You're the one I love

Hoofdstuk 6

Een paar maanden later

Vince:

Ik word wakker door mijn wekker. Ik kijk naar de mijn gsm en zie dat het al 10u is. Ik draai mij om en zie Emma naast mij slapen. Ze ligt heel diep te slapen. Ze mag niet meer gaan werken, omdat ze al 8,5 maanden zwanger is. Haar buik ligt tegen mijn buik aan. Ik voel de baby rustig bewegen. Ik stap uit het bed zonder Emma te wekken. Ik doe mijn kleren aan en ga eten. Na een half uurtje ga ik terug kijken of Emma wakker is. Ik zie Emma rechtop zittend op bed met haar gsm in haar handen. Ze ziet mij en glimlach. 'Ga je nu al vertrekken?' vraagt ze. Ik knik en wandel naar haar toe. Ik geef haar een klein kusje op haar zachte lippen. een half uur later kom ik binnen in het kantoor. Ik zie Eric en Brigitte. 'En hoe gaat het met Emma?' vraagt Brigitte. 'Uh, goed. De baby stamt veel, maar ze is een sterke he dus ze kan er wel tegen.' zeg ik terwijl ik ga zitten op een lege stoel. 'Ja das waar. Ik denk dat Emma heel blij gaat zijn als ze terug mag gaan werken.' zegt Eric lachend. 'Ja sowieso, maar ik ga ook wel blij zijn als ze terug mag werken.' zeg ik. Eric en Brigitte lachen. 'Ja dat kan ik geloven' zegt Brigitte. We beginnen met werken. 

Paar uur later

Het is eindelijk middag. Ik heb nog nooit zolang gewerkt. Ik neem mijn eten en begin te eten. Na een tijdje hoor ik de deur open gaan en zie Emma staan. 'Liefje?' vraag ik verbaasd. Eric en Brigitte kijken mij aan. Emma wandelt naar mij en geeft mij een knuffel. 'Wat is er?' vraag ik zachtjes. 'Ik mis je en thuis is het zo rustig.' zegt ze als ze knuffel lost. Ik glimlach naar haar en geef haar een kus. Ze kust terug en na een paar seconden lossen we. 'En de baby, stamt hij veel?' vraag ik. Emma knikt rustig. Ik geef Emma een stoel zodat ze niet de hele tijd moet staan. 'Ca va een beetje?' vraagt Brigitte. 'Jaja, ik ben het niet gewoon om de hele dag te rusten. Ik kan dat niet. De baby zit ook de hele dag te schoppen, vooral hier.' zegt Emma terwijl ze naar het midden van haar buik wijst. 'Zit hij nu ook te schoppen? vraagt Eric. Emma knikt. 'Zou ik eens mogen voelen?' vraagt Brigitte. Emma knikt nog eens. Brigitte legt haar hand in het midden van Emma haar buik. 'Nu wil ook weleens voelen hoor' zegt Eric. Hij legt zijn hand naast die van Brigitte. Ze voelen hard schoppen. Brigitte kijkt met grote ogen naar Emma. 'Amai, ik ben vaak zwanger geweest maar zo hard hebben nooit geschopt.' zegt Brigitte. Emma kijkt even naar mij en glimlacht. Na een tijdje halen Eric en Brigitte hun handen van Emma haar buik af. 

Emma:

Even later kwam de commissaris stormend uit zijn kantoor. 'Vince, Eric nu naar het stadhuis!' zegt hij terwijl hij met zijn vinger wijst naar de uitgang. Vince en Eric kijken elkaar aan met een raar gezicht. Ik kijk even naar Vince. Hij geeft mij een kusje op mijn voorhoofd en vertrekt dan met Eric. 'Chef, wat is er aan de hand?' vraagt Brigitte. 'Er staan een groep mensen onder schot en iemand heeft dan geluk stiekem de politie kunnen bellen. De dader is al gekend bij ons. Hij heeft in de gevangenis gezeten voor verschillende dingen zoals geweld, moord, slagen en verwondingen, verkrachten-' vertelt de chef maar ik onderbreek hem. 'How wacht hij is zo gevaarlijk en Vince en Eric gaan er alleen naar toe.' zeg ik in paniek. 'Emma-' probeert Brigitte. 'Nee, das te gevaarlijk. Stuur er nog mensen naar toe of anders ga ik' zeg ik terwijl ik opsta. 'Emma, doe een beetje rustig. Er zijn nog collega's onderweg.' zegt de chef. 'Ja en je mag je niet opjagen dat is niet goed voor de baby.' zegt Brigitte rustig. Ik kijk haar aan en ga terug zitten. Opdat moment gaat de deur open. 'Emmy!' hoor ik een stem zeggen. Ik zie Vic rennend naar mij komen. Ik sta op en geef hem een knuffel. 'Voorzichtig he' zeg ik tijdens het knuffelen. Vic kijkt naar mijn buik. 'Zeg ma moet gij niet thuis zijn' zegt hij. Brigitte kijkt mij aan met zo'n blik van 'ziet ge'. 'Ja, eigenlijk wel maar het was zo saai thuis en toen dacht ik kom op bezoek. Vince is nu ook wel weg maar ja.' zeg ik. Na even te praten gaat Vic naar zijn lab. Brigitte begint terug te werken. Ik neem mijn spullen om terug naar huis te gaan. Opeens voel ik iets nat aan mijn broek en kijk naar beneden. 'Fuck' fluister ik. 'Brigitte' zeg ik. Brigitte kijkt naar mij met grote ogen. Ik begin snel te ademen en neem mijn buik vast. Brigitte komt naar mij. 'Fuck he, je water is gebroken.' zegt Brigitte. 'Chef!' roept ze. 'Wat is er?' zegt de chef die uit zijn kantoor komt. 'Bel een ambulance!' zegt Brigitte. De chef ziet het nu en neemt zijn telefoon uit zijn broek. 'Okey Emma, ga even zitten en probeer je adem onder controle te krijgen' zegt Brigitte. Ik ga zitten en probeer rustiger te ademen. 'In en uit' zegt Brigitte. Ik probeer op het zelfde ritme te ademen als haar. 'Zeg wat is dat hier allemaal?' vraagt Vic die uit zijn lab komt. Hij ziet wat er aan de hand is. 'Oehoe komt de baby!' zegt hij blij. Ik kijk hem aan met een serieus gezicht. 'Vic, wilt gij Vince bellen?' vraag ik. Hij knikt en belt Vince. Hij zet het op speaker. 'Ja Vic, is er iets?' hoor ik Vince uit de telefoon zeggen. 'Hey Vince, umh ik denk dat je vandaag vader gaat worden.' zegt Vic. 'Wat!?' roept Vince. 'How wacht effe dus Emma gaat bevallen?' vraagt Vince. 'Ja!' roept Vic. 'Geef mij Emma is effe.' zegt Vince. Vic legt zijn gsm op tafel. 'Emma?' vraagt Vince. 'Vince, kom naar hier nu! Ik heb u nu echt nodig' zeg ik. 'Ik ben er bijna.' zegt hij. Even later komt de ambulance en daarna Vince en Stan. Na een tijdje zijn we in het ziekenhuis. 

Wordt vervolgd...

1053 woorden

Hallo allemaal, sorry dat ik nog niet eerder een hoofdstuk had geplaats. Ik heb volgende week examens/toetsenweek en ik heb het druk met studeren. Daarna heb ik wel een paar weken vrij en kan ik dus veel schrijven.