလိုပြန်ပြောလာတဲ့ seokjin ကို ကြည်ပြီ ရီနေသူမှ Jimin ပင်၊

"အကိုရယ် ဘာမှမချိုဘူး ချိုနေတာက အကိုတို့လေ"

"ဟင်"

"ဒီထမင်းစားဝိုင်းမှ အကိုတို့နှစ်ယောက်တည်းရှိတယ်များထင်နေတာလား "

"ဘာလို့လဲ "

"ဪ အကိုနှစ်ယောက်ဘဲ ဂရုစိုက်ပြလို့က် ချစ်ပြလိုက်လုပ်နေလို့လေ"

Jimin ရဲ့စကားကြောင့် hyung ကရှက်သွားသလို ခေါင်းငုတ်သွားသည်၊ jungkook စိတ်ထဲ အလိုမကျဖြစ်သွားသည်၊ hyung က ထိုလူကိုသဘောကျနေတာများလား မဟုတ်ရင် ဘာကြောင့် ရှက်ရမှလဲ၊ jungkook ရဲ့မျက်နှာက အတော်ကိုသိသိသာသာပျက်နေသည်၊ပါးစောင်းကိုလျှာဖြင့်ထိုးကာ seokjin နဲ့ Yoongi ကို စိုက်ကြည်နေ၊မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ကလဲ သွယ်တန်းနေသည်၊လက်သီးတွေလဲ တင်းတင်းဆုပ်ထားပြီ ဒေါသထွက်နေတဲ့ jungkook