Mehlika(+18)

8

Sekizinci bölüm sizlerle iyi okumalarr:)

Sabah gözlerimi açtığımda da yattığımız pozisyondaydık. Ama Alphan önceden uyanmış. Saçlarımı okşuyordu. Bu beni daha çok mayıştırıyordu. Yerimde kıpırdanıp iyice yaklaştım ona.

Bir gün normal davranacaktım. Ama dün akşam konuşurken bir gün daha kalmalarını teklif etmiştik. Tatlı bir çiftlerdi. Ama onlar ne kadar iyi ve tatlıysa Nazan o kadar kötüydü.

Elim Alphanın kalbinin tam üstündeydi. Kalp atışlarını hissediyordum ve bu tuhaf hissettiriyordu.

Birkaç dakika daha öylece durup sonunda tamamen gözlerimi açıp kafamı yukarı kaldırdım. Gülümseyip "Günaydın "dedim.

Alphan da aynı şekilde gülümsemiş "Günaydın "demişti.

Yanından kalkarken konuşuyordum. "Saat kaç oldu ya. Acaba diğerleri uyandı mı? Ayıp olmasın şimdi onlara ."

"Olmaz olmaz. Ses hiç gelmedi. Demekki uyanmamışlar."

"Umarım. Hadi kalkta üstünü giyin"
Dedikten sonra Alphan da bende üstümüzü giyinmiş aşağıya inmiştik. İkimizde mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladık. Kahvaltı hazırlarken dün olanları hatırladım. Gerçekteb kötü bir gündü.

Her şeyi tam hazırlamıştık ki Eylül ve Furkan merdivenlerden inip yanımıza geldiler.

"Günaydınnn"

Eylüle dönüp gülümsedim"Günaydın canım"

"Yardıma ihtiyacın var mı ?"

"Yok yok biz Alphanla hallettik."

Ordan Furkan konuşmaya başladı. "Vayy bee Alphan biri dese ki Alphan bir gün evlenecek ve karısına kahvaltıyı hazırlamak için yardım edecek. Cidden gülerdim ve ihtimal vermezdim. "

Alphan yarım sırıtmış "sevdiğin kadınla vakit geçiriyorsun ya o işte mutlu ediyor."

Furkan kafasıyla onaylamış o sırada mutfağa Nazan gelmişti. "Herkese günaydın."

Alphana çaktırmadan bakıyordum. Cevap verirse eğer yakardım onu. Eylül "Günaydın " Demiş Nazanı karşılıksız bırakmamıştı.

"Hadi yemeğe oturalım. Ben çayları dökeyim."

Herkes oturmuştu ama Alphan yanımda dikiliyordu.  Nazanın yanına oturacağını anlamıştı sanırım. Çayları döküp bizde oturduk. Nazanın yanına ben, benim yanıma da Alphan oturmuştu.

Sohbet ede ede kahvaltımızı yaptık. Ben ve Eylül mutfağı toplarken erkekler içeri geçmişti. Tabiki Nazan boş durur muydu? Aslaa! O da içeri geçmiş hep birlikte konuşmaya başlamışlardı. Mutfaktan onları rahat bir şekilde duyuyordum.

Biz de iki elden hemen sofrayı toplamış yanlarına gitmiştik. Alphanın yanında Nazan oturduğu için tekli koltuğa oturmak zorunda kalmıştım. Gözlerimle Alphana ne oluyor dercesine baktım. Anlamıştı ne demek istediğimi. Farkettirmeden omuz silkti.

Ben bu Nazanla saç başa girmesem iyiydi. Benim içim içimi kemirirken Eylül konuştu.

"Dışarı mı çıksak ha hava da güzel "

"Bence çıkalım ya evde nereye kadar oturacaz" dedim.

"O zaman kızlar hazırlanın çıkalım."  dedi Furkan.

Üçümüz ayağa kalkmış yukarı çıkmıştık. Üstümü zaten giymiştim. Saçlarımı at kuyruğu yaptım. Gözlerime rimel sürdüm. Biraz allık ve kırmızı rujumdan hafif sürdüğüm de hazırdım.