💖ဦးရဲ့အချစ်ကွန်ရက်💖
part-1
"ဝေါး....ကျိန်း....ဝေါး...မိုးရောလေရော အလွန်မင်းကို တိုခတ်နေတာဖြစ်၍
မိန်းခလေတစ်ယောက် အိမ်ကြီးထဲကို ဝင်ရမှာကြောက်နေမိတယ်မိုးတွေကလဲအဆက်မပြတ်ရွားသွန်နေ၍ လေပြင်တွေ့ကလဲ တိုက်ခတ်နေတာတအားကိုဖြစ်သည်။
"ခြံရှေ့တံခါမကြီးရှေ့မှာ ကတိပါ ဖိနပ်အပါလေနဲ့ပါတိတ်ဝမ်းဆပ် အနွမ်းလေကိုသာ ဝတ်ထာပေမဲ့ဖြောင့်စင်နေတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို လက်ကိုင်ပါဝါလေနဲ့ စည်းနှောင်းထာပြီး သိပ်ကို လှပါတဲ့ မိန်ခလေတစ်ဦးကမျက်ဝန်းအကြည်ရောင်လေတွေနဲ့ ခြံကြီးကို မော့ကြည့်ပြီး ဘဲနှိပ်ဖို့ကို ကြောက်ရွံ့နေတာဖြစ်လေသည်။
"ချယ် တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မိုးတွေ စိုရွဲးလိုနေပြီးတော့နှုတ်ခမ်းတွေမှာလဲ တဆက်ဆက် တုန်ရီလို့နေတာဖြစ်သည်။
"ချယ် ကို လွန်ခဲ့တဲ့ မိနစ်ပိုင်ကမှာ ဖေဖေက သူဌေးကြီး ဦမာန်ဟုန်းစီးမှာ...ဖေဖေ ရဲ့ အကြွေတွေကို ထပ်ဆပ်ဖို့ မဆပ်နိုင်တော့ကြောင် သွားပြောပေပါဆိုလို့ ချယ်လာပြောတာ အခုတော့ ချယ် တစ်ကိုယ်လုံးလဲ မိုးရေတွေက ရွဲ့ဆိုးနေတာပါ ထီး မယူလာမိတဲ့ ကိုယ်အဖြစ်ကိုလဲ နောင်တရမိခြင်းသွားသည်။
"တင်တောင် တက်တောင်"
"ဘဲတီးသံကြောင့်ခြံစောင့်ကတံခါးပေါက်နားကနေရပ်၍မေးလာလေသည်။
"ဘယ်သူနဲ့ တွေ့ခြင်လိုပါသလဲ...
"ဒီက သူဌေး ဦးမာန်ဟုန် နဲ့ တွေခြင်းလိုပါ။
"ဘယ်သူလိုပြောလိုက်ရမလဲ...
"ဦးစိုးအောင်ရဲ့သမီးလို ပြောပေးပါ။
"အဆို အိမ်ထဲကိုလိုက်ခဲ့ပေးပါ ပြောရင်နဲ့ ခြံစောင့်ကတံခါးကိုဖွင့်၍ပေးလာလေသည်။
"ချယ်ကို ခြံစောင့်လိုထင်တယ် သူကတံခါးဖွင့်ပေးလာ၍နောက်ကနေလိုက်ခဲ့ဖို့လိုခေါ်တာမလို့ချယ်လိုက်ခဲ့ရ၍ ခြံကြီးကအတော်ကျယ်ပြန်၍ စိမ်ပန်းပင်ကြီးတွေကအုပ်ဆိုင်၍တိုက်ခတ်နေကျသည်။
"ဒီမှာ ခနစောင့်နော် ကျွန်တော် သူဌေးကိုသွားပြောလိုက်အုန်မယ်...
