3.BÖLÜM

50 8 11
                                    

Ne olduğunu anlamadan peşinden gidiyordum. Aynı zamanda kendimede kızıyordum neden telefonumu yanıma almadım diye.

Gittikçe okulun derinliklerine gidiyorduk. Bir ara durmayı hatta geri dönmeyi düşündüm ama okulumuz çok büyüktü. Ve bahçesiide öyle. Bu okul niye bu kadar büyüktüki!!!

Yani şuan kaçmaya çalışsam bile büyük ihtimalle şansım yoktu.
Bir şeyler olacağını bile bile buraya geldiğim için kendimden nefret ettim. Gittikçe geriye doğru gidiyorduk.

Sonra durduk ve sonunda arkasına dönüp bana baktı ve bir an ürperdiğimi zannettim, ama çok kısa sürdü. Burası bir okul en fazla ne yapabilirdiki. İsmini dahi bilmediğim birinin peşinden niye gidersinki offf!!

+"Buraya niye geldik?"

Hiç birşey söylemeden gidip bir taşın üzerine oturup beklemeye başladı.

+"Sana diyorum heyy!"

Bir anda bana baktı.

-"Birini bekliyoruz az sabredemezmisin kızım!"

-"Kimi bekliyoruz? Söylersen neden sabredemeyeyimki?"

Cevap vermedi. Şöyle bir düşündüm. Çok fazla düşmanım yoktu genelde sessiz sakin bir kızdım.

Lakin burası kavgayı seven bir devlet okuluydu ve ben 10. Sınıf öğrencisiydim yani 12'lerden bir kaç kişiye karşı hiç şansım yoktu.

Dakikalar sonra sonunda neden beklediğimiz belli olucaktı çünkü
karşıdan gelen birini gördüm.

AH HAYIR OLAMAZ!!

Umarım bu bölümü beyenmişsinizdir yorum yapmayı ve yorumlarda devamını isteyip istemediğinizi belirtin

Ayın İhaneti/DÜZENLENİYORWhere stories live. Discover now