The Siren, Hyunlix'

~che cos'è l'amore?~

★^selammm uzun zaman sonra yeni bolum yaziyorum smutu sildim uzgunum nedense iki idolu cinsellestirmek bana biraz mide bulandirici geldi ama bilemiyorum bekli baska ficlere daha sonra yazabilirim iyi okumalar^★
~~

Felix, Hyunjin'in kucağına yatmış önlerindeki filmi izlerken Hyunjin film yerine Felix'i izliyor ve kurumuş yosun atıştırmalıklarını Felix'in ağzına veriyordu. Felix Hyunjin'e baktı merakla.

"Hyunnie, neden izlemiyorsun Filmi?" Hyunjin gülümseyerek cevap verdi. "Çünkü seni izliyorum atlantisim."

Felix, filmi durdurup Hyunjine yekrardan baktı. "Atlantis mi? Nasıl yani Hyunjinnie?" Hyunjin, Felix'in saçlarını şefkat ve sevgisini belli ederek okşadı. "Hmmm...şöyle diyeyim; güzelliğin ve mükemmelliğinde, o atlantis gözlerinde yüzmeyi bilmeyen boğuluyor, bilen ise hayatta kalıyor ve o kalbindeki güzel odalardan birinin sahibi oluyor. Bende senin güzel atlantis gözlerinde, güzelliğinde ve mükemmelliğinde boğulmak üzereyim..."

Felix parlayan gözlerle baktı sevgilisine. Hyunjin kıkırdadı. Hafifce burnunu öptü bebeğinin. Hyunjin'in, onun masum gözlerine her baktığında atlantisinin bile söndüremediği aşkla tutuşan kalbini durduran, nefesini kesen şey teması ve dudaklarıydı Felix'in. Her bakışta, temasta, histe o kadar heyecanlanıyorlardı ki, sanki ilk günleriymiş gibi...

İki melek düşünün fakat biri öldürüyor, biri diriltiyor insanı. Fakat birbirlerime tutuluveriyorlar. İnsanları diriltip öldürecekleri yerde buluşuyorlar. Ölü biri bir diriliyor bir daha ölmüyor. Bir bakmışsın, ölümsüz olmuş. Onlar da böyleydi. İki birbirine zıt kişi tutuldu birbirine. Aşkları onlar engellere rağmen her birleştiğinde güçlenip daha da sonsuz hale geliyordu. Ne kadar zorluk olsa da yine birbirinden vazgeçmiyordu ikiside. Aşk doğası gereği hep böyle olmaz mı zaten?

Hayır, herkes böyle olmaz. Kimisi vazgeçer aşkından, kimisi ölüp gider hayatın başlangıcından. Kimisi tartışır, kapatır aşkını; kimisi platonik, kapatır gözyaşını. Böyle gider bu. İnsanlar, kendi aşkını tercihine göre ya kazanır, ya kaybeder. Tabii kimisi yarı insandır.

Oh, nerede kalmıştım? Evet. Felix, uzanıp tutjuyla Hyunjin'in dudaklarına kapandı. Hyunjin tebessüm ederek karşılık verdi. Yaklaşık iki dakika boyunca dudakları birbirinin üzerinde dans etti. Sonrasına ayrıldılar. Felix kafasını Hyunjin'in dizlerinden kaldırdı. Kuyruğunu iki kez sağa sola oynattı ve birkaç kelime söyledi. Pürüzsüz beyaz ayakları çıkıverdi ortaya.

Hyunjin'in kucağına oturdu, ve boynuna sarıldı. Bacaklarını kuyruğu ole üst bedeninin birleştiği yere doladı. Hyunjim'in koynuna yüzünü gömdü. "Utandım. Hıh."

Oh, hadi ama Felix! Her zaman bu kadar tribal olmak zorunda mı bu çocuk? Böyle romantik ve yumuşak bir andan sonra gerçekten utandım deyip trip mi atmıştı? Tanrım Hyunjin bu çocuğa nasıl tahammül ediyor merak ediyorum...

Hyunjin tebessüm ederek Felix'in saçlarını öptü. "Hmmm, benim minik bebeğim sevgilisi ona iltifat edince hemen kızarıp bozarıyor muymuş hm?" Belini okşadı ve şefkatle tekrar boynunu öptü. "Nasıl affettirsin Hyunnie'si bebeğini, hm?" Felix, biraz daha yüzünü Hyunjin'in koynuna saklayıp inatçı, alçak ve tatlı bir sesle cevap verdi. "Hmm, sen bul."

Hyunjin hafif kıkırdayarak tatlı bir iç çekti. "Gerçekten çok tatlısın miniğim... Ne yapacak Hyunnien seninle böyle?" Saçlarını okşadı Felix'in. "Uyumaya ne dersin meleğim? Sabah istediğin vakit geçiririz, öpüşüp koklaşırız. Ne dersin?" Felix başını salladı. "Piki."

Felix, Hyunjin'in koynunda kaldı. Hyunjin kendisi yattı ve Felix'i pozisyonunu bozmadan yatırdı. Üstlerine yorganı örttü.

(Yorganın suyun içinde ne işe yaradığını sorgulamayın. Yatak varsa yorgan var aaaa.)

Felix, Hyunjin'e olduğumdan biraz daha yakınlaştı. Kokusunu içine çekiyordu. Bu Felix'i rahatlatıyordu. Üzgün, kızgın, mutlu... Her halinde bu kokuyu almak huzur veriyordu ona. Hyunjin içinde aynı şekikde.

Hyunjin, Felix'in saçlarına yüzünü gömdü ve saçlarını öptü sevgilisinin. "Seni seviyorum♥" dedi fısıltıyla. Felix gülümseyerek koynunda yatarken cevapladı.

"Bende seni seviyorum tek yaşam halatım..♥"