💖ဦးရဲ့အချစ်ကွန်ရက်💖
part-13
"ချယ် ခြံနောက်မှာ နှင်းဆီပင်တွေ ချထာတာ ဟိုတလောကမှာ အခုတော်တော်တောင် ကြီးလာနေပြီဖြစ်၍ အခုလဲ စံပယ်တွေ ထပ်စိုက်မလို့ လုပ်နေတုန် ကောင်ခန့် ဆိုတဲ့အကိုကြီးက ရောက်လာတာဖြစ်၏။
"ချယ်ညီမလေး ပန်းတွေ ထပ်စိုက်မလို့လာကိုယ်ကူစိုက်ပေမယ်....
"မလိုပါဘူ ချယ်ဘာသာ စိုက်နိုင်တယ် ဒီအပင်လောက်ကတော့ ပြောလဲပြော မြေကျင်တူနေလိုက်တော့သည်။
"ခန့် ဒီလိုအပြောတွေကြောင့် သူသဘောကျတာဖြစ်၍။သူကိုဆို ဘယ်တော့မှာ စကားအကောင် မပြောတတ်တဲ့ သူမလေးကြောင့် ခန့်ပြုံးလိုက်ရသည်။
"ချယ် မြေကျင်တူနေတုန့်...
"ပေ ကိုယ်လုပ်ပေမယ် ပြောလဲပြော ချယ်လေလက်ထဲကနေ ပေါက်တူကို ယူလိုက်ပြီးတော့ မြေကျင် တူပေလိုက်တော့သည်။
"ချယ် ဒီလူကို စိတ်ရှုပ်ရပါတယ် မလုပ်နဲ့ ပြောလဲ ရမယ်လူ မဟုတ်တာကြောင့် ချယ် အသာကြည့်နေလိုက်တော့သည်။
"မြေကျင်တူပြီးသွားပြီးမလို့ ချယ်လေ လက်ထဲက ပျိုပေလေကို တောင်လိုက်တော့သည်။
" ချယ်ညီမလေပေကိုယ်အဲဒီပျိုပင်....
"ရော့ ရှင်ဘဲစိုက်လိုက်တော့ ချယ် မစိုက်တော့ဘူ ဟိုလူကို ပျိုပင်ပေခဲ့ပြီးတော့ အိမ်ဖက်ကို ပြန်ရှောက်လာရင်နဲ့ ပါစပ်ကနေလဲ ကြည့်မရတဲ့ စကားလုံတွေပြောဆိုရင်နဲ့သာ ပြန်လာလိုက်တော့သည်။
"ခန့် ရယ်ခြင်းသွားရတယ် ကြည့်စမ် ဒီကစေတာနာနဲ့ သူမလေ သက်သာအောင် အပင်စိုက်ပေမလို့ကို သူရယ်ရင်နဲ့ စံပယ် ပင်ကို စိုက်လိုက်နော့သည်။စိုက်ပြီးတာနဲ့ လက်တွေကပေပွသွာတာမလို့ လက်ဆေးမှာရတော့မှာမလို့ လက်ဆေးရအောင်လို့ ဒေါ်ကြီးကြင်တို့ ရေချိုခန်ရဲ့ အပြင်ဖက်နေရာက လက်ဆေးတဲ့ဘေစင်ကိုလျှောက်လာလိုက်တော့သည်။
"ခန့် လက်ဆေးပြီးတော့တာနဲ့ ဒေါ်ကြီးကို နှုတ်ဆက်ရအောင်လို အိမ်ရှေ့ကွပ်ပြစ်ဖက်ကို ရှောက်လာလိုက်တော့သည်။
