SEMPRE || SAHTE EVLİLİK

52

Medya öylesine hoş bir video. İzlerseniz eğlenirsiniz diye atıyorum.

İyi okumalar 🧚‍♀️

"Gider misiniz evden? Hırsız olup yalan söylemediğiniz ne malum? Lütfen evimden çıkın."

- Hanfendi Can Bey ve siz isterseniz annenizi arayabilirsiniz. Kendisi gönderdi beni diyorum buraya.

"Bu beni ilgilendirmiyor. Şu an yaptığınız haneye tecavüz. Eğer hemen çıkamazsınız-..."

- Dora bir sakin ol.

Kafayı yemek üzereydim. Kadın resmen direkt bana oynuyordu. Bu artık Can, ben ve çocuk kavgası değildi. Bu artık otorite kavgasıydı ve Can'ın gözündeki otoritemi düşürmeye çalışıyordu.

- Annem aradı şimdi. Doğruyu söylüyor.

Ne kadar sinirliysem bir o kadar sinirli olan Can kendini sakinleştirmeye çalışırken bir de beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

- Ben artık bıktım annemin çevirdiği oyunlardan. Gece gece uğraştığım şeylere bak. Evsizleri evime almadığım kalmıştı bir de.

Can'ın söylenmelerinden dikkatimi çekip kıza baktım. Evi süzüyordu. Elinde yeşil bir bavul, üstünde dizinden hafif yukarda biten bir elbise ve onun üzerinde de bir kaban vardı.

- Üşüdüm de artık içeri geçebilir miyim?

Bana değil de direkt Can'a doğru konuşması sinirlerimin vidasını daha da gevşetirken bir şeyler aklımda daha çok oturmaya başladı.

Bu kızı göndererek Can'la aramı açacak böylece boşanmamızı hızlandırmaya çalışacaktı. Ama ben yer miydim? Asla.

İş benden çok Can'da bitse de onu uyarmam gerekiyordu. Gözünü açmalıydı artık annesinin yaptıklarına karşı.

Can kızın sorduğu soruyla bana bakıp cevabımı yoklarken göz devirdim. Sanki başka şansımız vardı. Akşam akşam gencecik kızı sokağa mı atacaktık? Ben ondan daha gençtim ama konumuz bu değildi.

- Gir.

Can'ın verdiği sert emirle bavuluyla birlikte içeri girip salona doğru ilerledi. O sırada Can kapıyı kapatmış kızın arkasından bana bakarak kendini boğmaya çalışırmış gibi bir hareket yapmıştı. Cidden bunalmıştık artık ikimiz de. Bir yandan çocuk yapma stresi, bir yandan boşanma stresi, bir yandan Can'ın annesinin çevirdiği oyunlar...

- Yarın gidene kadar salonda yat. Başka oda yok.

Can bir elini belime koymuş kıza gerekli sinyalleri vererek konuşurken kız ilk önce yakın olan vücutlarımıza sonra da Can'ın yüzük parmağına bakmıştı.

- Aslında ben artık burada kalacağım.

"Ay yok artık."

- Ama Leyla teyze bana böyle dedi.

Leyla Can'ın annesinin ikinci adıydı ve herkes bilmezdi. Bunu bilmesi bile Can'ın annesinin bir şeyler peşinde olduğunu gösteriyordu.

- Öyle bir şey yok. Anneme yarın cevabını veririm ben. Sana da sen kendini toparlayana kadar bir otel ayarlarız. Yeni evli bir çiftin yanında kalmak inan sana da iyi gelmez.

- Sanmıyorum. Ama siz şansınızı deneyin yine. Neyse yarın ilk önce burayı süpürmekle başlayacağım galiba. Evi toz basmış. Evde bir kadın yaşıyor mu belli değil.

İma ettiği şeyle gözlerimi kısıp ona baktım. Damarıma basmaya çalışıyordu.

"Günümüz modern dünyasında kadınların tek yükümlülüğü ev işleri değil tahmin edersiniz ki. Her şeye yetişemiyoruz. Sizin için ev işleri yapılacak tek iş olabilir ama benim için değil maalesef."