♡ 𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑ı ♡
ᴄ̧ᴀᴋıʀʙᴇʏ sᴇʀɪsɪ -3-
➷ Yaralı Bir Kalpte Her Geçen Gün Büyüyen Koca Bir Yangın. Ve Bu Yangına Nasıl Müdahale Edilir Bilmeyen Toy Bir Kızın Hikayesi.
➷ Beğenilerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Yıldızları yakmadan geçmeyelim lütfen.
❦ Bölüm Şarkısı: Deniz Seki; Seni seveni sev.
🌾Keyifle okuyun..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
☾
Duştan çıkan adam dudaklarının arasından çıkan keyifli ıslıkla giyinme odasında üzerini giyinerek siyah mobilyalarına uygun aynasında gelişi güzel kendisine baktı. Her zaman, her koşulda kendisine bakan birisi olmuştu. Atletik vücudundan tutun araştıran bilinçli yapısına kadar buna dikkat ederdi.
Ama kaç gündür ruhsuz bakan gözlerinde farklı bir ışık vardı. Yeşil hareleri parıldıyordu. Bunun Asya'dan kaynaklandığının elbette farkındaydı ama yine de içinde bunun yanlış olduğunu fısıldayan sesi susturamıyordu.
Haki renk pantolonun üzerine siyah bir tişört ve tüm düğmeleri açık haki renk gömleğini giymişti. Ayağında ise siyah postaları vardı. Onun spor giyim anlayışı genelde bu tarzdı. Dijital saatini de koluna takıp saçlarını eliyle bir düzeltti.
Odasından çıkıp hemen karşısındaki kapıya baktı. Asya'ya ait olan odanın kapısına. İç çekti belki açılır umuduyla ama hala kapalı olan kapıda bir gelişme olmadı. Omuzlarını geriye doğru gererek merdivenlere yöneldi. Basamakları ağır ağır inerken kulağına çalan ince sesli şarkıyı duydu. Asya geldi geleli evi şarkı sesleriyle dolup taşıyor resmen. Salonda hazırlanmaya başlayan kahvaltı masasını gördüğü an son basamakları da inmişti.
"Bana senin sesin de güzel gibi geliyor?" Soru sorarak gülümseyen Kartal'a gülümsedi Asya. Ve elindeki tabaklarla adamın kolunu öne doğru ittirerek soludu. "Önüne bak gizemli adam! Cağnım omletlerimi düşüreceksin."
Masaya yaklaşan ikili merdivenlerin dibinde çatık kaşlarıyla onları izleyen Karahanlı'yı fark ettiklerinde ellerindeki tabakaları masaya yerleştiriyorlardı. "Ooo patron günaydın."
Sert bakışlarını kardeşinin üzerinden ayırmayan adamdan hiç bir tepki gelmeyince Asya tatlı sesiyle "Günaydııın." Dedi. Ateşle yanan yeşil gözlerini saniyelik Asya'nın gülen yüzüne çevirsede aynı tepkisizliğiyle durmaya devam etti. "Ben diğer tabakları getireyim." Gergin havadan kaçan genç kız mutfağa girdiğinde Karahanlı ağır ağır yürüdü ve masanın başındaki yerine geçerken kardeşinin yanında durdu. Sert sesiyle Kartal'ın omzunun üzerine doğru tısladı.
"Sakın ola yanlış sularda yüzmeye kalkma Kartal! Seni derinlerde boğarım." Abisinin tersinden hep korkmuştu genç adam. Fazla tehlikeliydi. Buz gibi sesiyle gülen yüz hatları tamamen tepkisizleşti ve durgun sesiyle sessizce konuştu. "Kızın muhabbet etmeye ihtiyacı var. Gülmeye ihtiyacı var. O pozitif kahkahalarıyla var olan birisi. Bunda yanlış olan ne?"
Kafasını daha da kardeşinin kulağına yanaştıran Karahanlı aynı soğuklukla tısladı. "Bu Süreyya'nın görevi senin değil! Yerini iyi bil." Abisinin bu tavrının nedenini çok iyi biliyordu. Onun ne çektiğini ondan iyi bilen yoktu sonuçta. Kendisine hakim olamayarak abisinin gözlerinin içine baktı ve söylememesi gereken cümleyi kurmaya başladı." Ona anlatmamdan korkuyorsan... "
