My Fairy/Hyunlix

2.bölüm~☆

Hyunjin bu hitapla daha da heyecanlanmıştı.Heyecan.

Hem de utanmıştı.Utanç.

Ayağa kalktı,Felix Hyunjinin aç olacağı düşüncesi ile.

Hyunjinin göz yaşlarını silmişti ama kendinin gözleri hala yaşlıydı.

Onlarıda özensizce elinin tersi ile sert bir  biçimde sildi.Yaşlı elini de siyah saten pijamasına sildikten sonra nihayetinde kuru olan elini Hyunjine uzattı.

Hyunjin de narince tuttu,Felixin elini.

Gülümsediler.

Sevinç.

Hyunjin şimdi de sevinç duygusunu yoğun bir şekilde hissediyordu.

Lakin bu hislerin hiç biri ona tanıdık değildi.Hiç birini bu güne kadar hissetmediğinden dolayı bilmiyordu.

"Artık bir insan olduğuna göre açlık hissediyor olmalısın."

Hyunjinin düşüncelerini Felixin ilgili sesi böldü.Açlığın ne olduğunu,nasıl bir şey olduğunu bilmediğinden ötürü kaşlarını çatarak,yerde olan düşünceli bakışlarını Felixe çıkardı.

Felix bir süre Hyunjinin kaşlarını çatınca olan tatlılığını izledi.

Daha sonrasında Hyunjinin bir cevap beklediğini hatırladı.

"Ah,açlık..Yemek yeme ihtiyacı..Aç olursun yani canın yemek yemek ister.Canın yemek çeker.Uzun bir süre aç kaldığında ise yavaştan karnın ve başın ağrımaya başlar ve başın döner."

Hyunjin perilerin dünyasında da yemek yiyordu.Fakat bu ihtiyaçtan değildi.Yani yemek yemeseydi de Felixin bu saydıklarını yaşamıyordu orada.

"Yani,açlık kötü bir şey mi?"

"Evet,çiçeğim,aç kaldığında kötü hissedersin."

Hyunjin kötü hissetmenin de ne olduğunu bilmiyordu.Hyunjin hissetmenin ne olduğunu bilmiyordu.

Kötü hissetmeyi sadece korku ile anmıştı.

"Kötü hissetmeyi de daha sonradan öğreticem.Sen ilk önce iyi hisleri mi öğrenmek istersin yoksa kötü hisleri mi?Söyle de ona göre yapalım,benim çiçeğim."

Hyunjin sorusuna cevap veremeyecek kadar dalmıştı,Felixin hitabına. 

"Sen benim çiçeğimsin.Bana özel olanından.Bahçelerdeki her hangi bir çiçek değil,bana özel olan özel çiçeğimsin,çiçeğim.Utanma."

Dedi,gülümseyerek.Elini Hyunjinin çenesine atıp kaldırdı,kafasını.

Hyunjin bununla daha da utansada kafasını sallayıp,az önce Felixin verdiği fakat arada kaynayan soruya cevap verdi.

"İlk önce kötü şeyleri yapmayı isterim çünkü iyi şeyler yedikten sonra kötü şeyler yiyince damağında kötü şeyin tadı kalır.Ve kimse ağzında kötü tat istemez.Ben de dahil." (kendi düşüncemi yazdım küçüklükten beri böyle düşünüyorum)

Bir süre durup,soluklandı Hyunjin.Felix Hyunjinin bu bakış açısını hayranlıkla dinliyordu.Drvam etmesi için kafasını salladı.Hyunjin devam etti.

"Bunu göz önünde bulundurarak ilk önce kötü hisleri hissetmek isterim.Kötü hissedip sonrasında iyi hissedersem ruh halim iyi olur."

"Harikasın,Çiçeğim."

Dedi Felix hayranlıkla.Parıltılı gözleri ile Hyunjinin gözlerine bakıyordu.Hyunjini yine utandırmıştı.

"Her neyse biz en son açlık diyorduk.Aç olmanın nasıl bir şey olduğunu anladın mı?Yoksa biraz daha ayrıntılı anlatayım mı?"