BAL ÇİÇEĞİ +18

🐈4.Bölüm

✨SELAMLAR BEN GELDİM NASILSINIZ

✨GERCEKTEN YORUMLARINIZI COK MERAK EDİYORUM

✨ŞU KÜÇÜK YILDIZA BASIP ONU PARLATMAYI UNUTMAYIN

BUGÜN DAHA COK SEVİLİYORSUNUZ 😘
İYİ OKUMALAR☺️

Bu adam benim evimi nerden bulmustu? Asıl soru şuan neden karşımdaydı.? Tanışmıyorduk bile kaşlarımı çatmış ona
bakıyordum. Oysa o benim aksime elini
ensesine doğru götürdü.

"Merhaba"dedi gergince ardından devam etti.Biliyorum şuan merak ediyorsundur ,
geç saatte benim neden burda olduğumu
sorguluyorsun."dedi ve derin nefes çekti içine

Konusmayacağımı anlayınca devam etti.
"Merak etme sana herşeyi anlatacağım
ama önce içeri girebilir miyim?" diye
sordu.

Bu adamı cafede görmesem tanımıyordum
bile.Bir de evime girmek istiyordu ne
yapacağımı ona ne söyleyeceğimi şaşırmış
durumdaydım.Gözlerinin içine kuşkuyla
baktım ve " Bakın sizi tanımıyorum öylece
kapımda dikilen bir adamı eve alacağımı
düşünüyorsanız yanılıyorsunuz." dedim tok bir sesle.

Kapıyı üstüne kapatacağım anda
elini üstüne koyup kapatmamı engelledi.

Adam direk gözlerimin içine bakıyor,
benim ona güvenmem için adeta gözleriyle
yalvarıyordu.Aramam gereken bir kedim
vardı ama ben burda durmuş asla
tanımadığım bir adamla karşı karşıya kapı
önünde dikiliyordum.

Dudakları aralandı ve yeniden o melodik
sesiyle konuşmaya basladı."Bak biliyorum
şuan neler döndüğünü anlamaya çalışıyor
benim seni nerden tanıdığımı şaşkınlıkla sorguluyorsun ama lütfen içeri geçelim"
dedi.

Gerçekten düsüncelerimi sıralamıstı.
Ona baktım.Tehlikeli bir tip gibi değildi.
Aksine bana çok yumuşak bakıyordu.

Onu evime alırsam bişey olmayacağını düşündüm. Zaten bana anlatacağı şeyler olduğunu söylüyordu.Kapıyı daha fazla araladım, geçmesi için yol verdim.

"Pekala buyrun geçin ama en ufak bir tehtid sezersem-..."

hızlıca sözümü kesti ve kafasını iki yana salladı "Asla asla sana zarar verecek birşey yapmam asel!"adımı nerden biliyordu?
saşkınlıkla ona bakarken o konuşmaya devam etti "Teşekkür ederim bana inadığın için" dedi ve tebessüm etti.

Ardından ben önünde o arkamda oturma
salonuna doğru ilerledik. Acaba anlatacağı şey neydi? gerçekten merak ediyordum.
ben düsünürken söze başladı.

"Öncelikle tekrardan merhaba ben pars
alaca ve beni kırmayıp evine aldığın için
teşekkür ederim"dedi gülümseyerek.

"Sadede gelin"dedim buz gibi bir sesle.
Gülüşü soldu. Hafif bir tebessüme dönüştü.

"Bana inanacak mısın bilmiyorum ama
bilmelisin ki sana anlatacaklarımda en ufak bir yalan yok." yanıma daha fazla
yaklaştı. Ben daha ne olduğunu anlamadan ellerimi tuttu göz temasını ayırmadan "Asel ben aslında senin evine aldığın kediyim."

Benimle alay ediyor olmalıydı.Bunun başka açıklaması olamazdı.Güldüm.
Samimiyetsiz bir gülüstü.

"Tabi bende Arizona kertenkelesi, geceleri kertenkeleye dönüşüyorum hatta gece uyumadan önce kertenkele kocamı bekliyorum."dedim alayla.Ona baktığımda ciddiyetle bana bakıyordu.Kaşlarım çatıldı. Bu mümkün olamazdı olmamalıydı.

"Bak biliyorum benim şuan seninle kafa bulduğumu düşünüyorsun, ama öyle değil."derin bir nefes verip devam etti.

"Senden köşe bucak kaçtığım günleri hatırlıyor musun? Hani her on dakikada bir kaybolup geri geldiğim günler, neden oluyordu sanıyorsun? hem sana çorbayı yapanda bendim ama sen corbayı yemedin Asel. Onu döktün!"  dedi sitemle. daha sonra nefesini dışarı vererek devam etti.