Nonsense - 靡言 [BL Novel]

8-Zihin Sakin Olduğunda, El Sabittir

Ne de olsa arkamda bekleyen birçok insan vardı, bu yüzden çok fazla kalmadan ilerledim.

Giriş ve çıkış için iki farklı kapı vardı; giriş için öndeki büyük kapı ve çıkış için arkadaki küçük kapı. Kapının dışında dağdan aşağıya doğru inen uzun bir yol vardı.

Devasa ağaç tacı başın üstünü kapatıyor ve kış sabahındaki soğuk sis dallar arasında kristal kırağı oluşturuyordu. Güneş parladığında dağ yolu ışıkla doluyordu.

Yulaf lapası içerken dağdan aşağı doğru yavaşça yürüdüm. Arada bir yol kenarında herkesin çöp atması için büyük bir poşet oluyordu. Oldukça düşünceliydi.

Yeterince yiyip içtikten sonra cep telefonumu çıkarıp Yan Chuwen'i aradım ve nerede olduklarını sordum.

Yan Chuwen, Guo Shu ile birlikte dağdan aşağı inmişti ve şimdi köyün batısındaki açık alanda okçuluk yarışmasını izliyordu.

"...Bir şey soracağım, lütfen bekle..." Arka plandaki ses bir süreliğine çok gürültülüydü. Yan Chuwen'ın kiminle konuştuğunu bilmiyordum, bu yüzden aniden bana "Bu arada, Bai Yin, üniversitedeyken okçuluğa katıldın mı?" diye sordu.

Şaşırmıştım: "Bir süre katıldım..."

Kesin konuşmak gerekirse, bu bir sömestr boyuncaydı.

"Durum şöyle. Takım yarışması yapılmak üzere, ancak Peng Ge takımından bir yarışmacı ekipman taşırken yanlışlıkla elini yaraladı. Yarışamayacak. Şimdi gelip onun yerine geçebilir misin?"

"Ne......"

Ben bir şey söyleyemeden, diğer uçta başka biri dinliyordu.

"Küçük kardeşim, lütfen bana yardım et, lütfen bana yardım et!" Şef Nie Peng'in sesi endişe doluydu, "Burada gerçekten kimseyi bulamıyorum ve rütbe için herhangi bir şartımız yok. Sen sadece yerini al, ben de sana başka bir gün akşam yemeği ısmarlayayım!"

İşler bu noktaya gelince, köyün muhtarı bizzat bana yalvardı ve ben de reddedemedim.

"Tamam, bekleyin, hemen geliyorum."

Telefonu kapattıktan sonra kalabalığın arasından koşarak geçtim. Yirmi dakikalık yolu yürümem yarı zamanımı aldı.

Nefesimi düzenli tutamadan köy şefi Nie Peng yanıma sokuldu, boynuma bir dizi mavi yapay çiçek taktı, omzumu okşadı ve ardından beni diğer üç gençle birlikte oyun alanına itti.

Her yıl düzenlenen büyük bir festival olduğu söyleniyor ama sonuçta profesyonel bir etkinlik değil. Mekan biraz derme çatma ve tribün yok. Herkes kendiliğinden ortada oyuncuları çevrelemek için bir yarım daire oluşturdu.

Yerde alçı tozu ile işaretlenmiş beyaz bir çizgi vardı. Oyuncular ile hedef arasındaki mesafe yaklaşık otuz metreydi ve bu nispeten orta bir mesafeydi.

Tam zamanında geldim. Diğer birkaç köyden gelen ekipler ilk grubun çekimlerini henüz bitirmişti ve sıra Pengge ekibindeydi.

Diğer üçü önce çıktı ve ben elimdeki yaya alışmak için en sonda kaldım.

Üniversitedeyken aslında "Okçuluk Kulübü "ne değil, "Avcı Yayı Kulübü "ne katılmıştım.

Bugün televizyonda görülen okçuluk yarışmalarının çoğunda metal yaylar, nişangahlar, ok dayanakları ve üç parmak ip kancaları olan "rekabetçi recurve yaylar" kullanılmaktaydı. Geleneksel av yaylarına gelince, yay gövdesi genellikle akçaağaç veya dut ağacından yapılır, nişangah ve ok dayanağı yoktur ve çengel için başparmak teli kullanılır.