Doomed

4

Isang linggo mula nang ako ay ikasal sa Kay shun.
Isang linggo na rin akong nakakakulong sa bahay.
I can't even call it a home. Na m-miss ko na ang mga alagang kong hayop lalo na si thunder,Ang aking alagang kabayo. Regalo sa'kin iyon ng daddy noong ako ay tumuntong ng labinlimang taong gulang. Siya ang kasa-kasama ko sa lahat ng bagay. Siya rin ang nakakasaksi sa tuwing ako ay nalulumbay. Miss ko na lahat sa Bahay ngunit heto ako,ni hindi manlang makalabas.

Akala ko kahit papano ay magiging maluwag si shun sa akin ngunit nag kamali ako. Dahil kahit ang pag tapak sa labas ng mansion ay ipinag bawal niya. May mga bantay rin sa labas. At maging ang mga katulong ay tila ilag sa'kin.

Nakakalungkot lang pagkat wala akong mapagkaabalahan pampalipas ng oras. Si shun lagi ring wala,at kung dumadating man ay halos Umaga na,at aalis naman ng maagang maaga.

Namimiss ko na rin ang maligo sa batis. Pati na rin ang pamamana. Sila mommy at daddy at miss ko na rin. Hays hindi ko alam kung kailan ako mag kakaroon nang kalayaang gawin ang aking mga nais. Siguro kung dumating man ang araw na iyo,sobra akong magagalak.

"And where do you think you are going?" Napalingon ako sa baritonong boses na nag-mula sa aking likuran.
"Ah,matutulog na Sana ako."Saad ko. Lumapit siya sa'kin saka ako isinandal sa pader. Ramdam ko ang galit niya. Para siyang papatay ng tao sa kanyang ipinapakita. Nagugulumihanan ko siyang tiningnan. "S-shun anong problema?" B-bakit ka ganyan?" Tumiim bagang siya saka nag salita. "Don't act like an innocent woman cause you are far from it."