Galata Kulesi

16.Tüm Sokaklar

Sabah Korel'in göğsünde uyandım.İnanılmaz güzel bir histi sevdiğin adamın kollarının arasında uyanmak.Biz dün gerçekten karı-koca olmuştuk.Kafamı kaldırıp çenemi göğsüne yaslayıp yüzünü incelemeye başladım.Bu adam resmen kusursuzdu ne çok keskin ne de yumuşak tam ortası diyebileceğim bir çene yapısı vardı.Dudakları her zaman ilgimi çekmişti.Korel kıpırdandı.Hemen kafamı göğsüne koydum ve gözlerimi kapattım.Elleri saçlarıma gitti.

"Nasıl kapıldım sana."İç çekti."Ben nasıl oldu da bir kadını arzuladım."Saçlarımı okşamaya devam ediyordu."Kendime hiç olmadığım kadar şaşırıyorum."Bir şey söylemeyeceğini düşünerek gözlerimi açacaktım ki.

"Şimdi benim şehrimde ki tüm sokakların sonu sensin."

Kalbim erimişti bu adamın içinden şair mi çıkmıştı.Gerçi adam konservatuvar mezunu ve artık sanatçıydı.Gözlerimi açtım ve zaten bana bakan gözlerine diktim baktım.Aşkla bakıyor desem az kalırdı.Uzanıp dudağına bir buse kondurup geri çekildim.Çenemi yine göğsüne yaslamıştım.Tepkisi çok hoşuma gitmişti.Hem şaşırmış hem mutlu olmuştu ne yapacağını bilemediğinden kalakalmıştı ve komik gözüküyordu.

Parmağıyla burnumun ucuna dokundu."Sen uyanık mıydın?"

Bilmem der gibi alt dudağımı öne doğru büzdüm.

"Sen varya sen.Ergen sevgilim benim."Dalga geçiyordu hemen ayak uydurdum.

"Ben ergen değilim.Sensin ergen yüzüme söylemek yerine ben uyurken söylüyorsun.Sen hem korkaksın hem ergensin."Alayla kaşlarını çatmıştı.

"Ben korkak değilim.Sen gizli gizli beni dinliyordun."

"Ben mi?.İftira'nın cezasını biliyor musun?"

"İftira değil sevgilim."Piç smile yüzüne yerleşmişti.Beni öpecekti.

Oyuna oyunla karşılık verecektim."Sen nasıl diyorsan öyledir sevgilim."Evet ilk kez bu kelimeyi ona hitap ederken kullanmıştım ve şaşkınlıktan donup kaldı ve beni öpemedi.Oyun böyle oynanırdı.

Uzandığım yerden kalktım.Çarşafı kendime sardım.Neden bunu yaptığımı bende bilmiyordum.

Kendine gelmiş olacak ki hemen konuştu."Güzelim zaten göreceğimi gördüm."dedi sakın bir sesle.Sonra yataktan kalkıp yanıma geldi.Kafamı utandığım için eğmiştim.Kızardığımı görmesini istemiyordum.Aramızda çok küçük bir mesafe vardı.Parmaklarıyla çenemden tutup başımı kaldırdı.Gözlerini gözlerime sabitledi.

"Neden hala utanıyorsun sevgilim."

Cevap vermedim.

"İstemezsen birdaha olmaz sana söz veriyorum."Benim ondan çekindiğimi ve dün gece için pişman olduğumu sanmıştı.Yanlış anlamıştı.Bunu hemen düzeltmezsem kendimi daha kötü hissedecektim.

"Hayır Korel yanlış anladın.Ben ilk kez böyle bir şey yaşadım o yüzden alışık değilim ve bilmiyorum nasıl davranacağımı."Bozulan morali yerine gelmişti.

"Benimde ilkim sensin ve beraber öğreneceğiz."Ellerini belime koymuştu.

Nasıl yani bu adamın ilki ben mi olmuştum.

"Gerçekten mi?"Şaşkınlığımın yüzümden okunduğuna yemin edebilirdim.

Bu tepkime güldü."Gerçekten."dedi beni taklit eder gibi.Ben konuşmadım sadece birbirimize baktık.Sonra belimdeki elleri çarşafı tuttuğum ellerimin üzerine geldi.Gözlerime baktı izin alır gibi kafamı sallayınca çarşafı tuttu ben ellerimi çarşaftan çekip boşluğa bırakmıştım.Onun yavaşça çarşafı bırakmasıyla ayaklarımın ucuna düşmesi bir oldu.Hala biraz utanıyordum ama bunu belli etmiyordum.Boynuma eğilip öptü.Sonra beni yan bir şekilde kucağına aldı.